MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 24

Picture

"Three years ago, I had a very serious relationship."

Tumango ako ng marahan.

Kahit na medyo natatakot ako sa katotohanan ay naniniwala pa rin akong, truth is better than lies.

"Bakit hindi kayo magkasama ngayon?"

Napaiwas ako ng tingin sa mismong tanong ko. It's like killing myself with the use of my questions.

Nasa cable car na kami. Pinagmasdan ko nalang ang magandang view ng Tagaytay. Ayoko siyang tignan, ayoko makita ang ekspresyon niya habang pinaguusapan namin ang babaeng dapat ay kasama niya ngayon.

"She cheated on me." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. I was stunned. No! I am beyond stunned.

How can she cheat on him?

Napalingon ako sakanya pero hindi ko sinalubong ang mga tingin niya. I still don't know where to look.

"Nasaktan ka ba ng sobra?"

Hindi ko alam kung bakit ko tinatanong sakanya ang mga bagay na 'to. Gusto ko lang malaman ang parteng to ng buhay niya. I want to know how much she contributed on his life.

"Of course.." napahawak ako sa upuan.

"My ego was stepped on, Grace."

"Kung babalikan ka ba niya.. anong gagawin mo?" Damn. Where did that came from?

Lalo akong napaiwas ng tingin nang umupo siya sa harapan ko at hawakan ang kamay ko. His touch can make my worries away.

Nakatingin pa rin ako sa bintana ng cable car. Ramdam ko ang pagsayaw ng mga bubuyog sa tyan ko.

"Do you really want to talk about this?"

"Kung ako lang.. ayoko na sana." Doon ko lamang siya tinignan muli. Ayaw niya pag usapan 'to?

Huminga ako ng malalim.

"I'm a woman who will always choose the truth. Ganon ako.. I will always want it. Kung itatago mo sa akin ang katotohanan at hindi mo kayang pag-usapan ang mga bagay na 'to. Maraming conclusions ang papasok sa utak ko. That maybe.. you still love her, waiting for her or you're protecting her."

Naiisip ko palang na may iba siyang pinoprotektahan ay nasasaktan na ako. If only I can hold his hands forever. I will, pero pakiramdam ko.. sa mga nalaman ko. Parang may nakahawak pa sakanya sa kabila.

Inangat niya ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ko. He is so good to be true. Kaya nga mas nakakatakot. It is so surreal and ethereal na parang panaginip at imahinasyon ko lang ang lahat.

"Hindi pa ba sapat ang mga pinapakita ko sa'yo? Yung mga pinaparamdam ko?" Rinig ko ang pait sakanyang mga sinasabi. Napapikit ako sandali dahil doon.

Saan ba papunta ang usapang to. I just want the truth.. at kahit sinabi na sakin 'yon. Pakiramdam ko kulang. Kahit gustuhin ko man malaman bawat detalye ay alam kong wala na akong karapatan para mag demand non.

"It's you who I want to be with. I'm falling in love with you everytime you breath. Can you just imagine that? I'm falling everytime you smile, everytime you talk and everytime I see you. I hope that's enough for you to believe me.. I hope that this is enough for you to aee the truth.. the truth that I'm falling in love with you."

Sa wakas ay sinalubong ko na ang mga titig niya. It has so much sincerity. Sa parteng 'to ay hindi ko siya ma ke-kwestyon. Kita ko na nagsasabi siya ng totoo and that made my heart leap with happiness.