Model - Sarı Kurdeleler
⚫⚫⚫
Geri odama çıktım.Çok sinirliydim.Çok meraklanan birisi olarak bunu inadına yaptığını düşünsemde merak ediyordum ne diyeceğini.Çünkü önemliydi,gözlerinin içinden önemli olduğunu anlayabilmiştim.
Bacağım cebimde olan telefonun titreşmesiyle gıdıklandı.Kikirdedim.Sonrasında baktığımda 'Umut' arıyordu.
"Sanırım söyleyecek!" deyip açtım.
"Bana su getir." dedi alaycı bir şekilde.
"Buyur,başka bir emrin var mı?Varsa almayım.Çünkü hiç birini takmıyorum." dedim ciddi bir şekilde ve bağırarak.
"Bence varsa al.Kendini de getir." dediğinde kahkaha atmaya başladım ve o kahkahayı bir anda kesip telefonu kulağımın oradan alıp kapata bastım ve telefonu yüzüne kapattım.Bir süre homurdandım.
Hâlâ homurdanmaya devam ederken kapının gıcırdadığını duydum.Korku filmi sanki(!)Sonrasında içeri Umut "Sana su getir demiştim." dedi ciddileşerek.
"Bende getirmedim.Değil mi?Evet." deyip saçlarımı kaşıdım.
Elinin arkasında bir şey vardı sanırım.Bana dediğime cevap vermeden üstüme doğru yürümeye başladı.Ben,başka bir yere bakarken artık ona odaklanmıştım ki o odağımı elinin arkasından çıkardığı suyu görene dek.Suya odaklanmışken suyun başımdan aşağıya dökülmesiyle odak felan kalmamıştı. Anında gözlerimi kapatmıştım.Buz gibiydi su.Gözlerimi açıp koluna bir şaplak geçirdim fakat o kaslı kollarına,benim güçsüz kollarım etki etmemişti.
"Ya n'pıyorsun!?" diye sert bir şekilde sordum.
"Suyu döktüm, şimdi de gidiyorum." diyerek hiç bir şey olmamış gibi sırıttı.
"Ciddi misin?" deyip yumrukları göğsüne,karnına,koluna,omzuna,yüzüne nereye denk geldiyse geçirdim.Ama nafile.Çok güçlüydü.
Sinirle ona çarparak ben odadan çıktım ve salondaki bir aynanın karşısına geçip ıslak,yaş halime baktım.Sinir doluydum.
Aşağıya inen Umut'u görünce sinirlenip tam mutfağın oralardayken,bir bardak alıp içine su doldurdum.Ve mutfaktan çıktım.Bana bakıyordu ve sırıtıyordu. "Yapamazsın."
"Öyle mi?" deyip kaşlarımı çattım ve yüzüne doğru suyu döktüm.Gözlerini kapattı bir anda ve yavaşça gözlerini açtı.Beni yakalamak için koşmaya başladı ki ondan kaçılamazdı. Kolumdan tutup duvara itti ve "Islağım." dedi.
"Görüyorum." dedim korkarak.
"Bahçeye çık." dediğinde ne yapacağını az çok tahmin etmiştim.Emrine duydum ve çıktım.Ellerimle yüzümü kapatıp bunu yapmasını bekledim.'Bunu' dediğim şey beni hortumla ıslatacaktı.Ve yaptıta.
"Ya mal!Dur yapma,yapmasana." elimle yüzümü,başımı kapatıp tekrarlıyordum bunları.
Beni tınlamadan hala ıslatmaya devam ederken "Yeter!" diye bağırdım.
"Bence de bu kadar yeter." deyip kapattı ve yanıma geldi.Bana iyice yaklaşarak "Bana bir daha emir verme ve bana bir şey olmaz." dedi gülümseyerek.
Eve girdi ve bende arkasından girdim.Odama hızlıca çıkıp gardolabı açtım.Bir şort ve kırmızı bir bluz giydim.
Sonra dolaba doğru yaklaştım.Ve açtım defterlerin arasından güncemi bulmaya çalıştım. Baktım,dolabı darmadağın edene kadar baktım.Bulduğumda çıkarıp öpecektim.Ve siyah bir şey gördüm.Aldım onu elime ve oydu.Bulmuştum.Sadece merak etmiştim bir anda.Açıp sayfalara baktım.
Dolu ama boş sayfalar.
Okumaya başladım.İlk Sayfamın tarihi yoktu.Ama şunlar yazılıydı.
"Sevgisiz günlük,
Yine bugün Umut'un benim üvey abimin olduğunu ama onun beni öz kardeşi sandığını bilmek kalbimi yakıyor.Bu bir tek bize mi oluyor? Ona 'sen benim üvey kardeşimsin asıl' desem o bana aşık olamaz ki şimdi değilse.Olamaz.Korkuyorum. Ona bugün demeye çalıştım ama olmadı.Olmuyorda."
Bu bir gerçekti.Ama ben ne zaman söylemeye çalışmışım?Hatırlamıyordum.Hemde hiç.
Odadan lavaboya gitmek için çıktım.
(Umut'un ağzından)
Odada otururken Doğa'nın yanına gitmek istedim nedensizce.Odaya gittiğimde o yoktu.Masanın üzerinde açık,bir defter gördüm.Elime aldım ve okumaya başlayacakken odanın kapısı açıldı.Elimden hızlıca aldı ve "Okudun mu!?" diye bağırdı.
"Sen günlük mü yazardın?" dedim umursamaz bir tavırla.
"Eski." dedi ve kaşlarını çattı.
"Okudum." dedim gülerek, yalan söylemiştim ama meraklansın diye.Ben merak etmezdim fakat günlüğe ne yazdığını merak etmiştim.Çokra umruma takmadım.
Donakalmıştı.Bundan mutlu olarak,bir yandan da merak ederek odadan çıktım.Ne yazıyorduki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HABERSİZ(Haber Serisi 1)-ASKIDA-
Genç KurguKarşısındakini habersiz sanırken asıl kendilerinin habersiz olması... Aralarında ki tek engel HABERSİZ olmak... *** ''Beni tanımıyorsun.'' ''Yanlış biliyorsun.''