DUMAN.

8.Bölüm.

BU BÖLÜMÜ BİR DEĞİŞİKLİK YAPIP DORUK'UN AĞZINDAN YAZIYORUM.ARTIK ADAMIMIZI TANIMANIZ GEREK DİYE DÜŞÜNDÜM.BAŞTAN SÖYLEMELİYİM Kİ BÖLÜM KISA OLACAK.ASLINDA MORALİM GERÇEKTEN BOZUK.YANİ İLK 7 BÖLÜMÜ YAZDIM FAKAT 2.000 READS OLMADI BİLE.ASLINDA 2.000 READS OLMADAN YAZMAK İSTEMEDİM.AMA DÜZENLİ OKUYUCULARIM YENİ BÖLÜMÜ İSTEDİKLERİ İÇİN YAZMA KARARI ALDIM.BU ARADA BÖLÜM PARÇASI DAHA BUGÜN ÇIKTI VE ÇIKTIĞI GİBİ KOYDUM EHEHE.BÜTÜN HEPİNİZİ EN ÇOKTA O YORUM YAPANLARIN HEPSİNİN YANAKLARINI KOCAMAN SIKIYORUM.İYİ OKUMALAR^^

Kızgınlıktan köpürerek açtığı kapıdan içeri girdim.Suratına ters ters baktıktan sonra kaykayı üstüne fırlatıp bir küfür savurdum.Beni deli ediyordu gerçekten deli ediyordu.Bu saatte korktuğu için gelmemi istediğini itiraf edemeyecek kadar salaktı.Üstelik bahanesi de kaykaydı.Gözlerini devirip kaykayı yerine koydu ve karşımdaki koltuğa oturdu.Kollarımı koltuğa yaydıktan sonra kafamı geriye attım,şimdi kızdırma sırası bendeydi.

''Bir şey itiraf etmeyecek misin?''Deyip çarpık gülüş attıktan sonra suratına baktım.

Tek kaşının havaya kalktığını görünce kendine sövdüğünden emindim.Şuan o kadar çok kahkaha atmak istiyordum ki.Daha iyi bir bahane bulamadığı için kendini yiyip bitirdiğinden de emindim açıkcası.Ve itiraf etmezse de gidecektim,yatmayacaktım yanında.Gözlerini gözlerime sabitlediğinde etkilenmiştim.Bana her baktığında etkileniyordum.Çünkü uzun zamandır kızların ağlamasına dayanabiliyordum kendimi alıştırmıştım.Fakat bu aptal,asi kız dengemi bozup benim dayanmama izin vermemişti.

''Sana hiçbir şey itiraf etmek zorunda değilim.'' Böyle gıcık olduğu zamanlarda keşke onu kurtarmasaydım da ölüp gitseydi diyordu kötü tarafım.

''Beni buraya neden getirdiğini biliyorum gerizekalı.Artık kendi ağzınla söylemelisin!''Sesimi yükseltmiştim sinirlenmesi için.Çünkü sinirlenince doğruları söylüyordu,karşı koyamıyordu kendisine.Bu sadece 2 günde anlayabildiğim taraflarıydı.Cidden zordu bu kız.Benim duygusal yanımı ortaya çıkaran zordu.Ayağa kalkıp üzerime yürüdüğünde bende kalktım.Şuan yumruklarını sıkıp bana bağırıp çağırmalıydı ama yapmadı sessizce yanıma geldi.Anca omzuma geldiği için kafasını omzuma yasladı.

''Yanımda yat.'' Sesinin fısıltı gibi çıktığında bu sözleri kendine yediremediğini biliyordum.Şuan karşımda o kadar güçsüzdü ki,onu güçsüzleştirdiğim için kendimden nefret ettim.Sanki bütün yaşadıklarının yorgunluğu üzerindeydi,yürümeye gücü yoktu mesela yaşamaya bile.Hiçbir zaman bir şeyleri bu kadar duygusal tarafından düşünmemiştim.Kötü ve iyi tarafımın dengesini sağlıyordu.Odak noktam o olmalı diye düşündüm.O olmalıydı,haketmeyen birine zarar verecek olursam beynimin içine düşecek isim ''Masal'' olmalıydı.Bunları düşündüğümde bana hiçbir zarar vermemiş insanları sigaramla yaktığım görüntüler geçti gözümün önünden,hakedenlere zarar verdikten sonra hızımı alamadıklarım yani.

Yavaşça kucağıma aldığımda itiraz edeceğini farkettim.''Sakın itiraz etme dudaklarına yapışıp sustururum.'' Bakışımı attım.Bir bakışla bunu anlatmak ne kadar zor olsada ilk önce gözlerine sert bir bakış atıp,bakışlarımı dudaklarına indirip gülmüştüm.O da itiraz edecek gücü bulamamıştı.İlk defa.

