Horan tho... { On Hold }

> 29 <

~ Niall ~

De rest van de avond verliep rustig. We hebben nog een film gekeken en zijn daarna naar bed gegaan. Ik lig nu al een tijdje naar Cath te kijken die op mijn borst nog ligt te slapen. Ik glimlach. Ik ben echt blij dat ze haar telefoon liet vallen bij het hotel.. Anders had ik haar nooit ontmoet. Ik merk dat Cath ook wakker begint te worden dus ik sla mijn armen stevig om haar heen en druk allemaal kusjes op haar gezicht. "Hmmnhahh.." Gromt Cath. Ik laat haar los en kijk haar vragen aan. "don't talk to me until I had my coffee." Zegt ze en ze staat meteen op. Als ze wegloopt grinnik ik terwijl ik mijn hoofd schud. She's crazy.. But I love her. Ze heeft al zoveel veranderd in zo'n korte tijd..

"Sorry ik ben echt geen ochtendmens." Zegt Cath terwijl ze binnen komt lopen met een dienblad met kopjes koffie en heel veel eten. Ik grinnik. "I noticed babe." Zeg ik voor ik een lekker warm zoet broodje van het dienblad pak. "Eetsmakelijk" Zeg ik nog snel voor ik begin met eten.

Als we allebei zijn uitgegeten staat Cath op. Ik kijk haar vragend aan en als ze het ziet zegt ze "Ik ga me aankleden. De dokter komt zo.." Ik knik en loopt weg waardoor ik alleen achter blijf. Ik hoor de douche aangaan en al snel klinkt haar stem door het huis.

"Give you this, give you that

Blow a kiss, take it back

If I looked inside your brain

I would find lots of things

Clothes, shoes, diamond rings

Stuff that's driving me insane

You could be preoccupied

Different date every night

You just got to say the word

But you're not into them at all

You just want materials

I should know because I've heard

When girls say...

I WANT I WANT I WANT BUT THAT'S CRAZY"

^ Cath zingend ^

Ik grijns. Ze klinkt echt goed. Ik pak mijn telefoon en klik op het microfoontje. Als zij er niets mee doet doe ik het zelf wel. Ik luister en voor ik het weet is het liedje afgelopen.. Neuriënd zet ze de douche uit en snel open ik twitter en doe ik alsof er niets aan de hand is. Als ze binnenkomt lopen na een tijdje komt er een man achter haar aan de kamer in. "Dr. Lilac" Zegt hij terwijl hij mijn hand schud. Ik knik, dat wist ik al. "We gaan straks het gips verwijderen en dan kijken of u al goed genoeg bent genezen voor een brees met krukken. Het gips verwijderen zullen we buiten doen, dit beperkt de rotzooi, dus als u me zou willen volgen." Zeg de dokter voor hij wegloopt. "Wat denkt die man wel niet? Dat ik zomaar uit bed spring en vrolijk achter hem aan huppel MET gips poot? tjeezz.. Ik moet er wanhopig uit hebben gezien want Cath komt naar me toe en zegt "Hey, komt goed ik help je wel okay?" Ik knik en binnen no-time zit ik in m'n rolstoel onderweg naar buiten.

Eenmaal buiten zit de gipsmeester al klaar met zijn zaag. Hij demonstreert nog even dat de zaag op huid niets doet en dan zaagt hij het gips van mijn been. Als hij het er voorzichtig afhaalt komt er meteen een vieze walm voorbij. Omg dat stinkt.. Hij pakt een tuinslang en spuit mijn been nat. Dan komt Dr. Lilac op ons aflopen en bekijkt mijn been van verschillende kanten en vergelijkt hem met foto's die hij heeft mee genomen. "Ik denk dat het wel goed zit." Besluit hij na een tijdje. "Ik zou een sterke brees met krukken en dan over 2 weken controle. Als hij dan genoeg oefent kan hij over 3 weken optreden met wat extra steun." De gipsmeester knikt en Dr. Lilac loopt weg. "Nou je hoort het jongen." Zegt Henry, zo heet de gipsmeester, voor hij een zwart ding uit zijn tas haalt. Hij ziet mijn blik en legt uit "Dit is een brees. Het werkt als een spalk alleen wat steviger. Je krijg ook een speciale schoen en dan moet je met krukken heel voorzichtig jezelf weer leren te lopen. Maar dat leg ik straks allemaal uit." Ik knik en hij wikkelt de brees om mijn been. Hij maakt hem stevig vast en als alles goed is geeft hij me een paar krukken. 

"Zou je willen proberen te gaan staan?" Vraagt hij. Ik knik en zet de krukken naast me op de grond. Ik probeer op mijn goede been te gaan staan en merk dat het veel te veel moeite kost. Henry, die dit waarschijnlijk al verwacht had grinnikt een beetje. "Ik zou de rolstoel nog even hier laten, het zal de eerste week nog veel moeite kosten om te 'lopen' dus dan kan je langere afstanden in de rolstoel doen. Maar het is wel belangrijk om te blijven oefenen." Ik knik en probeer een klein stukje te hinkelen. Ik merk dat het niet goed gaat dus laat mezelf weer in de rolstoel zakken. "Ik moet er weer vandoor. Nog een fijne tijd en ik zie je weer over 2 weken. Dag Niall." Hij geeft me nog een hand en ik antwoord snel voor hij wegloopt. Ik zucht even en beweeg de tenen van m'n slechte been. Heerlijk zo die vrijheid maar het voelt wel raar...  Ik draai me om en kijk uit over het strand. Wat ben ik blij dat we hier zijn.. Zo rustig.. Ja dat dacht ik..

"NIAALLEEEEEEEEEERRRRR! GUESS WHO'S BACK!" Hoor ik achter me. Daar gaat de rust....

><><><><><<><><><><<><><><><

SORRY MAAR IK HAD HET AL UITGELEGD MAAR NOGSTEEDS SORRY!

IK HOU NOGSTEEDS VAN JULLIE!

NIALL HEEFT SNAPCHAT OHMIJN GOD WHAAAAAHHHHH

xx