MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 40

Nauubos

"Bakit gusto mo akong makausap?" Bungad kong tanong kay Osiris.

Nag iwan siya ng mensahe sa locker ko at sinabi niyang gusto niya akong makausap. Nasa sixth floor kami ngayon at nakatanaw sa labas. Umiihip ang hangin sa aming mga mukha.

"Because of my guilt. Alam kong may kasalanan ako sa'yo.." aniya.

Mapait akong ngumiti sakanya. I can sense his sincerity.

"Anong kasalanan ang tinutukoy mo? Yung hindi mo pag sabi ng balak ng kapatid mo sa akin? Hindi mo pag sabi sa akin nang tungkol kay Grace o dahil sa hindi mo pagsabi sa akin na kinamumuhian ako ng pamilya mo?" Napalingon siya sa akin at ganon din ako. I looked at him and I saw his concience.

I sounded so harsh but this is what I feel. He told me the bestfriend shit. Para saan pala 'yon?

"Everything.. I am so sorry Adrianna. Sincerely.." he traced.

Bumuntong hininga ako. "Bakit mo ako ginawang kaibigan?"

"Dahil gusto ko atsaka.. I know what will happen, I know you're gonna need me. The least that I can do is to be with you and listen to you.."

Napaiwas ako ng tingin sa sinabi niya. Umihip muli ang hangin kaya inayos ko ang buhok ko.

"So all those times na nag lalabas ako ng frustrations ko.. alam mo na lahat ng iyon ay hindi lang dahi sa doubts ko, kung hindi dahil totoo sila?" Tanong ko muli.

"Yes.. but I promise Rian, it was very hard for me. Hearing you rant about your doubts.. it was very hard." Tumango nalang ako.

Namayani ang katahimikan sa buong lugar. Hindi ko na alam kung ano pang sasabihin ko.

"Isa pang bagay kung bakit hindi ako nakielam ay dahil sa alam kong hindi siya mag tatagumpay sa plano niya. He loves you.. I saw that kaya pinabayaan ko nalang siya. He has the most pain. Kahit nahihirapan ako sa tatay namin ay iba ang sakanya. Nagdurusa siya araw araw dahil puno ng galit ang puso niya. Nang makita ko na nahuhulog siya sa'yo, naisip kong baka yun na ang solusyon sa lahat.. it was a risk worth taking. A risk that maybe his love for you will change everything."

Kumalabog ang dibdib ko at nilingon ko siya. Ngayon ay nakangiti na siya sa akin.

"Sa tingin niya, by making everyone suffer, by making them fear him ay maiibsan ang sakit na nararamdaman niya. Binibigay niya ang mga pasakit niya sa iba but you changed him. Simula ng maging malapit kayo, wala na siyang masyadong pinapansin but it's better. Kay'sa dati na laman lagi ng usapan ang galit niya. May tumatakbo sa field, may nag huhugas ng mga plato sa kitchen na mga estudyante, may mga nag ma-mop dahil sa parusa niya. Everything changed because of you. Ang mga tao dito, hindi sila galit sa'yo. Galit sila sa katotohanan na ikaw ang babaeng napansin niya at nagustuhan. Maraming babae ang humihiling na sila ang magpapabago sa isang Evander Caden Claveria."

Mariin akong napapikit sa sinabi niya. Mga ala-ala ko simula nang dumating ako dito ang naglaro sa utak ko. Yeah, I did see his change and I felt it too..

"Paano kung hindi niya ako minahal? Paano kung hindi ganito ang kinahantungan ng nararamdaman niya para sa akin. I would go home crying.." mahina kong bulong. The thought of it makes my heart break into pieces.

Not being loved by him is making my heart break into pieces.

"But it didn't. Yun ang mahalaga. Minahal ka niya at minahal mo siya."

Osiris word's can really calm me.

"So anong gusto mong mangyari? I'm sure hindi mo lang ako kinausap para humingi lang ng tawad." Saad ko.