MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 22

Liar

"Ipasok niyo na ang mga gamit."

Kinuha ko na ang gamit ko dahil sa sinabi ni Adrian. Sa Hotel Monticello kami mag se-stay. May mga tumutulong din sa amin sa pagpasok ng gamit.

I was caught off guard nang may humawak sa gamit ko. Nilingon ko ito at nakangiting Caden ang sumalubong sa akin.

"Ako na."

He was trying to be a gentleman pero hindi ko siya kayang tignan ngayon. Ramdam ko pa rin ang kiliti sa aking tyan lalo na at ang gwapo niyang tignan ngayon pero hindi ako papatalo.

I hate liars. Minsan nagsisinungaling ako, tulad ngayon tumakas kami pero as much as possible.. sa mga ganitong usapan, gusto ko katotohanan lang.

I've seen deep damages just because people lied. I can't bear that to happen. Wala pa man ay nagsisinungaling na siya.. paano pa kung meron na?

"Grace.." tawag niya sa akin.

Napansin kong napatingin na rin ang mga pinsan ko. Hindi ko sila pinansin at binigay sa bellboy ang gamit ko.

"What is it Evader?"

Kita ko ang pagkagulat sa mga mata niya dahil tinawag ko siyang Evander. Marahan akong napalingon at nakita kong hinila ni Simon ang mga pinsan kong gustong makinig.

My Caden wouldn't lie to me..

Shit. Inaako ko na, wala pa man.

"You're mad." Gusto kong bumigay lalo na sa klase ng tingin na binibigay niya sa akin.

"No, I'm not."

Oo! Galit ako! Naiinis ako!

When his lying aura flashes back.. mas lalo akong naiinis.

I'm not that stupid. Ramdam ko nagsisinungaling siya. Kung hindi big deal sakanya 'yon. Bakit siya magsisinungaling? He can tell me.. maiintindihan ko naman.

"Una na kami.." tinapik ako sa balikat ni Carl. Tumango lamang ako.

"Call me when you need me" bulong sa akin ni Tulip kaya napangisi ako nang bahagya.

Hindi nila ako kailangan bantayan dahil alam nila ako pag nagalit. I can tolerate physical wounds but not emotional and mental wounds. I surely won't forgive easily. Masama na, pero ayoko talaga sa mga sinungaling.

I can remember what my mom told me.. nung kinwento niya ang story nila ni daddy. Ang pinaka malaking away nila ay dahil sa kasinungalingan.

"Let's go inside." Saad ko at tumalikod na pero hinigit niya ako. Napaawang ang labi ko dahil sa lapit namin.

He knows my weakness! He's using it! Damn, dirty player!

Lumalim ang paghinga ko. Naa-amoy ko ang pabango niya at para ako nitong nilulunod. Baka bigla akong bumigay nito.

Hindi pwede!

"We will talk." Matalim niyang saad sa akin. Sinubukan kong agawin ang kamay ko pero matigas ang pagkakahawak nito sa akin.

Sinisigurado niyang hindi ako makakawala. Nakakatakot din ang boses na ginamit niya sa akin. Nakikita ko ngayon kung sino ang Evander na kinakatakutan nila.

Naiyukom ko ang mga palad ko at tinignan siya ng matalim. I'm going to give him what he wants.

"Bakit ka nag sisinungaling?" Deretso kong tanong.