Baby Nathan

Chapter 12

Nathan's POV

Kung kelan ka naman nagmamadali saka naman ang daming storbo sa paligid mo... Sumabay pa ang mga kandidatong akala mo naman sobrang titino... Ok fine, hindi ko naman nilalahat na sinasabing mga masasama sila, pro karamihan sa knila ganun.. At itong pagtulong ko kay tito, isa lamang itong kalokohan. Tumatanaw lang ako ng utang na loob sa kanya at sa mga nagawa nya sa pamilya namin..

Ng mga panahong lubog na lubog kmi ni papa dahil sa pagkawala ni mama.. Oo, patay na si mamadahil ngka cancer siya sa bituka.Halos lahat ng gastos ay inako ng pamilya ni tito, oo may kaya rin kmi pero nagamit din naming lahat ito kay mama. Lumaban kmi dahil mas mahalaga si mama kesa sa yaman namin.. Pero hindi na nya nakayanan at bumigay narin ang katawan nya..

Naaalala ko pa ,mahilig kaming mg duet ni mama habang tumutugtog siya ng gitara. Siya rin ang nagturo sa akin tumugtog. Mahilig si mama sa musika at iyon ang bagay na namana ko sa kanya.Ngunit mula ngmamatay si mama, pinagbawal na nya ang musika sa bahay. Kaya hindi ko iyon magagawa sa mismong tahanan namin. Malamang na baka naalala niya si mama kpg my naririnig itong musika o di kayay tumutugtog sa gitara. At nauunawaan ko si papa. Gagawin ko lahat bumalik lamang siya sa dati niyang sigla at tuluyan ng mabura ang lahat ng sakit sa puso niya...

Gagawin ko ang lahat kahit...

Labag pa ito sa kalooban ko...

..

Nasa loob siya ng taxi ng mga oras na iyon galing sa airpot. Bumalik na siya sa Pampanga. At sa sobrang traffic, madami na ung tumakbo sa isipan nya. At mga ala alang muling nagbabalik sa kanya..

Nakarating na siya ng bahay at kaagad siyang sinalubong ng kanyang papa. Pagpasok pa lamang nila sa bahay ay may isa pang sumalubong sa kanya.. Ikinatuwa niya ang muli nilang pagkikita ng ng iisang pinsan nyang lalaki...

"Pare, musta... 8years tayong hindi nagkita... Ang laki mo na. Naalala ko ang payat payat mo dati, pero ngaun parang mas nalakihan mo na ata ako ah... " bati sa kanya ng pinsan nya na noon ay tuwang tuwa rin a kanilang pagkikita..

"eto pare, gwapo at mas gumwapo pa ngayon.."sabi naman ni Nathan na mas kinangiti ng pinsan nya..

"kaya nga kailangan kita sa kampanya ni Daddy. Alm ko nmn na malakas ang karisma mo sa mga botante. At sa dmi ng kakilala mo,pwede ngang kumampanya ka na rin kasabay ni dad..." papuri ng kanyang pinsan sa kanya...

tinawag sila ng ama pra makapag miryenda muna sila..."mga iho,.. Nathan, Lance... heto uminom muna kayo. Malayo rin ang biniyahe mo Nathan at nagpapasalamat ako dahil napakamasunurin mong bata. Wala akong ibang masasabi pa sa iyo. At ikaw naman Lance, huwag mo ng iiwan ang dad mo, mas kailangan ka nila lalo ngaun na magiging abala ang lahat..."

Kumamot lamang sa ulo itong si Lance sa sinabi ng tito nya. Nasanay itong maging independent at sa edad niyang 26 ay may sarili na rin itong kumpanya na hindi umaasa sa kanyang ama. Pero ngaun na may plano siya kya siya nagbalik sa kanila.. Hindi alam ng mga magulang nito ang masamang plano ng anak...

Matapos nilang mkpg usap ay umuwi na si Lance at si Nathan naman ay nagpahinga na sa kwarto niya. Na miss nya ng husto ang kwarto na ito.Halos apat na taon din siyang hindi umuwi. Ang laki na tlga ng pinagbago sa paligid. Pati itsura nya at lahat ng mga taong nakakasalamuha nya.

Sa Manila kung saan naroon si Elisa at napapaisip kung paano ang magiging takbo ng kampanya kung magkakasama ang Mondragon at Dela Vega.. PEro matagal na panahon na ito at siguro ay hindi na nmn big deal at malamang nakalimutan na nila ang nakaraan..

