Nour el (3)ayn.

Hoofdstuk 3

Imad:

Ze gleed langzaam van me af en drukte een kus op mn lippen. Verleidelijk begeleidde ze me naar de badkamer waar we samen genoten van een heerlijke douche en meer. Ik kon niet van haar afblijven, ik was verslaafd aan haar sexy lichaam en prachtige gezicht. Naast haar zou ik elke dag van mijn leven met plezier doorbrengen. Verleidelijke Soraya.

Ze was zo anders dan Nour. Totaal het tegenovergestelde van haar. Nour was 1 op 1 gezellig en leuk, zodra ze zich op haar gemak voelde. Ze keek liever de kat uit de boom. Soraya daarentegen was direct en recht voor zijn raap. Daar hield ik van. Ze was zelfverzekerd en dat trok me nog meer aan in haar. Buiten haar uiterlijk om dan. Nour niet, die was meestal onzeker. Niet dat het nodig was, maar ze had bevestiging nodig.

Ik kende Soraya al een tijdje, bijna een jaar nu. Bijna de helft van mijn huwelijk. Ze was een keer wat komen eten met een groep vriendinnen en loungen bij ons boven. In dat gedeelte zaten meestal alleen maar mannen, maar daar had Soraya lak aan. Ik weet nog dat ze op haar hoge hakken langs alle tafels paradeerde naar de hal toe en vervolgens naar de trap die naar de lounge leidde. Een lounge die we destijds pas hadden geïntroduceerd. Alle ogen in het eetgedeelte, voornamelijk dames, waren op haar gericht. Samen met haar blonde vriendin ging ze het lounge gedeelte binnen alsof het niets was en bestelde een waterpijp bij me. Ik weet nog dat we de eerste keer in elkaars ogen keken. Ik voelde meteen lust. Ze was zo mooi, ik had nog nooit iemand gezien zoals haar. Toch deed ik er die eerste keer niets mee. Ik hield immers van Nour en was een getrouwde man.

Na die keer kwam ze echter vaker. Ze bleef langer hangen bij de bar en we maakten zo nu en dan een praatje. Na enkele maanden betrapte ik mezelf erop dat ik de lounge diensten overnam en Redouan de restaurant diensten overhandigde. Redouan was ongetrouwd en we hadden daarom vooraf besloten dat ik het restaurant voor rekening zou nemen dat om 11 uur sloot en Red de lounge die veel langer openbleef. Ook Nour kreeg argwaan en vond de nieuwe regeling niet leuk. Maar Soraya leek net een verslaving voor me, nog voor we lichamelijk contact hadden. Ik vond haar geweldig in elk opzicht, maar hield mezelf voor dat het gewoon vriendschappelijk was.

Nour begon destijds meer te zeuren, ik was er nooit, we deden niks meer samen, ze woonde alleen etc etc. Toch leek het me niet veel te boeien. Nour was saai aan het worden evenals haar gezeur. Soraya was spannend, geen huisvrouwtje dat geen werk kon vinden. Nee, een onafhankelijke dame die schijt aan de wereld had en zelfverzekerd was in haar doen en laten.

Op een gegeven ogenblik ging het thuis steeds slechter. Nour deed meer haar best om het gezellig te maken en probeerde zelfs met me te praten. Soms ging ik erop in en zorgde ervoor dat we in bed eindigden, zodat de spanning uit mijn lichaam was. Maar het was niet als eerst. Ik was grof en harder, niet alleen in bed, ook daarbuiten.

Ik zocht redenen om ruzie met haar te maken, zodat ik een excuus had om langer op werk te zijn. Op den duur werd het dagelijkse kost. Nour ging eraan onderdoor. Ze viel veel af in korte tijd, was niet meer zo vrolijk als eerst, maar toch bleef ze proberen. Dat stoorde me. Als ze zou opgeven, dan was ik vrij. Als het van haar zou komen, kon ik verder gaan, zonder verwijten van de familie. Maar ik wist dat Nour zo niet in elkaar zat, dat ze nooit zou weggaan bij me. Dat wilde ik toen nog niet eens. Tot die bewuste avond dan.

Ik had alle werknemers, waaronder Sarah al naar huis gestuurd en besloot vroeg te sluiten. Het was rustig. Ik had maar een enkele klant en dat was Soraya. Ze zag er goed uit. Een strak leren rokje met een mouwloze coltrui. Haar lange haar hing los en haar volle lippen waren rood gekleurd. We konden goed praten en we hadden het over ditjes en datjes, terwijl ik de laatste dingen deed. Ze vertelde wat over haar werk en ik vertelde wat over het mijne. Ze vroeg me naar mijn privéleven. Iets waar we het nooit uitvoerig over gehad hadden en ik vroeg haar wat ze wilde weten. 'Je vrouw' zei ze met een speelse glimlach 'hoe is zij?' Ik keek even naar haar en wendde mijn blik af. 'Anders, niet zoals jij.' Ze glimlachte en trok een wenkbrauw omhoog, 'niet zoals ik?'
Die avond liepen dingen uit de hand. We waren niet ver gegaan, zij kuste me op de wang en ik haar op de mond en we hadden even gezoend, meer niet. Toch wist ik dat het verkeerd was.

Ik keek op mijn horloge en gaf Soraya een laatste lange kus. 'Wanneer kom je terug' vroeg ze met een pruillipje. 'Zo snel mogelijk liefje' zei ik terwijl ik haar van achteren vastpakte en haar tegen me aantrok. Ik duwde mijn gezicht in haar haar en hield haar even zo vast. 'Waarom blijf je gewoon niet hier dan?' Ik kreunde zachtjes, 'Je weet dat ik niets liever wil dan dat schatje, maar dat gaat niet..' Soraya maakte zich los uit mijn omhelzing en keek me geïrriteerd aan. 'Ga dan maar' zei ze duidelijk boos. Ze draaide zich om en ging met haar benen over elkaar op het bed zitten. Ik liep op haar af en duwde haar het bed in en zo begon alles weer van voor af aan. Ik verliet pas drie uur later haar huis, toen het al bijna tegen vier uur in de middag was.

Ik rook helemaal naar haar en mijn nek zat onder de zuig plekken, normaal wilde ik dat verbergen voor mijn vrouw. Maar het boeide me nu weinig meer. Ik pakte mijn telefoon bij de gedachte aan haar en reed langzaam Soraya's straat uit. Ik had honderden gemiste oproepen verwacht en wat zeurderige en wanhopige berichten, maar niks. Ietwat verbaasd reed ik terug naar huis, naar Nour.