Odasına girdikten sonra onu yatırdım,tişörtümü ve pantalonumu çıkardıktan sonra yanına yattım.Alışkanlıklar.Ve merak ettiğim şeyse karşısında ilk böyle yattığımda hiç tepki vermeyişiydi.Yavaşça bana döndüğünü hissettiğimde ona baktım.

''Senden bir iyilik istiyorum.Bak ben böyle rahat edemiyorum yani ben iç çamaşırlarımla yatarım.Ama sapıklık yapmayacaksın.''  Bunu söylediğinde ilk defa utandığını da farkettim.Gözlerim şaşkınlıktan büyürken o öyle yatacağı için şaşırdığımı sanıyordu,biraz oda olabilir ama şuan en çok utanmasına şaşırıyordum.Biraz sonra şaşkınlığımdan kurtulup başımı salladığımda kıyafetlerini çıkartıp yanıma yattı.Bir insan normalde böyle karşımda durduğunda genellikle çekici olduklarını düşünürdüm.Ama şuan o beyaz tenini makyajsız masum suratını ölene kadar izlemek istesemde utandığını farkedip gözlerimi başka  tarafa çevirdim.Bir kız için bunu yapmazdım.Diğer erkekler gibi farklı olduğunu düşünebilirdim ama hayır.Ben onu farklı görmüyordum o beni farklı yapıyordu.Dümdüz yattığım için kollarını bana sarıp göğsüme kafasını koydu.Hiç ses çıkarmadan ona baktığımda bu kadar duygusal yönümü ortaya çıkarttığı için onu da yakmak istedim sigaramla.Bir kız karşımda böyle dursa dayanamaz becerirdim.Ama masumluğunu görünce suspus kesilmiştim.

''Sarıl.Öyle daha iyi hissederim.'' Muhtemelen bu söylediği sözler için kendini sabah  öldürmek isteyebilirdi.Ama diyordu işte.Kollarımı beyaz tenine sardım.Küçüktü.Bedeni ve kalbi,küçüktü.Kötü olmak istiyordu ama o dengeleyemezdi benim gibi kendi.Bugün o kıza neler yaptığını biliyordum,yaptığı başlangıca göre büyüktü.Fakat o kız bir sürtük olmasaydı yapamazdı.Asla yapamazdı.O an düşündüm küçük masum ama kesinlikle saf değil.

O benim birini öldürdüğümü bile düşünmüştü belkide.Biri bana laf söyleyince ve sevdiklerime,cidden gözüm hiçbir şeyi görmüyordu ama öldürme noktasında kendimi dizginleyebiliyordum.Beni böyle yapan babamdı.O acımasız sürekli beni ve annemi döven babam.Annem ağladığında bende ağlardım,evden kaçtığımdan beri ne zaman ağlayan kız görsem ağlardım.Babam psikologa gitmesi gereken zengin bir deliydi.Babamın hiç acımadan o bok gibi parasını yemeye başlayıp barlara gidip bana sataşanları sigaramla yakmıştım.Boyunlarını göğüşlerini alınlarını.Kendimi tutamayıp bardaki başka insanları.Ama ne zaman bir kıza yaklaşsam gözleri dolduğu için yakamazdım.O günlük ilişkilerde ise hiç birinin boynunu ve dudağını öpmeyip direk becerir ve giderdim.Ondan sonra kızlar karşımda ağladığında bile ağlamamıştım.Tamamen babam gibi olmuştum.Masum hiç kimseyi görmemiştim,annem masumdu o yüzden kapkara hayatımda bir pembelik olması için masum kızı beklemiştim.

O gün Masal karşımda ağladında kendimi tutamayıp ağlamıştım.Suya atmam barda yaptığının cezası değildi.Beni tekrar ağlatmanın cezasıydı.Ama suya attığımda ise babam gibi biri olduğumu o zaman farketmiştim.Onu kurtarıp çıkardığımda ilk önce bu asi kıza bulaştığım için kendime sövmüştüm.Ama o gece beni bir daha ağlattığında onun annem kadar masum olduğunu hissetmişti kalbim,yoksa ağlamazdı.

Masum gibi görünmemeye,kötü,odun kaskatı olmaya çalışıp beceremeyen ama becerdiğini düşünen masum bir kız bulmuştum ama kara hayatıma onu pembelik olarak sokmalı mıydım,onu sevmeli miydim bilmiyordum.Kollarımda uyuduğunu fark edince gözlerimi kapatıp bende uyumaya çalıştım.