Horan tho... { On Hold }

> 35 <

plz vote and comment thankyouuuu xx

~ Niall ~

Ondanks dat louis gewoon zei dat we weg zouden gaan hangt er spanning in de lucht. Ik denk dat iedereen wel door heeft dat we niet 'gewoon' met een bus weggaan. Hij heeft niet voor niets vooraf groepjes samengesteld. Ik zucht en staar voor me uit. Ik heb het idee dat dit nog een lange dag gaat worden. Dan hoor ik een telefoon afgaan. "Ze zijn er bijna ga in je groepjes staan we hebben 15 seconden om in de bus te klimmen vanaf dat er 3 keer word getoeterd. Wees voorzichtig! we hebben haast, ik zie jullie in Mullingar." Zegt Louis als hij een blik op zijn scherm heeft geworpen. Dan hoor ik 3x achter elkaar een claxon en barst de hel los. "Niall don't freak out!" Hoor ik nog.

Luke die vooraan stond met zijn groep opent de deur en snel rent het groepje naar buiten. "Blijf binnen er is maar 1 busje roept Lottie meteen dus wij blijven binnen. Weg is het verassings element.. Ik hoor een knal en een een schreeuw en schrik op. Het leek wel een shot.. "RENNEN" Gilt Perrie. "PEZZA WHERE ARE YA" Hoor ik Zayn roepen. "Waar is Luke?" Roept Michael. Dan hoor ik een klap en weet ik dat de bus dicht zit. Zouden ze allemaal veilig zijn? Dan hoor ik een auto wegrijden en meteen een andere aankomen. In de gang is het een en al chaos. Lux is begonnen met huilen, Harry en Lou proberen haar rustig te krijgen. Tessa en Cath rennen bang rond. Ashton kan niet stoppen met gillen. Louis staat gefrustreerd te bellen. Calum en Sophia proberen mensen rustig te krijgen en Tessa en Cath zitten te huilen. Dan worden mijn gedachten onderbroken door een toeter die 3x gaat. "HARRY, LOU, LUX, CALUM, ASHTON RENNEN NU HEEL SNEL!" Hoor ik Louis roepen. Ik kijk om en vang zijn blik die zenuwachtig, bang en boos tegelijk staat. 

"Wat is er aan de hand Lou?" Vraag ik zacht. "We zijn omsingelt ze staan *PANG* op scherp........" Nu weet ik het zeker. "We worden beschoten?" Vraag ik zacht. Hij knikt en draait zich om. "Okay volgende bus zijn wij. Ik wil da-" Zijn telefoon gaat af. Hij kijkt op het scherm en begint te vloeken. "SHIT CALUM LIGT BUITEN NIEMAND WEET WAAROM MAAR HIJ IS NIET IN DE BUS EN NIET HIER." Roept hij. "Okay we gaan het zo doen. Niall, jij gaat met Cath, Tessa en Soph meteen naar de bus. Ze willen jou.. Calum had jouw kleding aan dus dat kan zijn waarom hij niet in de bus is. Ik en Liam wachten binnen tot jullie in de bus zijn. Dan ga ik eerst naar buiten en daarna Liam. Wij zoeken Calum en brengen hem naar het busje. Als we roepen dat jullie weg moeten dan gaan jullie ook echt. Begrepen?" Zeg hij. Ik voel dat ik misselijk begin te worden. En dan hoor ik 3x een toeter.

Het lijkt wel of alles in slow-motion verliep. We renden door de deur naar buiten en zodra ik buiten stond begon het. Enorme geweersalvo's. De kogels sloegen om ons heen in de grond. Ik hoor iemand gillen maar ik weet niet wie. We rennen wel maar het lijkt wel alsof het ineens 10 keer zo ver is. Dan ben ik eindelijk bij het busje en ik zie dat ik als eerste ben. Ik sta te kloten met trillende vingers en de deur wil maar niet open. "Niall kappen nou." Hoor ik achter me. Ik stap snel opzij en al snel zit ik in de auto. Het is donker maar ik voel gewoon dat het klein is. Ik leg mijn gitaar in de hoek en ga liggen. Er liggen kussens en dekens dus dat is prima te doen. "Iedereen oke?" Hoor ik Sophia vragen. "ya.." Mompelen ik en Tessa, maar Cath geeft alleen maar een grom. "Cath?" Vraag ik. "Wat is er?" Gespannen wacht ik op haar antwoord. "I-ik ben geraakt.." Zegt ze zacht. "M'n schouder.. Het doet zo'n pijn." Zodra ze het zegt krijg ik bijna een hartverzakking. "SHIT" Schreeuw ik.. "Niall stil. Alsjeblieft..." Hoor ik Sophia smeken. "Sorry.." Mompel ik. "Het spijt me, Sorry, dit is allemaal mijn fout. Als ik hier niet was geweest was dit allemaal niet gebeurd. Het spijt me." Ik kruip naar waar Cath's stem vandaan kwam en als ik haar heb gevonden ga ik tegen de wand naast haar ziteen, met mijn hoofd tussen mijn knieen. Ik hoor buiten weer wat schoten en weet dat Louis en Liam buiten zijn. Gespannen wacht ik af of ik iets hoor. Eerst gebeurt er een tijdje niets, ik hoor wel wat schoten maar die raken geen doel. En dan hoor ik een schreeuw. Het soort schreeuw die een jongen uitroept als hij verschrikkelijk veel pijn heeft.. "NEE" Roep ik. Ik sta op en strompel naar de deur. Als ik hem open wil doen voel ik twee armen om me heen. "NIALL NEE!" Roept Tessa. "We moeten hier blijven. Als wij buiten komen word er alleen maar erger geschoten. We moeten wachten Niall.. Afwachten tot we of weg worden gestuurd, of tot de jongens binnen zijn." Ik laat me vallen. "Dit is verdomme allemaal mijn schuld." Zeg ik en dan word alles zwart.

