CÜRETKAR #Wattys2016

(20) <KESİT>

Kalkıp önümde duran haritaya doğru ilerledim. Diğer sığınakların ne olduğunu bilmiyorduk. Kimin olduğunu bilmiyorduk. İçinde hâlâ yaşayan birileri olup olmadığını da bilmiyorduk. Ne yapacağımız konusunda tamamen kararsızdık.

Elimi haritadaki sığınaklardan birine değdirdim. Hologramik görüntü, yan tarafta sığınağın planlarını gösterdi ama onunla işim yoktu. Emin olmak için elimi hologram sığınağın üzerinde basılı tuttum, diğer elimle de bulunduğumuz sığınağı. Arada bir güzergah belirişini izledim. Sarı çizginin üzerinde yazan değişmemişti. 24 gün.

Diğer sığınakta aynıydı, ve diğeride. Her birinin arasında 10 ile 24 arasında değişen günler vardı. İmkansız değildi ulaşmamız, sadece ihtimali hele ki daha kimin olduğunu bilmeden oralara gitmeye çalıştığımızdaki ihtimali bir milyonda birdi.

Geri koltuklardan birine oturdum. Teker teker bütün hologramların ne işe yaradığını öğrenmeye çalışıyordum ki mavi hologramlar kırmızı oldu. Ardından da robotik bir ses duyuldu:

"Kendini imha butonuna bastınız. Onaylıyor musunuz?"

"Ne?!" diye bağırarak ayağa fırladım. Diğer herkes de ayaklanmış ve robotik sesin haritanın etrafına toplanmıştı.

Aralarından geçtiğimde, oradakinin artık bir harita değil adam yüzü olduğunu gördüm. Sürekli aynı şeyi tekrarlıyordu: "Kendini imha butonuna bastınız. Onaylıyor musunuz?"

"Kim bastı?" diye bağırdım ortaya. Sessizlik çöktü. "Alex!" Konuşmaya cesareti olamayacak tek kişi oydu bu durumda. "Nereye bastın?" Kendi tarafına gitti. "Buralarda." Sinirle "Hangisi!?" diye bağırdım. Stres olmuştum. "Bulmaya çalışıyorum, yuvarlak bir hologramdı üzerinde 'B' harfi vardı. Ona bastıktan sonra birden çoğaldı ve rastgele birine bastım." B harfi yuvarlak. B harfi yuvarlak.

Hızlıca ararken gözüme takıldı. Buldum seni! "Bu muydu Alex?" Yanıma koştu. "Evet!"

"Onaylandı. Kendini imha süreci başlamıştır. 48 saat kaldı..."