Kapıyı açtım ve sertçe kapattım. Saate baktım. 16:27. Üzerime bol bir tişört ve dar olmayan bir pantalon giyip mutfağa geçtim ve kahve yaptım. Kahveyi elime alıp balkona çıktım. Pofuduk minderlerden birine oturdum ve kahvemi iki elimin arasına alıp içtim. Ayağa kalktım ve balkondan aşağıya bakmaya başladım. Gözlerim ister istemez Özgür'ün evine kaydı. Gelmiş midir? Yok canım büyük ihtimal Ece'ciğinin yanında kalır bugün.
Kapı çaldığında balkondan çıkıp mutfağa gittim ve bardağı bırakıp kapıya ilerledim. Kapıyı açtığımda yerde bir paket buldum. Paketi alıp içeri girdim. Paketin kurdelesini açtım. Paketin içindeki elbiseyi kaldırıp baktım. Siyah sade bir elbiseydi. Birde siyah topuklu ayakkabı vardı. Altındaki kağıdı alıp okudum.
'Hazırlan.1 saate geliyorum.' yazıyordu. Özgür olduğunu anladım tabiki. Hemen odama koştum ve elbiseyi giydim. Ay. Müthiş oldum. Ama neden böyle sade bir elbise seçmişti. Yani onluk değil. Aynanın karşısına geçtim ve kırmızı renkteki ruju alıp dudaklarıma sürdüm. Bir maskara yaptim. Bence oldu. Fazla abartıya gerek yok. Telefonum titrediğinde elime aldım. 'Aşağıdayım.' yazıyordu. Ayakkabılarımı da giyip kapıyı kitledim ve çıktım. Arabanın kapısını açıp oturdum. Ama Özgür'e bakmadım. Onu affeder miyim? Haayıırr. Affetmem.
"İdare eder." dediğinde kaşlarımı çattım. Elimi yumruk yaptım. Beni gıcık ediyordu. Herhalde beni hiçbir zaman bir kız olarak görmeyecekti.
"Gitmek zorundaydım."dediğinde gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştım.
"Madem bu kadar sinirlisin neden geldin?"
"Çünkü se.....cevap vermek zorunda değilim" dedim.
Arabayı durdurduğunda indim ve geldiğimiz yere baktım. Garip...bir yerdi. Elimi tuttuğunda geri çektim ve önden yürümeye başladım. Mekana girdiğimiz anda burnuma iğrenç bir koku geldi. Ter ve içki gibi birşeydi. Müzik desen sanki sağırız.
"Yürü"Özgür'e baktım. Önümden yürüyüp uzun koltuklara oturdu. Yanına gittim ve bende oturdum. Özgür'e baktım kaşları çatık bir şekilde dans edenleri izliyordu. Bende kafamı o tarafa çevirdim. Burası harbi sürtük kaynıyordu. Piste çıkmış marifetmiş gibi erkeklerle dans ediyorlar. Şuan elimde olsa o piste çıkar hepsine fahişelikten kelepçe takardım.
"Özgürrrr!!!!" sesin geldiği yere çevirdim başımı.sarı saçlı, elbiseli bir kız Özgür'e doğru koştu ve kucağına oturudu ama Özgür beyefendi sesininbile çıkarmadı.
"Çüş! Burda sürtük olmayan birisi var" dediğimde kız başını kaldırıp bakacakken Özgür onu durdurdu ve bakişmaya devam ettiler. Elimdeki telefon titrediğinde ekrana baktım.'başkan arıyor' yazıyordu. Hızla yerimden kalktım ve çıkışa ilerledim. Telefonu açtım ve bardan uzaklaşmak için yürümeye başladım.
"Anka? Bir haber var mı?"
"Var başkanım."dedim. Söyleyecektim. Ben ona deger verirken o sürtüklerle takılıyordu.
"Eee söyle bakalım"
"Her zaman takıldığı bir bar var. Adı iskelet bar."
"Evini biliyor musun?"
"Hayır. Henüz onu öğrenemedim başkanım."dedim yalan söyleyerek.
"Tamam aferin Anka. Sen çalışmaya devam et." dedi ve telefonu kapattı. Şuan....ihanet etmiş gibi hissediyordum. Bara girmeyi düşünmüyordum. Özgür zaten meşguldür. Ben de deniz kıyısına doğru yürümeye başladım. Telefonum yeniden titrediğinde ekrana bakmadan açtım.
