Baby Nathan

Chapter 29

Mag iisang linggo na ngunit hindi pa rin nila masyadong makausap si Elisa. Gusto lamang nito ay sa kwarto nya at tanging yaya lamang nito ang nakakapasok sa loob. Ayaw ni Elisa sa kahit na sino dahil nawawalan na siya ng tiwala sa mga nsa paligid nya.. Pakiramdam nya ay lahat hindi nya mpagkakatiwalaan.. Iyak lng siya ng iyak at kpg napagod ay natutulog na lamang..

Hanggang sa maisipan nyang wakasan na lamang ang buhay nya. Bkit pa ay wala na naman ang pinakamamahal nya. Wala ng dahilan pra mabuhay..

Kinuha nya ang kanyang medicine kit na nsa loob ng kanyang cabinet at doon binuksan ito. Limang tabletas ng gamot ang nakita nya doon at kaagad na kinuha at binuksan ito.. Kaagad din niyang kinuha ang isang basong tubig na dinala kanina ni yaya na may kasamang pagkain na hindi nmn nya ginalaw..

Dali dali nyang ininom ang mga gamot ng walang takot sa anumang mangyayari sa kanya.. Nanaisin pa niyang mawala na rin ng hindi na makaramdam ng ganung katinding sakit sa kalpoban nya..

Nag uusap noon ang mga magulang ni Elisa sa may salas. Nag aalala sila sa anak dahil sa kalagayan nito. Hindi rin nila alam ang gagawin. Hindi nmn nila kagustuhan ang pagkamatay ni Nathan. Pati ang kampanya ng ama ay apektado na pero sa ngaun ay wala siyang pakialam. Ang tanging gusto lamang nya ay ang maisa ayos ang anak.. Maganda naman ang survey sa partido nila kya kampante sila na may pag asang manalo....

Papasok ang mag asawa sa kwarto ni Elisa pra kausapin ang dalaga. At pgbukas nila ng pinto ay bumungad sa kanila ang naka bulagtang anak na si Elisa.....

"Diyos ko,,anak...Elisa... Anong ginawa mo?"...mangiyak mgiyak na tinig ng kanyang ina at dali dali siyang nilapitan...

Kaagad na nag utos ang ama na ihanda ang kotse nila sabay binuhat ang anak na wala ng malay.

Dinala nila ito sa pinakamalapit na ospital doon. Mabilis namang inasikaso ng mga doctor at nurse na nandoon at ngaun ay nsa loob na si Elisa pra tingnan. Nag aabang nmn ang mag asawa sa labas at parehong hindi mapakali...

Mabilis na lumabas ang doctor at nilapitan sila nito...

"ligtas po ang anak nyo,kailangan lamang nating obserbahan dahil hindi po natin alam kung naapektuhan ang sanggol na dinadala nya.. Two weeks pragnant na ang anak nyo at sa nakikita namin,mukhang mahina ang kapit nya. Mabuti na lamang at hindi siya nagdugo dahil kung ngkaganun ay malamang na nahulog na ang sanggol. Kailangan nya ng pahinga at bawal na bawal ang ma stress. Hanggang maaari ay ilayo nyo muna siya pra makaiwas sa lahat ng bagay na magiging dahilan ng pgkawala ng kanyang sanggol na mgiging apo nyo..."..

Nagkatinginan ang mag asawa sa narinig.. Ang anak nila... Buntis pla at alam nila na si Nathan ang ama nito.. Hindi man lamang nito magivisnan ang ama pero gagawin nila ang lahat pra alagaan si Elisa at ang mgiging sanggol nito...

Hindi pa alam ni Elisa na buntis siya. Ngkamalay na noon ang dalaga at pgmulat ng kanyang mga mata ay si Lance ang nasilayan nya. Natutulog ito sa tabi ng kama at hawak hawak ang kamay nya.. Gumalaw ang dalaga kaya nagising si Lance. Halata ang pangamba sa mukha ni Lance.. Ang mabagsik na si Lance,,napapaamo ng isang Elisabeth Mondragon....

Hindi ito magkaintindihan kung tatawag ba ng doktor o tatanungin si Elisa kung kumusta na. Natataranta siya at nakikita ito ni Elisa..

"bakit nandito ka? Hindi kita kailangan.. At bkit buhay pa ako.. Hindi ito maaari...".. Sabay bunot nya sa swero na nakakabit sa kanyang kamay kya nagdugo ito. Lalong nataranta si Lance kya sinigawan na nya ang nurse na nsa labas.. Kaagad nmn itong pumasok at inayos ang kamay ng dalaga ngunit ngpupumiglas si Elisa kya hindi niya mkyang mg isa. Kinailangan pang tumawag na iba pa hanggang doctor na ang pumasok at tinurukan si Elisa ng pampakalma. Hindi nmn ito makaka apekto sa sanggol dahil mababa lamang ang dosage ng gamot... Hindi nmn alam ni Lance ang gagawin at hindi rin nya maintindihan ang sarili.. Lumabas siya sa kwarto ng ospital at ngtungo sa isang maliit na chapel doon sa loob din mismo ng ospital. Lumuhod at saka pumikit..

"Bakit ba ako nagkakaganito?? Abot langit na ang paghihiganti ko sa pamilya nila. Halos lahat ng nangyayari aY pumapabor sa akin. Pero bkit pgdating kay Elisa, lumalambot ang puso ko. Ang plano kong pasakitan siya at maging ang pamilya ay naglalahong parang bula. Natatabunan ng lubos na pag aalala at pangambang baka mapahamak si Elisa.. MAhal ko na ba siyang talga?? Dahil ang gusto ko lamang sa mga oras na ito ay ang makitang nsa maayos siyang kalagayan."..... 

Pagbalik niya sa kwarto ng ospital kung saan naka admit ang dalaga ay naabutan niyang natutulog na itong muli. Bakas sa mukha ng dalaga ang kalungkutan khit tulog ito..... at masakit sa kalooban ito ni LAnce...

  "How far should a person go in the name of true love?" 

Hanggang saan nga ba? Hanggang walang hanggan? Makakaya mo bang gwin ang lahat pra sa taong minamahal mo? Ang mgpakababa pra sa kanya, ang baguhin ang sarili, ang kalimutan ang galit sa loob mo, at ang naising wakasan na lamang ang buhay dahil sa kanya?....

Ganito ba tlga kpg true love? Na mismong pinaka tangang bagay ay mgagawa mo pra lamang sa kanya. Na handa kang mgkasala alang alang sa pagmamahal na yan? Pra sa akin .... Love is a big

"Bullshit"....

Bkit?

 Handa kang magkasala dahil dito??? For me it is a big no...

pero ng matutunan kong magmahal ay doon ko lamang na realized that the big bullshit is not the love but it's the person who is involved. There is nothing to do with love but rather you who is 

in loved...

Sige na,,, masarap na sa pakiramdam pero bolta boltaheng sakit naman sa kalooban kapag

Nasaktan....

......