Poznali się przypadkiem na drodze. Sylwia- 28letnia dziewczyna pełna energii i zawsze uśmiechnięta.
Łukasz- 33latek , przystojny brunet, opanowany , który ma swoje zasady. Oboje maja swoje tajemnice. Czy czeka ich wspólna przyszłość?przekonaj sie:)
Widziałem ból w jej oczach i nie mogłem go znieść. Czułem jakby ktoś wbił mi nóż w serce. Co za piepr,zony zbieg okoliczności! Dlaczego musiały się tak spotkać? Odjechała a ja muszę zająć się córką. Biorę ją na ręce i przytulam:
-Tatusiu czemu ciocia płakała?- dlaczego ona ją tak nazywa?Przecież się nie znają! Idę do siostry ,niech mi to wyjaśni. Widzę, że nie wie co się dzieje.
-Łukasz co to było? Znasz tą dziewczynę? I dlaczego ona myśli , że jestem Twoja żoną?- sam chciałbym to wiedzieć do cholery!
-Aga.... ta dziewczyna to Sylwia. Właśnie z nią się wczoraj spotkałem. A teraz wszystko spieprzyłem! - czułem się załamany i nie wiedziałem co mam robić.
-Nie powiedziałeś jej o córce? Co z tobą jest nie tak? Zachowujesz się ja szczeniak, a nie dorosły facet! Idz i jej wszystko wytłumacz, skoro Ci na niej zależy- wyciągnąłem telefon i wybrałem jej numer.
-Nie odbiera! -próbowałem kilka razy i cały czas była poczta.
-Aga dlaczego Iza nazywa ją ciocią? O co chodzi?- zapytałem i czekałem na wyjaśnienia.
-Iza chciała lody, których zabroniłeś jej kupować i zrobiła scenę. Rozbiła talerz z ciastem, a wtedy podeszła ta dziewczyna. Chyba jest właścicielką, bo tak się zachowywała. Zaproponowała małej, że razem pójdą zrobić sałatkę z owoców i wtedy Izka się uspokoiła. Ta dziewczyna to jakaś wróżka i jest bardzo troskliwa.- słuchałem tego i wyobraziłem sobie tą scenę. Zrobiło mi się ciepło na sercu , że złapały kontakt. Sylwia mówiła do niej księżniczko! Muszę ją odzyskać! Już kiedyś jej mówiłem , że nie pozwolę jej uciec!
-Aga jadę do niej! Zajmiesz się Izą?- wzięła ją na ręce. Pocałowałem córkę w czoło.
Cały czas próbowałem się do niej dodzwonić, ale nie odbierała. Pół godziny pózniej byłem pod jej mieszkaniem. Pukałem i prosiłem, żeby otworzyła ,ale nic to nie dało. Chyba jej nie ma. Spróbuje wieczorem jeszcze raz. Pojechałem do córki.
Sylwia
Podjechałam po dom Kamila. Weszłam do środka i oparłam się o ścianę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Sylwia co się stało? - podszedł do mnie i przytulił. Rozpłakałam się, a on mnie pocieszał. Powiedziałam mu o wszystkim.
-Zabije gnoja! Już jest martwy! Sylwia proszę przestań płakać, on nie jest tego wart. - pociągnął mnie za sobą do kuchni i nalał nam wina. Chciałam zapomnieć o tym bólu który czułam. Pozwoliłam sobie zacząć czuć ,a wiedziałam , że nie powinnam była sobie na to pozwolić! Jak mógł mi to zrobić! Kretynka ze mnie!
-Jestem taka naiwna Kamil! Dlaczego mnie coś takiego spotyka? - chciałam zasnąć i zapomnieć ,że to wszystko się wydarzyło.
-Obejrzyjmy film i upijmy się. Nie pozwolę Cię skrzywdzić! Wiesz o tym prawda?- spojrzałam na niego i wiedziałam ,że nie mogłabym mieć lepszego przyjaciela od niego. Jest wspaniały.
