MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 13

Comfessed

Halos wala na akong maintindihan sa mga sinasabi niya. Everything seems like a bliss. Naisip ko nga na baka nanaginip lang ako o ano.

I never imagined us talking so casually. I thought it would be impossible but here I am..

"Wag mong minamaliit ang sarili mo. You're too much, Caden. Pag ako, umalis ng bahay namin.. I don't know where to go pero ikaw, may sariling negosyo ka na at kaya mo pang pag-aralin ang sarili mo.." bakit niya minamaliit ang sarili niya? Can't he see? Halos ipagtulakan ng mga tao ang sarili nila para sakanya.

They can do everything to protect him.. to satisfy him. Damn satisfy.

"Everyday, I'm struggling. Kaming dalawa ni Osiris.. lagi kaming pinagkukumpara. I am the insolent child, he was always the good son. I'm the black sheep, I'm the disgrace."

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Why is he opening up to me?

Naramdaman ko ang sakit na nararamdaman niya. So that's the reason why he keep on proving that he's good.. kahit alam na ng lahat na kayang kaya niya. He already proved his worth pero siya mismo ay hindi niya iyon matanggap sa puso niya.

Nagiwas ako ng tingin at pinagmasdan muli ang tanawin. Bumuntong hininga ako. Gusto kong bumalik dito pag sunset na. Too see the beauty of the sun with the landfield.

"Ganon naman talaga.. may isang tao talaga sa buhay natin na magpaparanas sa atin ng ganon pero kung ako sayo. Magpapasalamat pa ako sakanya kasi dahil sakanya nagpursige ako. To be what I am now.. nakaka-proud ka Caden, if I was your mom.. I will be really proud of you." Saad ko at nilingon siya ulit. Kita ko ang paninitig niya sa akin.

It was so hard not to look at him. Para akong lobo na konting konti nalang ay puputok na.

"Really?" Napangiti ako sakanya. I didn't know he has this side.

"Yeah.." tumango pa ako para makumbinsi siya.

"Now I know why you're a princess to your family." Here we go again with the princess thing. Hindi naman ako prinsesa. Siya lang naman ata ang nag-iisip non.

"I'm not a princess.." mahina kong bulong pero umiling siya. Lalo niya pang pinagdikit ang mga braso namin.

"You are.. because no one can be a princess except you." I made a face and he laughed. Bolero talaga. Natawa din ako at tumingin muli sa harap.

"Ang sarap dito.." pumikit ako at hinayaan na liparin ng hangin ang buhok ko. I always loved this kind of places. I am happy sa Manila.. but this kind of places are really worth looking for.

Liningon ko siya at kita kong nakatitig pa rin siya sa akin. Kumunot ang noo ko sakanya at mahina siyang humalakhak.

"Bakit?" Tanong ko pero umiling siya habang nagpipigil ng tawa. What's his problem? His dimples is showing again. Sarap pindutin.

"You know.. halos lahat ng blockmates ko, topic kayong magpipinsan. Kayong mga babae." The heck? Should I be happy or not?

"Why?" Tanong ko sakanya at kita ko ang pagdilim ng ekspresyon niya. Did I said something wrong?

"You're really clueless. Hindi mo alam kung anong dulot mo sa mga lalaki dito. Everytime you pass by them.. lagi ka nilang sinusundan ng tingin. Everyone wants to get on your pants." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Mabilis akong napaiwas ng tingin.

How can he say that without even thinking twice? Napakagat ako sa ilalim ng labi ko. Binobola lang niya ako. Pants agad?

"Bolero. Hindi naman lahat siguro ganon. Baka nagkakamali ka lang. Maybe they're thinking bad things about me. Hindi naman siguro lahat ay mabubuting bagay." Siya nga ay hindi kami gusto nung dumating kami dito. Paano pa ang iba?