Napapaisip siya ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. Isang ring pa lamang ay sinagot na niya ito sa pag aakalang isang customer ang tumawag.. Pagsagot niya sa telepono ay boses ng isang lalaki ang kanyang narinig..

"Elisa... remember me? your blind date man".. khit hindi nya ito nakikita at alam niyang nakangiti ang lalaki sa kabilang linya..

"Lance?" naisatinig ni Elisa...

Napangiti ang binata sa sinabi nya.."oh, hindi tlga ako nagkamali sa pagkakakilala ko sayo Elisa.. Alam ko na matino kang babae dahil hindi ka basta basta nakikipagkita.. kasi nakilala mo ako kaagad.. Yes, this is Lance and gusto lang sana kitang kumustahin..Sorry kung hindi na ko nakapagparamdam. Naging busy lang nitong mga nakaraang araw." paliwanag ni Lance sa dalaga..

"ok lang Lance, maliit na bagay.. Maayos naman ako, eto sa boutique ko mejo busy. MAdami kasing customer. " kausap nya ang binata habang nag aayos siya sa loob ng store nya..

"pwede ba tayong mgkita ulit?" tanong sa kanya ni LAnce..

hindi siya kaagad nakasagot. Sa totoo lang ay prang ayaw niya ng mkipagkita doon dahil hindi na siya kumportable. Pero dahil tumawag itong muli, hindi naman nya pwdeng bastusin ang tao. Wala naman itong ginawang masama sa kanya..

"Ah ok lng kelan mo ba gustong makipag meet?" sabi ni Elisa sa binata..

"Bukas sana kasi papuntaako ng Manila bukas at gusto kitang makita"..

gusto nya akong makita?? For what?? sabi ng isip nya..

"C-cge ikaw bahala basta mag message ka lang sakin bukas pra alam ko..."yun na lang ang nasabi niya...

Natapos na angusapannila pero ngaun ay hawak pa rin niya ang cellphone nya at napapaisip kung tama bang mkipagkita pa siya dito..

"bahala na nga,wala naman sigurong masama dun.. At least siya nag eeffort na magpakita sa akin, hindi gaya ng mgangpapadala sa akin ng bulaklak na iyon.."Sbay turo sa mga bulaklak na nasa lamesa nya. Oo marami pa rin siyang admirer hanggang ngaun...

At hanggang ngaun ay wala pa rin mgkalakas ng loob na manligaw sa dalaga. Napatingin tuloy siya sa slamin saka tinitigan ang sarili..

"Anong mali sa isang Elisa at hindi pa ngkaka boyfriend hanggang ngayon?... Maganda ka naman,,, sexy, malambing......."

"Kaso pihikan"... sabay sabay na wika ng kanyangmga kaibigan.. Naroon na pla ang mga ito sa store nya ng di niya namalayan..

"Mga epal tlga oh.. hindi ako pihikan..." saway nya sa mga ito

"ok hindi ka pihikan... maldita lang... kya walang magtangkang lumapit sayo... kya kung ako sayo girl, itali mo na yang Lance na yan pra hindi namwala sayo.."sbi ng isa nainayunan nmn ng lahat. Feel at home ang mga ito na nakaupo sa may sofa niya doon habang kinakain ang inorder niyang pizza na kakainin sana nya mamaya lang...

Pinanlakihan nya ng mata ang mga ito saka nawika..." hindi kya ako maldita, ang bait ko nga eh"....sabay irap nya sa mga ito...

"Ok hindi na kung hindi,kya nga hindi mo sinuntok yung si....sino nga ba yun?? ung sa Pampanga way back 2012??"sabi ng isa sabay kagat sa pizza

"si Mr. Antipatiko" sabat nmn ni Ericka na kaibigan niyang nakasama nya sa hot air balloon at nakasaksi sa lhat ng nangyari...

"hala lagot kayo pinaalala nyo na naman,magiging amazona na yan bilistakbo"... pangangantyaw ng isa pa..

Nagbago nga ang mukha ni Elisa at ngaun ay namumula na ito pati ang tenga nya... At dahil mga totoong kaibigan sila....

kay pinagtawanan pa nila itong si Elisa...

Ganyan tayo eh db...???