(Doğa'nın ağzından)
''Sevim Arpa''.Annem tabi Umut'un üvey,ama o bilmiyor...
(Umut'un sesinden "habersizsin" diye bir ses yankılandı kulaklarımda.)
Sevim:Kızım hadi uyan.
-''Peki.'' deyip gözlerimi ovuşturup kalktım.Dağınık saçlarla,pijama ve terliğin şak şak sesiyle üstüme giyinmeye dolabın yanına gittim.Tam giyinecektim ve kapı açıldı.
-Umut!Defol!
Umut:Pardon..
Bir köşeye oturup ağlamaya başladım.Uzaktan,hiç dokunmadan,yanı başımda olanı sevemiyordum.Bir şey söyleyemiyordum.Aynaya baktım.O akan gözyaşlarımı sildim.Ve toparlandım.Üstümü giyinip aşağıya indim çantamla.Kahvaltıyı yapıp Umut'la beraber çıktık.Umut'un motoru vardı.
Umut:Bin ve sıkı tutun benden.
-Pek-
Motorda sıkı tutunmak için bile ona dokunamıyordum.Oda sanki bana yaklaşamıyor gibiydi.
⚫⚫⚫
İkimizde okula geldiğimizde hemen derse girdik aynı sınıfta olduğumuz için.
(Umut sınıfta kalmıştı 1 sene.)
Umut uyuyordu.Bende kafamı masaya koyup uyudum.Uyandığımda tenefüs zili çalmış hatta 5 dakika geçmişti bile.🕒
Arkadan biri saçımı çekmişti.Ve o anın siniriyle bağırmıştım.
-AAAAAAAAAAAAAAH.
Saçımı çeken ''Enes Arı'' idi.
Enes:Uyan kız.
-Bir gidin başımdan!...
İyi çocuk.Komik ve Umut'un grubundan...
Ders zili çaldı.Yeşim bana çarptı.Onun diliyle yanlışlıkla.O sinirle saldırdım.
-''Umut bir şey de!''
Umut:Bir şey.
-Gerizekalı.
Ve hoca içeri girdiğinde bizi böyle görünce ben suçluymuşum gibi rencide etti.
Yeşim:Hocam ben bir şey yapmadığğğğm...
Disiplin cezası yemedim ama.Koluma baktığımda koca bir tırnak izi vardı.(KAHRETSİN!)Umut'un ise tip tip bakışları gözümden kaçmadı.Hiçte ayırmaya çalışmadı.Hatta bir ara Yeşim'e kızacak gibi oldu.Doğru ya o benim üvey kardeşim ama o beni öz kardeşi sanıyor.Tuhaf..Umut:Yapma bir daha.
-Neden?
Umut:Yapma diyorsam yapma!
-Benim yaptığım bir şey yok hem bundan sana ne?
Umut:İstemiyorum.
-Yeşim'inin canı acır diye mi?
Umut:Hayır.
-Eee o zaman.Bende senin umurunda değilim.Neden ya neden?
Beni duvara yapıştırarak;
Umut:Canının acımasını istemiyorum.
-Umurunda mıyım?Ve şu an acıtıyorsun ABİ.
Umut:Umurumdasın evet.
Derken yavaşça kolumu bıraktı ve arkasını döndü;
Umut:Kıyamıyorum sana.
Desteklerinizi bekliyorum.Vote yapmayı ve kütüphanenize eklemeyi unutmayın.😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HABERSİZ(Haber Serisi 1)-ASKIDA-
Dla nastolatkówKarşısındakini habersiz sanırken asıl kendilerinin habersiz olması... Aralarında ki tek engel HABERSİZ olmak... *** ''Beni tanımıyorsun.'' ''Yanlış biliyorsun.''