BTS HAYALİM - *KORE'DE 3 SENE* -

10. BÖLÜM

Gözlerimi açtığımda kendimi tanımadığım bi odada buldum. Saate baktığımda 02:47'yi gösteriyodu. Kafamı çevirdiğimde yatağın bi köşesinde uyuya kalmış bi çocuk gördüm. " burası kimin odası" diye düşündüm. 5-10 dakka sonra çocuk uyandı. Hemen yanıma koştu "Hafsa..? İyimisin? Noldu sana? Çok korktum bişey olucak diye.."
Tepkisizce bakıyodum.
"Seni tanıyorum, yüzün çok tanıdık geliyo ama çıkaramadım. Kimsin?"

:Jimin tarafından:

"Seni tanıyorum, yüzün çok tanıdık geliyo ama çıkaramadım. Kimsin?" Dedi.
'Kimsin?' Lafı çok ağırıma gitmişti. Ağlamaklı oldum bi an. Neden böyle olduğunu düşündüm biraz. "Beni tanımadın mı. Jimin ben."
"Kızlar nerde? Melek nerde? Peki Sude? Rabia'damı yok. Ya kızlar nerde söylesene bee"
"Saat çok geç uyumuştur onlar şimdi yat uyu sen sabah gideriz."
"Ben tanımadığım birisinin evinde kalmak istemiyorum." Dedi. Yataktan kalkmaya çalıştı başı döndü heralde sarsılarak yatağa düştü.
"Bu halde hiç bi yere gidemezsin Hafsa."
"Ne varmış hâlimde?"
Biraz duraksadıktan sonra
"Bak Hafsa sen beni tanıyosun ama şuan hatırlamıyosun. Eğer sen beni tanımasan ben senin adını nerden bilicem sana nolduğunu, arkadaşlarınla Türkiye'den geldiğini nerden bilicem?"
"Sana güvenebilir miyim?" Dedi. Çok tedirgindi.
"Tabiki bana güvenebilirsin ben senin sevdiğin adamım."
"Ciddimisin?" Şaşırmışa benziyodu. Ne bekleyebilirdim ki kızın hafızası gitmiş. Kendi kendime düşünürken aklıma geldi. 'Eğer Hafsa neden Kore'ye geldiğini, kimle geldiğini biliyosa ve arkadaşlarını hatırlıyosa beni neden hatırlamasın ki? Yüzüm tanıdık geldiğine göre belki yaptığımız şeyleri hatırlatırsam benide hatırlar.'
"Beni hatırlıyomusun?"
'Hayır' anlamında başını salladı.
'En son mutfakta ona sarılmıştım' diye aklımdan geçirip sarıldım.
"Adımı biliyosun dimi?"
"Jimin" dedi tepkisizce.
Biraz odunca oluyodu ama işe yarıyodu. Pek bana uymayan bişeydi. Çok sevinmiştim yavaş yavaş oluyodu heralde.

"Ben senin neyinim?"
Bi an duraksadı ve düşünmeye başladı.
"Sevgilimiyiz?" Dedi.
Gözlerim dolmuştu. Ellerini tuttum ve "Bayılmadan önce en son ne yaptın?"
Yine biraz düşündü. "En son.. seninle bi yerde konuşuyoduk sonra sanırım kafamı biyere vurdum. Pek hatırlanıyorum."
Gözümden bir damla yaş aktı "Evet. Karanlıktan korktuğun için bayılmıştın." Dedim. O sırada Jin odanın kapısını çaldı. "Girebilir miyim müsaitmisin?" Dedi. Hafsa kim olduğunu görmek için kafasını uzattı. Hafsanın 'gel' sesini duyan Jin içeri girdi. Nazik bir şekilde "Geçmiş olsun Hafsa. Nasılsın?"
"Boşuna uğraşma hyung hatırlamıyo" dedim. Jin telaşla Hafsa'ya baktı. "Doğrumu?"

"Dur. Hatırlicam. Sen.. grubun en büyük olanıydın heralde dimi?"

Jin heycanla "Evet" dedi.

"O zamaann.. senin adın şey.. Jin.. dimi?"

Jin gülümsemeye başladı alışıyodu yavaş yavaş.
"Evet. Ben Jin - Kim Seok Jin ^,^"