Bizim Bebeğimiz

2.

İzmir de son saatlerim.
Gidiyorum kaçtığım şehre.
Eskişehir ve İzmir arası 7 saat belki biliyorsunuzdur ben otobüsü tercih ediyorum.
Dedem çok rahatsız beni çağırdı buraya gelirken hiç bir aile üyemle veda etmedim.
Abim evlendi gitmedim.
Gidemedim bir daha dönemedim.
O cesareti bulamadım kendimde.
Ama şimdi gidiyorum her halime şükür ben onlar sayesinde okudum o şehirde her ne olursa olsun ailem daha önemli hasret bitmeli belki de.
Otobüs terminaline ev arkadaşım Gizem beni getirdi kendisi de çocuk gelişimi öğretmenliği yapıyor.
Belki de yaşamami sağlayan insan iki ay önce nişanlandi.
Seviyordu Gizem gözlerinin içi gülüyordu.
Evet otobüse binmeden ona sarıldım hakkımda herşeyi biliyordu biz Gizemle üniversite de tanışmadık bizim arkadaşlığımız altı yıllık sevdiğim adamı kaybettim zaman tanıştık onca mesafeye rağmen hep yanım da oldu.
İzmire gitme nedenim oydu. İyi ki gitmişim de kardeş edinmişim.
Mesafelere rağmen... belki Berk de yanımdadir.
Otobüse bindim ve belkide son kez izmire bakıyorum. İzmir güzeldi herşeyiyle belki.
........
Uzun biri yolculuktan sonra artık Eskişehir deyim abim almak için gelicek daha doğrusu ben eve gidemiyorum çünkü unuttum çok garip değilmi 5 yıl önce terk ettiğim şehri unuttum ama o adamı asla.
Abimi gördüm yanında bir kadın bir de adam var kadın büyük ihtimal yengem ama adamı tanımıyordum.
Abim kadının elini tutmuş yüzü gülüyordu.
Abim mutluydu ne kadar güzel bir tablo böyle.
Bir ay önce annem halâ olacağımı söylediğinde çok sevinmistim. Durgunluğa bir son verip herseyi bırakıp abime sıkıca sarıldım.
Abi dediğime bakmayın aramızda 1.5 yaş var.
Oda bana sarıldı ve azarlamayi unutmadı
Kızım kaç yıl oldu bir yaz bile gelmedin evlendim lan.
Ben son ana kadar kardeşimi bekledim.
Affet abi gelemedim yapamadım anla beni.
Biliyorum tamam hadi şimdi eve gidiyoruz.
sonra abime baktım ve yanındaki sarışın bayana elimi uzattım yani yengeme biz telefon da falan konuştuk ama ilk defa yüz yüze geldik çok samimi bir şekil de sarıldı bana bende ona.
Yengemin adı Melek gerçekten Melek gibi.
Abim Oğuz
Abime doğru yaklaştım eve gitmeden mezarlığa götürmesini istedim.
Önce kızdı bana biraz sinir olmuş şekilde tamam başımın belası dedi.
Sonra kol kola ilerledik ama yanımızda bir adam vardı.
Abim pat diye durdu sizi tanıştırmayı unuttum dedi ben şaşırdım bir an
Emir dedi abim.
Sadece Emir
Bende Gamze diyebildim. Abim bir tuaftı sanki.
Adama baktım bana nefret eder gibi bakıyordu.
Yada benim pskolojim yine beni terk etti.
Yengem ve Emir yakın gibiydi biraz benziyorlardı da.
Yengem ve abim bir kenarda kendi aralarında birşey konuştu.
Yengem kafasını salladı birşeye onay verir gibi.
Abim yanıma geldi ve otogarın çıkışına ilerledik.
Abimin arabasına bindik.
Araba sürmek büyük hobisidir.
Ah ne de çok özlemişim mezarlığa kadar yolları izledim.
Ve Asri mezarlığa geldik.
Sıcak hava insanı üşütür mü üşüdüm.