Fleva ~ Alles Komt Altijd Goed!

Hoofdstuk 9

Eva
Ik lig in bed wanneer ik opeens gerommel hoor en wakker word. Ik kijk op de wakker en zie dat het al 5 uur is. Ik heb 2 uurtje geslapen denk ik bij mezelf. Ik ga uit bed en kleed me om, daarna loop ik naar Wolfs toe die in de babykamer staat. Er zijn 2 van de 4 muren al geschilderd. We hadden al besproken welke muren grijs werd en welke muren beige. Hij staat met de rug naar bed toe, hij is de muur aan het verven. Ik besluit om hem te laten schrikken. 'Boe', roep ik. Wolfs draait zich geschrokken om en kijkt me raar aan. 'Ook goedemiddag Eef', zegt hij met een glimlach. 'Die krijg je nog wel terug', zegt hij waarna hij zijn tong uitsteekt. 'Kan ik je ergens mee helpen', besluit ik maar te zeggen. 'Eigenlijk kan je niet zoveel doen. En Eef je gaat geen zware spullen tillen'! Maakt Wolfs me duidelijk. 'Jaja, zal ik anders even wat eten gaan maken'. 'Kan jij koken dan'? Vraagt Wolfs verbaasd. 'Ha Ha', lag ik sacastisch. 'Ik dacht aan pizza's in de oven'. 'Oww ja lekker'.

Wolfs
We zitten aan tafel onze pizza's te eten. Ik proef het eerste stukje pizza. 'En'? Vraag Eva ongeduldig. 'Nou ik mis wel een beetje smaak eraan, hij is nogal flauw', zegt ik terwijl ik Eva aankijk met een glimlach. 'Haha, grapje', zegt ik flauw. Nadat we het eten op hebben breng ik de vieze vaat naar de keuken. Eva loopt mij achteraan. 'Ik doe de vaat', zegt ze vastbesloten. 'Nee joh, jij hebt al zo lekker gekookt, ik help je met de vaat', zeg ik sacastisch. 'Wolfs', ze pakt mijn kin vast en kijkt me diep in mijn ogen aan. 'Ik doe de vaat en jij gaat veder met de baby kamer, voor dat mijn kleintje komt', zegt ze liefjes terwijl ze over haar dikke buik wrijft. Ik leg mijn hand ook op haar buik en aai er zachtjes over. Ik kijk naar haar buik zodat ik haar niet hoef aan te kijken. Ik heb geen idee of ze dit wel leuk vind, ik heb haar zwangere buik eigenlijk nog nooit aangeraakt. Uiteindelijk legt ze haar handen op de mijne en samen aaien we over haar buik. Het voelt fijn. Wat zou ik graag een kusje op haar buik willen geven of nog beter een kusje op haar zachte lippen. We lijken we een verliefd stelletje zo. Maar ik kom uit mijn dagdroom als ik Eva's adem dicht bij de mijne voel. En voor ik het weet drukt ze haar lippen op de mijne. Ik wist niet wat me overkwam, snel bedacht ik me dat ik haar terug wou zoenen. Dat deed ik, helaas duurt de kus niet zo lang. Het was een simpele kusje, maar het betekend zoveel voor mij. Nog voor ik iets kon zeggen draaide ze zich om en ging de vaat doen. Ik wist niet wat ik moest doen, maar besloot toch maar naar de babykamer te gaan.

Eva
Ik wist niet wat ik net deed. Hij is gewoon zo lief voor mij. Ik hou zoveel van die vent. Ik kon me niet inhouden, die handen op mijn buik bezorgde me overal kriebels. Het leek net alsof mijn kindje ook rustiger werd. Het zou wel raar klinken, maar het is wel hoe ik me voelde. Maar hij voelt vast niks voor mij, anders was hij niet zo snel weer weggelopen.

Nadat ik klaar was met afwassen besloot ik Wolfs maar te gaan helpen, voor zover ik kan helpen dan. Het liefst zou ik hem ontwijken na die kus, maar ik wil hem niet alles in z'n eentje laten opknappen. Ik loop die babykamer binnen en zie dat hij al klaar is met verven. 'Zo jij bent snel', zeg ik waarna hij schrik omdat hij me niet had gezien. 'Ja vast wel goed hè? Ik ga nu nog even het bedje opzetten, is wel net zo handig'. 'Hmm daar kan ik vast niet mee helpen hè'? Vraag ik terwijl ik het antwoord al weet. 'Nee, als je wil helpen kan je het best deze kamer alvast gezellig maken ofzo'. 'Hmm, ja goed idee'. Ik pak een emmer met water en sop en maak de vensterbank schoon en een tafeltje die al in de hoek staat. 'Eef, pas wel op de muren zullen nog wel nat zijn'. Ik heb de vensterbank en het tafeltje schoongemaakt. Daarna schiet me te binnen dat er een mand in de kelder staat met allemaal leuke spulletjes voor de baby, ik loop naar beneden, in het berghok staat de mand. Ik pak de mand en loop de trappen op naar boven. De mand is best wel zwaar, maar ik wil Wolfs niet storen en ik ben een sterke vrouw dus ik kan wel wat. Eenmaal ik de kamer zet ik de mand met een plof neer en voel opeens een sterke kramp in mijn buik. En grijp naar mijn buik, ik kon het wel uitschreeuwen van de pijn. Alleen een kreun ontsnapt uit mijn mond. Maar dat is al genoeg voor Wolfs, hij draait zich om en ziet mijn met mijn handen om mijn buik geslagen. 'Eef'? Ik kan het niet laten en begin te puffen van de pijn. Als ik maar niet te hard ga schreeuwen denk ik bij mezelf. Wolfs komt naar me toe en slaat zijn arm om me heen. 'Gaat het wel'? Probeert hij mij te vragen. Ik heb te pijn om te antwoorden en schud mijn hoofd. Hij pakt me stevig vast en begeleid me naar mijn bed. Als we bij het bed staan, sta ik nog steeds voorover gebukt grijpend naar mijn buik, maar ik heb te pijn om in bed te kruipen. Wolfs merkt het, het tilt me op en leg me zo in mijn bed. Ik heb mijn ogen dicht en ben nog steeds aan het puffen, zodat de pijn minder word. Wolfs pakt mijn hand vast en geeft er een kus op. 'Stt, rustig blijven Eef', probeert hij mij gerust te stellen. Ik begin namelijk bijna te hyperventileren. Wolfs gaat naast mij op bed zitten. Ik kruip dicht tegen hem aan, de dokter heeft mij hiervoor al voor gewaarschuwd en tegen Wolfs gezegt wat hij moet doen als het gebeurd. Hij heeft 1 hand om mijn heen geslagen en 1 hand ligt op mijn buik. Ik lig met mijn hoofd op zijn borst. Na een uurtje neemt de pijn af en val zo in een onrustige slaap.