MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 5

Wound

Para akong mapapaso sa hawak niya. Pero kasabay non ang pagkagising ko sa katotohanan.

I took a step back kaya naalis ang pagkakahawak niya sa akin. I want his touch, hindi ko ikakaila yon pero sobrang bilis. Pakiramdam ko nalulunod ako sa sobrang bilis.

It's scary.

"You're too close. Hindi tama." saad ko at humakbang pa ng isa palayo sakanya.

Umayos siya ng tayo at lumapit sa lamesa na naglalaman ng iba't ibang pagkain. Maybe he was doing the plating thing bago kami dumating.

"Hanggang mamaya ba kayo magkasama?" Aniya habang abala pa rin sa ginagawa niya. I never thought I will see him like this. Nakita ko na siyang masaya, well not sire if he's happy at that time.. galit at naiinis. But I never thought I will see him cooking. Yung tingin niya sa pagkain nakaka-selos.

I hope I would be the food!

What the heck.

"Hindi ko alam. Biglaan lang naman niya ako sinundo sa bahay. Hindi ko nga alam bakit nandito kami.." saad ko habang papalapit sa lamesa kung saan siya nag ta-trabaho.

Sumandal ako doon at hinarap nalang ang refrigerator.

"Really? Sinundo ka pa niya? That's interesting." Nilingon ko siya and I can see him smirking pero binaling ko muli ang tingin ko sa harap.

"Yes.. I'm sure inutusan siya or what. Wala naman akong pakielam, magusap man kami ng magusap. Wala namang mangyayari.." I suddenly want to ask him something.

Nilingon ko siya muli at itinukod ang kamay ko sa lamesa. Napatingin ako sa mga pagkain, damn! He's really good at this.

"Ikaw.. baka may alam ka" marahan kong sinabi.. narinig ko ang mahina niyang pagtawa. Gusto ko man siyang lingunin pero hindi ko ata kaya. Its like.. ang sarap niyang titigan. Trust me, it feels so good pero nakakatakot at the same time.

Nakakatakot dahil may mga nararamdaman akong hindi dapat maramdaman.

"Well.. hindi ako sa bahay ng dad ko nakatira so hindi ko alam kung anong pinaguusapan nila but I guess, may plano na si dad and he's starting now. 3% completed." Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

Right. 3%? Damn! Dahil pumayag ako? Pinagbigyan ko lang naman si daddy. I don't want him to be dissapointed kaya pinagbigyan ko siya. Mag-uusap lang naman kami, no harm can be done.

"3 percent? How come?"

"Sa pagpayag mo.. you gave him hope that maybe you and my brother can happen.." what was that. Why is he saying that with too much emphasis.

"I'm sorry.." okay I made a mistake. Maybe I was too impulsive.

"What? It's not what-" ngumiti ako. He's concern. Atleast he is.

Wait, hindi siya nakatira sakanila? Where the heck he stays? Ganoon ba niya kaayaw sakanila at umalis pa siya.

"Hindi ka sainyo nakatira? You're living by yourself?" He is too much.

Kaya niya ng buhayin ang sarili niya without the help of his dad or his mom. This is too much.. walang wala ako sakanya. I'm very much supported by my family.

Fuck! Why am I even thinking about this? By just looking at his status. He can get any girl that he wants. They will be more than willing. I wonder kung may niligawan na siya or baka may girlfriend na siya. Does he make effort?

"Why? Do you like to live with me-" nagulat ako sa sinabi niya kaya napa-ayos ako ng tayo at natamaan ko yung kutsilyo sa tabi ko. Natamaan nito ang daliri ko kaya napakagat ako sa labi ko.