Özet:Ali: Anlatayım mı. Sen gittikten sonra Peri depresyona girdi ve psikoloğa gitti. Annen ise sürekli beni suçladı Nazlı ise içmek için bara gittiği gece kaçırıldı ve 4 senedir bulamıyoruz! Anladın mı şimdi! diye bağırdı. Ben ne yapmıştım...
Selin...
Ne yaptığımı bilmeden hareket etmiştim hayır yanıldım ben burada mutlu olamayacağım. İşte bu yüzden burada kalmalıyım. Çok kalp kırdım ve artık sıra bende. Ama sebeplerim vardı. Ama sebepleri kanıtlayacak delilin yok, yani söylemeye cesaretin yok. Ama kimseye de söyleyemem ki. Tamam tamam evet anladım sıra bende. Ben bu düşüncelerdeyken:
Ali: Selin sen ne yaptığının farkındasın değil mi sen gitmeseydin Nazlı oraya gitmeyecek ve kaçırılmayacaktı. Ya da Peri ya da annen! Anladın mı suçla kendini suçla! Çünkü tek suçlu sensin! Hepsi senin suçun! Şimdi beni dinle ben sevgilimin yanına gideceğim ve sen susacaksın!
Sevgili lafında donup kalmıştım...
Ben: Sev-gilin mi var? dedim ürkekçe.
Ali: Evet var ve kim biliyor musun?! Elif!
Ben: Ne... dedim.
Ben: Bütün o yaptıklarından sonra mı?
Ali: En azından senin kadar acıtmadı. dedi ve gitti. Kafamda yankılanıyordu dedikleri. Koşa koşa eve gittim. Öykü beni gördü ve hemen
Öykü: Ne oldu kızım şirket falan mu battı sen ancak ondan ağlarsın. dedi ve benim ağzımdan sadece "I-ı" çıktı ve hemen ağlamaya başladım ve ona
Ben: Öykü ben ne yapmışım!
Öykü: Ne yapmışsın?!
Ben olanları anlatmaya başladım bitirdiğimde
Öykü: Gel canım merak etme her şey düzelecek tamam bir hata yaptın ama düzelteceğiz. Hem senin 1 numaralı kankin Defne'yi çağırayım mı?
Ben: Gerek yok ben biraz yatacağım. dedim ve odama çekildim. Fakat ne fayda düşün düşün rahat yok Ali Ali Ali Ali Ali ayy yetti be!
Ali...
Elif'in yanına gidecektim fakat canım istemedi eve geldim şuan yatakta uzanıyorum uyuyacağım ama ne fayda düşün düşün rahat yok Selin Selin Selin Selin Selin Selin ayy yetti be! (Şarkıyı açın) Düşünceyle konuşuyorlar😂
Ali: Ah Selin ah.
Selin: Ah Ali Ah.
Ali: Ne kadar çok acı çektirdin!
Selin: E ama yani sen de çok laf ettin sebebim vardı.
Ali: Ne o sebep!
Selin: Söyeleyemem
Böyle düşünürken
Selin...
İçeri aniden Defne geldi ve
Defne: Ne oldu kızım sana?
Ben: Sorma ya durum Leyla.
Defne: Ali'yle mi?
Ben: Evet.
Defne: E sen de alttan al yani biraz.
Ben: Daha ne kadar alttan alayım Defne!
Defne: Haklısın kuzum ama ne yapacaksın ki hayat bu bak benim hikayem seninkiyle çok farklı ama sonuçlar aynı. Bu demek oluyor ki gerçeklerden kaçmanın bir faydası yok aksine zararı var. Şöyle düşün bir havuz var ve havuz derin ve zamanla su çekiliyor. Sen su tamamen çekilince yere çakılacaksın onun yerine erkenden atlayıpta suya düşmek yere çakılmaktan iyidir değil mi? İşte ben bunu düşünemedim ama biraz daha bekleseydim belki de boşlukta bulacaktım kendimi. Yere çakılamazken hiçbir şey hissetmeden. Yani kısacası ben çok büyük hatalar yaptım. Sen yapma. En sevdiğin kişiye de mi söylemeyeceksin neden gittiğini? Söylemelisin.
Ben: Haklısın ama sonucunda o zarar görecek.
Defne: Bak Selin bana anlatabilirsin gerçekten bir çözüm buluruz.
Ben: Tamam anlatacağım. Her şey böyle başladı...
Not: Belki de kitaplar gerçeklerden kaçtığımızı yüzümüze vurmak için en heyecanlı yerinde bitiyordur. Çünkü çoğu kişi devamını almaz ya da heyecanlı yerlerde dudağını ısırır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Not: Rüyanda Görüşürüz
FanfictionHiçbir şey bitmedi... Aslında tekrar başlıyor... Wattpad'de. Bir GK KA KG KM devam hikayesidir...