"Nerdesin?" Özgür'ün sesi doldurdu kulaklarımı. Beni merak mı etmişti? Ne saçmalıyorum ben. Resmen kendi kendimi umutlandırıyordum.
"Özgür" dedim.
"Ağlıyor musun sen?" dediğinde o an sesimin nasıl titrediğini anladım. Ağlıyordum. Resmen ona ihanet etmiştim. Ama görevimi yapmak zorundaydım.
"Cevap ver Anka!? Nerdesin? Söyle yanına gelicem." dediğinde başımı gökyüzüne kaldırdım.
"Özgür....yalnız kalmak istiyorum. Lütfen."
"Allah benim belamı versin! Anka üzgünüm tamam mı? Seni unuttuğum için." sesinde pişmanlık yoktu sesi gayet düzdü.
"Özgür. Biraz yalnız kalıp düşünmem lazım. İzin ver."
"Lanet olsun!!! Anka söyle nerdesin!" diye bağırdığında telefonu kapattım. Tekrar aradığında telefonu tamame kapattım. Kendimi çok kötü hissediyordum. Beni önemsiyor mu bilmiyordum ama ben onu kandırmıştım.
"Hanımefendi?" başımı kaldırıp başımda bekleyen takım elbiseli adama baktım. "Bizi Özgür Bey gönderdi."
"Öyle mi?" dedim ve gözlerimi silip ayağa kalktım.
"Sizi evinize bırakmamızı söyledi. Buyrun" dedi ve siyah arabayı gösterdi. Yavaş adımlarla arabaya ilerledim.
"Anka! Dur sakın binme!" Özgür'ün sesi kulaklarımı doldurduğunda arabadan geri çekildim. Ama az önceki adam kafamı arabanın içine girdirmeye çalışıyordu. Arabaya bindirdiğinde kapıları kilitledi ve sürmeye başladı. Arkamı dönüp Özgür'e baktım. Elimi cama koydum.
"Otur yerine!"
"İndir beni!" diye bağırdım.
"Kapa çeneni yoksa ölürsün"
"Ölürsem ben ölücem lan" dedim ve adamın yüzünü cimdiklemeye başladım. Direksiyonu sağa sola kırıp duruyordu.
"Ah! Yeter be!" diye bağırınca koltuğa sindim ve kulaklarımı kapattım. "Böyle yola gelirsin işte" dediğinde zevk aldığını anlamıştım. Araba aniden fren yapmıştı. Arabayı süren adam arabadan indi 2 dakika kadar sonra benim kapım açıldığında geri çekildim. Gözlerimi kapattığım için kim olduğunu göremiyordum. Ellerimi kulaklarımdan çektiğinde çığlık attım.
"Anka?" dedi Özgür. Gözlerimi açtım. Ellerini yanaklarıma koydu ve göz yaşlarımı sildi.
"Sana bir şey yaptı mı?" dedi endişeli bir sesle. Kafamı olumsuz anlamda salladım."doğruyu söyle." ellerimi boynuna doladım. Beni kucağına aldı. Kafamı göğsüne dayadım ve daha çok sokuldum. Arabasına geldiğimizde beni arka koltuğa yatırdı. Gözlerimi açıp Özgür'e baktım. "Dinlenmelisin" diye fısıldadı ve anlımdan öptü.
"Özgür yapma" dedim ve ayağa kalktım.
"Neyi?" dedi ve şoför koltuğuna oturdu.
"Bana umut veriyorsun. Yapma Özgür. Umutlandırırsın sonra da 'seni sevmiyorum' dersin. Yapma" dedim. Cevap vermedi. Ben de üstelemedim. Başımı cama koydum ve yolu izledim.
"O adam kimdi?" dedim ve yüzüne baktım. Kaşlarını çattı. Cevap vermedi. Ofladım. Umursamıyordu beni. Bu hoşuma gitmiyordu. Arabayı durdurdu ve arabadan indi. Bende indim ve arkasından yürümeye başladım. Otele gelmiştik. Bileğinden tuttum. Bana hiç dönmedi bileğini çekti ve otelin içine girdi.
Buraya niye gelmiştik ki şimdi?
