BTS HAYALİM - *KORE'DE 3 SENE* -

1. BÖLÜM (YURT DIŞI)

Bugün bizim grupla yurt dışına gidiyoruz ama nereye gittiğimizi henüz bana söylemediler nedenini bilmiyorum.
Okulu (liseyi) orda okuyacağım için 4 tane bavulum ve acayip bi şekilde param var sene boyunca yetecek kadar ♡_♡
Bavullarımı kapının önüne koydum ve abimin yanına gittim. Belkide bu sene içinde ilk defa sarılıyodum öyle bi sarıldım ki ciğerlerini söktüm. Aslında karşılık vermesinş beklemiyodum ama oda bana sarıldı ağlicaktim ama ağlamadım makyajım bozulmasın dhsjs
Babamla bu okul konuaunda biraz tartışmıştık o yurt dışında okumamı istemiyodu tek kızı olduğum için benden uzaklaşmak istemiyodu nyse duygusallaşmayalım :))

Annemide öpüp üzerimi giyindim artık hazırım telefonum kulaklığım ve şarj aletim kol çantamdaydı bide mendil :)
Servis arkadaşlarımı almış çoktan bizim eve gelmişti babamla bavullarımı aşağıya indirip tekrar öptüm ve servise bindim.
Duygusuz olmaya çalışıyorum şu an.

Havaalanına gelmeden önce bi arkadaşımıda aldık 4 kız tek başına yurt dışında..
Bu bizim aileye uygun bişey olmayabilirdi belki ama banane diyodum :))
Biletleri elimize verdiklerinde öğrendim nereye gidiceğimizi O_o şok olmuştum çünkü Güney Kore' ye gidiyomuşuz Allah'ımm ailemi unuttum resmen hyr cidden unuttum :))))
Yaklaşık 12 saat uçakta ayy tabikide şarkılarr ve uyku ama ailemi düşünmemek zor olucaktı ama ben istedim sonuçta kendi düşen ağlamaz dimi..

Sude: Kanka inanmıyorum halaaaa ayy bekle bizi koreee biz geliyoruzzzz

Hafsa: Melek? İyimisin?

Ben: Şaşkınım.

Hafsa: Sakin ol kızım yaa ne var bunda

Ben: Ya sanki sen hiç şaşırmadın

Hafsa: Uff neyse boşverin

Ben: Rabia sen neden sustun öyle

Rabia: Bilmem?

Neyse uçak kalktı.... indi falan filan sürekli ağzıma naneli şeker alıp duruyodum 3 kutu bitirdim inene kadar amacım ne bilmiyorum ama djsjsjs
Uçaktan inerken yanlız dık yanımızda bize eşlik eden kimse yoktu bize verilen arabanın plakasına bakarak bizi almaya gelenleri bulmaya çalışıyoduk. Uzun süre aradıktan aonra bulduk en sonunda.
Kocaman siyah bir minibüs camlarıda siyah çok havalıydı diğer arabaların yanında çok dikkat çekiyodu.
Neyse bizi kusa süreliğine bi otele yerleştirdiler yaklaşık 1 hafta sonra kiralık eve geçicekmişiz ama kirayı biz ödemicez burs'la Kore'ye geldiğimiz için canım devlet ödicekmiş.
Okulların açılmasına yaklaşık 2 hafta vardı 5-6 gün otelde kaldıktan sonra tabi biz sadece akşamları geliyoduk sürekli geziyoduk dışarda ama benim en çok merak ettiğim şey bu ülkenin ünlü grupları sanatçıları falan sürekli araştırıyodum
Neyse okul haftası biz kırtasiye alışverişi falan yaptık kızlarla alışveriş yapmak çok güzel di.
Eve geri dönerken (eve taşındık)
Yolda koreli bi çocuk gördük(ne garip)
Sude yanlışlıkla o çocuğa çarptı ve özür diledi (ingilizce) çocukta "önemli değil asıl ben özür dilerim" dedi çocuk Rabia'ya yaklaşıp "siz burdan değilsiniz?"
Ben hemen lafa atlayıp;

"Evet Türkiye'den geldik"
Çocuk: Ne kadar oldu geleli? Yabancı gibisiniz buraya.

Ben: Evet 1 hafta oldu daha yeniyiz :)

Çocuk: Yaşlarınızı öğrenebilir miyim acaba?

Hepimiz birden 15 dedik. Birden heycan kapladı beni -_-

Çocuk: Peki isimleriniz?

Ben: Ben Melek
Sude: Ben Sude
Rabia: Ben Rabia arkadaşlar 'RABİŞ' derler :)
Hafsa: Bende Hafsa senin adın ne?