Elite Gentleman: She's Mine

EG: Chapter 6.

Mabigat na ibinagsak niya ang kaniyang sarili sa kama ng marating ang kaniyang cabin. Nakatulalang napatitig sa itaas ng kisame. Nakatingin lang siya sa kisame pero ang nasa isip niya ay lumilipad.

Maraming senaryong pumapasok sa kaniyang isipan. Gusto niyang gawin ang mga bagay na pumapasok sa kaniyang isipan.

Biglang lumiwanag ang mukha niya ng may naalala pala siyang gawin. Agad siyang bumangon sa pagkakahiga. naisipang maligo dahil nangangamoy asim na siya. Ikaw ba namang magbilad sa araw habang nakaupo sa gilid ng swimming pool habang tinatampisaw lang ang mga paa niya tubig.

Nakakatuwang isipan na, kahit magbilad siya ng maghapon sa araw ay hindi man siya nangingitim. Tila bang sadyang maputi ang balat niya, mala-porselas ang kutis niya. Kaya hindi maiwasang mamula ang buo niyang katawan particular sa mukha. Buti na lang nakalugay ang mahaba niyang buhok upang matakpan na bahagya ang balat niyang hindi nasisinagan ng araw.

After a moment to joined herself. She immediately back her cabin and go to her bathroom for washed herself. Napatalon siya sa gulat ng maramdamang  bumuhos ng malamig na tubig mula sa shower hose sa buo niyang hubad na katawan.

After that, she will walked out inside the bathroom with wrapped her body. Lumapit  siya sa kabinet ng sa cabin and she dresses quickly, taking a moment to inspect the lavender-colored dress she has been saving for this day.

Kumuha siya ng pabango to spray herself. Today she must look her best, for welling up in her is an irrepressible smile.

She decided to walked the rest of the way. Kay gaan ng pakiramdam ni Mara habang naglalakad sa pasilyo ng VSL. Mula rito ay natatanaw na niya ang malawak na karagatan. Palibhasa'y gusto niya ulit gumala kaya bumaba siya sa six deck, may gusto lang siyang bilhin.

Napatigil siya ng mapadako ang tingin sa paligid, gabi na pala. Ngunit mas na agaw pansin sa taas taas ng deck. Ito yung 6 deck na parte ng barko. Nagisip siya kung aakyat ba siya diyan o Hindi na lang. Naalala niya lang kasi na VIP ang puwedeng  pumasok. Siguro wala namang masama kung papasok siya diyan.

Ah, pupunta siya kahit na anong mangyari. Mabilis siyang lumakad paroon at umakyat sa hagdanan na pahaba bago lumiko siya ng kanan hanggang sa nakatungtong sa ika-anim na palapag ng barko.

Nakahawak parin sa railing ng hagdan kaya hindi niya namalayang may tumingin sa likod niya.

“Excuse me!” mataray nitong sabi na kataas ang maganda nitong kilay then she flipped her hair.

Napatingin siya sa suot nitong hapit na hapit sa katawan ng babae, grabe ang pagka reveal sa ipangtaas nito na gustong kumuwala sa laki. O sadyang kinapos lang ito ng tela. Particular sa mukha nito na todo ang kapal ng make up na akala'y sasali sa circus. Damn. Mukhang nilagyan ng harina. Parang gusto niyang tumawa ngayon perk kinontrol niya ang kaniyang sarili na huwag siyang matawa.

Baka mamaya magulat lang siya na may kamay na dumapo sa pisngi niya. Nasampal na pala siya ng dis oras.

Napatingala siya ng magpantay sila ng taas. She blinked twice bago siya umatras rito. “Sorry” hinging paunmanhing sabi sa babae.

Inismiran lang siya nito at pakembot na lumakad papalayo sa kaniya. Napailing siya katarayan ng babae na iyon. Asus. Parang gusto niyang lumuwa ang dalawang eyeballs sa kaniyang nakikita. Grabe ang suot nito na akala mo sasabak sa bar.

She shooked her head with disbelief then umalis siya sa kinatatayuan niya room. Tanaw niya rito ang babae na pumasok sa isang restore bar.

Nang lumapit siya rito, rinig niya dito mula sa labas ang kasiyahan ng mga tao sa loob ng bar, rinig niya roon ang Wild na Latin music na sinabayan iyon ng mga dance floor. Kahit Hindi niya kita kung ano ang nasa loob ay alam na alam niya ang ganong klaseng pamamaraan diyan sa loob.

She tsk-ed then, aalis sana siya ng mahagip ng kaniyang mata ang papalabas ng dalawang bulto. She stunned. She gulped and held her breath. Kilalang-kilala niya ang taong iyon, perk Hindi ito nagiisa. May babae ito kasama na todo kung lumingkis sa braso no Terrence. Yes, he is.

Some kind of sadness gripped her heart.
Iiwas Sana siya ng makitang napatingin ang tingin nito sa direksyon niya. He parted lips but his eyes lacked toward her. Parang umikot ang mundo niya sa mga oras na iyon. Pakiramdam niya na parang silang dalawa ang naroroon at ito lang kaniyang nakikita.

But suddenly, warning bells also rang in her head. Binibigyan siya ng babala na huwag siyang tumingin sa mga mata ng binata.

At mas mabuting gawin niya ay. Her first instinct was to go back inside her cabin. Hindi niya alam kung bakit iyon ang unang pumasok sa isip niya. Apektado ba siya kaya siya nasabi iyon. Why?! Hindi naman siya ganito dati huh!! Hindi niya maintindihan ang kaniyang damdamin. Pabago bago. Kung minsan titibok ang kaniyang puso kapag malapit ito, hindi niya alam kung kinakabahan ba siya o sadyang nalilito siya kung anong damdamin na matagal na bumabagabag nitong mga araw.

Umiwas siya ng tingin at ipinagpatuloy ang paglalakad paalis sa lugar na iyon. Ang kaniyang pigil na hininga ay doon niya lang pinakawalan, nasapo niya ang kaniyang dibdib kung saan rinig ang malalakas na tibok ng kaniyang puso.

Malayo na ang kaniyang nararating, natagpuan ng kaniyang mga paa sa isang cottage place kung saan na may apat na kuritang nakapalibot at may mga upuan doon na tawag ay reclining chair. Katabi naman niyon ang isang duyan na may bubong nito.

Nang lumapit siya roon ay doon niya lang nakita ang kabuuan ng paligid. Wow. Just wow. Ang ganda dito, Hindi niya maiwasang mamangha siya at mabilis na lumapit sa duyan at umupo dito.

Nang maupo siya sa duyan, ginalaw niya ito ng mahina habang pagal niyang inihiga ang likod niya rito. She looked up kung saan nakita niya ang mga bituin sa langit. And hindi siya mahahamugan dahil may fiber glass ito.

She enjoyed herself sa pagbibilang ng star sa langit partikular din sa mga nakaipon ipon na star na kilala ng maraming tao.