17. BÖLÜM

109 12 5
                                    

Normal odaya aldıkları için mutluydum.
Ertesi sabah yanına gittiğimde hâlâ uyanmamıştı. Öğlene kadar yanı başında yüzündeki yaralara bakarak geçirdim vaktimi. Koluda kırılmıştı. Burnu yarılmış. E haliyle kaşı ve dudağı patlamıştı. Sağlam kalan kolunda da dikiş vardı. Kaşında da dikiş vardı. Elleri yara olmuş kıpkırmızı olmuştu. Yüzündeki morlukları saymıyorum bile.
Kim bu kadar dövebilir ki bi insanı? Nasıl bu hâle getirebilirler? Hayır napmış olabilir ki böyle dövmüşler?
Böyle böyle düşünürken yavaşca gözlerini açmaya çalıştı.

Sağlam kalan omzuna elimi koyarak yanında olduğumu hissettirmek istedim. Gözleri tam açık değildi ama başını yavaşca elime doğru getirdi. Yanağına deydirmeye çalıştı bene yardım ettim. Bi anda gülümsedi ve 'Melek' diye mırıldandı. Yüzünde küçük bir gülümseme belirdi. "Seni seviyorum"

Bi anda heycanlanıp ağlamaya başladım. "Evet benim hayatım. Burdayım, yanında.."

Birden bire tepkisi kesildi. Derin bir nefes almaya çalıştı. Yüzü kireç gibi oldu bi anda. Korktum ve hemen bi hemşire çağırdım.

"Yardım edin! Hemşire? Hemşire yokmu? HEMŞİREEE!! Yaa birisi baksın şurayaa!"

Bi yandan ağlamaya başladım. Yanına gidemedim. Kapının orda titreyerek "Jungkook" diye sayıklaya sayıklaya ağlıyodum.

"Jungkook? Bırakamazsın beni. Hemşire noldu? Nolduuuu?"

Hemşire beni dışarı çıkardı. Ardından 2tane doktor geldi. Yoğun bakım ünitesine aldılar Jungkook'u.
Olan biteni anlamaya çalışıyodum. Şoka girdim birden. Güzel güzel konuşurken bi anda tepkisi değişince napıcağımı bilemedim. Çocuklar aşağıdaki cafeden dönünce olanlara inanamadılar. V dayanamayıp "Küçük maknae bizi bırakma. Sana bunu kim yaptı bilmiyorum ama peşini bırakmicam. Nolur bizi sensiz bırakma. Böyle konuşmak istemiyorum beni zorlama." Diye sayıklayarak ağladı. 'Kalk ayağa ve adam gibi eve gidelim. Hadi kalk.. Sen bizim maknaemizsin. Küçük, ama güçlü. Bunu başarabilirsin kookie. Bunu yapabilirsin.'

(Aaaahh çok dramatik ama hissederek okuyun bayılıcaksınız)

Medya koymak istemedim. Acıklıya hani.. Dövüldüğü sahneyi koyucaktımda neyse dedim boşver. A.R.M.Y'leri üzmeyelim şimdi. Djshdndn

BTS HAYALİM   - *KORE'DE 3 SENE* -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin