Roadtrip

Chapter 3

(PLAY THE VIDEO⬆⬆⬆ Thanks!)

Umidlip muna ako dahil malayo parin naman  daw ang pupuntahan namin.
Magbabakasyon kami good for one week sa isang Resort na hindi pa namin napupuntahan.

Masarap na sana ang tulog ko nang may naramdam akong malamig na kamay na humawak saakin. At parang may ibinulong ito saakin na Latin word. Iminulat ko kaagad ang aking mata, dahil sa pangyayaring iyon. A-anong ibig niyang ipahiwatig? Bigla ko namang iminulat ang aking mata. Nakita kong wala yong mga kasama ko. Si-sino yung humawak saakin? Nasa-saan sila? Timingin ako sa gilid ko at may something na nakaputi. A-ano yon?

Dahan-dahan kong tinignan ang nakaputi. Ba-bakit na naman? Bakit di niya ako tinatantanan? Umatras ako ng umatras. Dahan dahan namang tumingin siya saakin, ngumisi siya nang nakalatakot.

Gu-gusto kong sumigaw at lumabas kaso walang lumalabas sa bibig ko. Dali-dali kong binuksan ang pinto, kaso ayaw nitong bumukas! Putcha! Palabasin mo ako dito. Huhuhu. Iyak lang ako ng iyak. Triny ko ulit buksan ang pinto at bumukas narin ito sa wakas. Tumakbo ako sa may malapit na store. Putcha, nasaan na sila?! Nang nakalayo na ako ng kunti, nakita ko ang mga kasamahan ko. Pinunas ko ang luha ko at hinintay silang lumabas.

Nag-stop over lang pala kami. Nakita ko sila sa loob ng store at bumibili ng mga junk foods. Biglang nanlamig ang katawan ko. Bigla-bigla nalang akong nakakaramdam ng ganito. Hindi ako makapaniwalang sa nakikita ko!
Ba-bakit ko na naman siya nakikita?!

Ano bang nangyayari saakin?!

*sapak sa sarili*  

What the Heck! Totoo nga!

Ano bang kailan niya saamin?! Bakit di niya kami nilulubayan? Sabay tulo ng luha ko. Biglang bumukas ang pinto ng driver seat.

"Oh Kim? Gising ka na pala. O-oh ba-bakit ka umiiyak?" Sabay lapit ni Vince saakin. Pinunas ko naman kaagad yung luha ko.

"H-hah? A-ahh wala wala. Ha ha ha ha ha" pilit ko ng tawa sakanya, sabi ko habang nakatingin doon sa bata. 

"Okay ka lang ba talaga? Gusto mo bang pumunta muna sa Hospital?" Nag-aalalang tanong ni Vince. Nahalata niya siguro ang kinikilos ko ngayon. Di mo ba nakikita ang nakiita ko?

"Wa-wag na oy, hahaha" pagpepeke ko ng tawa.

"Ahh okay. Haha" sabay kamot niya sa ulo niya. Nagsidatingan narin sila.

"Guys malayo pa ba tayo?" tanong ni Sarah.

"Sabi ni Manong yung nagbabantay don, malayo pa raw." saad ni Nathan.

"Ugh! I'm so stress na sa kakabiyahe." Sabay pout niya.

"Magtiis ka! Hindi yong puro reklamo, Tss." Tinignan naman ni Michelle si Vince ng masama.

"Kakainis ka talaga Kambal!" Sabay sipa niya sa upuan ni Michael.

"Hahahahaha" sabay tawa ni Michael. Bangayan parin ng bangayan ang dalawang magkapatid.

Tiningnan ko kung nandoon pa yong bata. Lumingon-lingon ako sa paligid ko at baka kung nasa paligid ko lang siya. Di ako mapakali sa kinauupuan ko. Di ko alam kong anong kailangan niya saamin or else saakin. Iniikot ko ang aking mata sa paligid ko at mabuti at wala na siya.

Di ko alam kung sasabihin ko ba ito sakanila o tatahimik nalang ako tungkol dito.

Hays!! Bahala na nga lang. Ano kaya ang kailangan ng mumo na yun? T_T Di ko na yata kaya pang makita siya. Bakit ako pa? Huhuhu. Tinignan ko sila, masaya silang nag-uusap habang ako namomroblema ng dahil sa mumo na yun. Paano na to pag nagpakita pa siya? HUHUHU.

Sabihin ko na kaya sakanila? Baka di  na naman sila maniwala sakin, baka mas lalo pa silang matakot at sabihing weirdo ako, kahit hindi naman. 

Ano ba ang dapat kong gawin? Ugh! I can't handle this, for godness sake! Masisiraan na yata ako ng ulo nito!

Kinilibutan bigla ulit ako. Di ko alam, pero parang may nakatingin ulit saakin. Ayoko na siyang makita! Biglang sumakit ang ulo ko. Ugh! Hinawakan ko ang ulo ko ng mariin. Ang sakit talaga! Ang sakit ng ulo ko! Parang mabibiyak sa sakit. Yumuko ako.

Gusto kong umiyak sa sakit pero ayaw kong magpahalata sa kasamaham ko. Siguradong mag-aalala na naman sila. Ayaw kong maging pabigat. Sinikap kong kunin ang gamot ko ng di nagpapahalata. *sniff* Nasaan na yun. *snif* pagkahanap na pagkahanap ko nito, kinuha ko kaagad ang tubig at kumuha ng isang tableta ng gamot ko. Pinunas ko kaagad ang luha ko. Hindi parin nawawala ang sakit. Sinandal ko muna ang sarili ko para mabawasan ang sakit na nararamdaman ko.

~~~~~~~~

A/N:

Hello guys! Wala akong maisip sa Chapter na ito! Ang kunti ng nasulat ko dito! hahaha! Char! Sorry!