Als ik wakker word lig ik nog steeds in het donker. Naast me hoor ik zacht gekerm en ik merk dat ik beweeg. "Waar zijn we wat hoor ik wat is er gebeurd waar is iedereen?" Brabbel ik. "Hey Nialler." Fluistert Louis terwijl hij een arm om me heen slaat. "Je bent in het busje.. Van het huisje naar Mullingar. Weet je nog?" Ik knik instemmend en net als ik bedenk dat hij me niet kan zien begint hij weer met praten." Toen we vertrokken verliep het niet helemaal volgens plan. We waren omsingeld en dat wist ik niet. Wij hadden eerst weg gemoeten om jou in een bus te krijgen. Misschien hadden ze de rest dan met rust gelaten. Maar dat heb ik niet gedaan. Wij zijn als laatste gegaan dus ze schoten steeds in het wilde weg. Het eerste busje is vrij veilig weggekomen, Luke heeft een schamp wond op zijn schouder maar verder zijn ze allemaal ongedeerd. Het tweede busje had wat minder geluk, Harry en Lou zijn samen met Lux veilig bij de bus gekomen, Alleen ehm.. Je gitaar, die zwarte Phoenix, Die heeft een kogel opgevangen... Ashton is ook alleen geschampt door een kogel op zijn been maar Calum had minder geluk.. Hij is geraakt in zijn rug en in zijn kuit. Daarom kwam hij nooit aan bij het busje. Ik en Liam hebben hem samen opgetild toen jullie al hier waren. Jij en Tessa hebben ook geluk gehad." Vertelt hij, al die tijd zat ik stil te luisteren. Ik begon me steeds ellendiger te voelen. Luke gewond, Ashton gewond, Lux in gevaar, Gitaar naar de knoppen, Calum neergeschoten en Cath....

"Wat is er met Cath?" Vraag ik bang. Louis zucht twijfelend. "Hij komt er toch wel achter Lou." Hoor ik Liam. Ik begin me zorgen te maken. "WAT is er met Cath?" Vraag ik nog een keer. "Niall. Cath is geraakt in haar schouder. De kogel is halverwege blijven steken. Ze had ontzettend veel pijn en voor zover wij weten verloor ze ontzettend veel bloed. Ze is nu bewusteloos en we weten niet hoe goed of slecht het met haar gaat.. Het spijt me.." Shit.. Dit is mijn schuld. Dat is alles wat door mijn hoofd schiet. Mijn schuld, mijn schuld mijn schuld mijn schuld mijn schuld mijn schuld.... "NIALL" Ik schrik op uit mijn gedachten. "Het is niet jouw schuld." Zei ik dat hardop? "Jij kan hier net zoveel aan doen als de directeur van Nando's. We zijn bijna in Mullingar en daar kunnen we meteen in de touring bus. Dan kunnen we ze de basis verzorging geven en dan rijden we meteen naar een ziekenhuis. Het komt allemaal goed." Zegt Liam. Ik knik om ervanaf te zijn en laat me zuchtend achterover vallen. 

De kleine ruimte begint me op mijn zenuwen te werken. "Hoe lang nog?" Vraag ik en ik hoor dat mijn stem bedrukt klinkt. "We zijn er bijna" Hoor ik iemand zeggen. Ik voel dat ik langzaam in paniek raak. "Louis." Mompel ik. "Wat is er Ni?" Vraagt hij, "Ruimte" Zeg ik. Ik wil niet praten want dan word het erger en ik weet dat hij precies weet wat ik bedoel. "Liam waar is die spuit?" Hoor ik hem vragen. Er klinkt wat gestommel en dan zegt Louis, "Ik hoop dat het werkt want normaal krijg je minimaal 4x zoveel maar we hebben Calum en Cath een beetje gegeven om ze te helpen." Ik knik en voel een stekende pijn in mijn arm. Niet dat ik er op let maar dan bedenk ik me dat ik het aan moet geven. "Spier." Zeg ik simpelweg. "Sorry" Zegt Louis voor hij de naald weer uit mijn arm trekt. Meteen gaat er weer een steek door mijn arm heen en ik voel dat hij nu wel goed zit. Ik knik en Louis drukt de spuit leeg. Don't get me wrong, we're not talkin 'bout drugs now. Ik heb een kalmerend middel voor situaties in kleine ruimtes. Maar het helpt kalmerend voor veel.

Ik word niet net zo rustig als normaal maar misschien is dat maar goed ook. Nu kan ik nog een soort van normaal nadenken. Meestal is dat zeker niet het geval, dan lijk ik zo high als de neten.. Wat ik dan eigenlijk ook ben. Maar dat terzijde. Zodra het busje stopt hoor ik alleen maar geschreeuw en gebonk en al snel word ik verblind door het licht dat door de nu geopende deur naar binnen schijnt. "Niall Schiet op!" Hoor ik en ik word aan mijn arm weggetrokken. Alles is wazig dus ik sluit mijn ogen in plaats van me proberen te focussen. Na wat wel uren leek te duren verstomde al het geschreeuw een beetje en toen merkte ik pas dat ik op een bank zat. Ik denk in de bus. Ik kijk om me heen en gezien het gebrek aan ruimte en de inrichting constateer ik dat ik inderdaad in een bus zit. Ik laat me achterover vallen en val meteen in een onrustige slaap.

><><><><><><><><><><><><>

ik heb geprobeerd dit zo goed mogelijk te schrijven maar ik ben echt totaal niet tevreden.. naja xx hope you still like it