UZAYDAKİ GİZLER

BÖLÜM 1

Medya ; Alse Uzay Güngör , Miraç Rüzgar Çınarlı.

" Hayatta yaşamak istediklerini değil yaşaman gerektiğini yaşarsın " derdi Gaye sultan . Yaşaman gereken şeyler iyi , kötü hayatına yol verir . Bende bu yüzden buradayım . Tek başıma yaşayacağım evimde .

Yeni bir ev , yeni bir şehir , yeni bir hayat . Bolca yenilik ... İlerleyen günlerde neler olur bilmiyorum ama kolay şeyler olmayacağı kesin gibi görünüyor .

Yeni evim 6 katlı bir binanın 5 . katıydı . Villalardan çıkıp da apartman dairesinde kalmak size garip geliyor olabilir ama benim için bir kurtuluş . Babam denecek o pezevenkten kurtuluşumdan sonra bu eve taşındım . Ah her neyse . Evim 3 yatak odası , bir oturma odası , bir mutfak , 2 banyo , 2 balkon ve bir lavabodan oluşuyor . Pek küçük sayılmaz yani . Ama çok şeker bir yer . Hele ki evin sahibi tonton teyze . Çok tatlış ve iyi bir insan . Bana iyi davranan nadir insanlardan biri olur kendisi . Ah ! Her neyse . Şimdi ne mi yapıyorum ? Taşındığım evde yere oturmuş eşyalarım yüklü olan kamyonun gelmesini bekliyorum.

Ben evi incelerken aşağıdan korna sesi geldi . Camdan aşağıya baktığımda kamyonun geldiğini gördüm . Hızlı adımlarla kapıya yürüdüm . Anahtarı alıp aşağıya indim .

" Merhaba Alse Hanım . Nasılsınız ? "

Şoför Taylan amca babamın arkadaşı olduğu için tanışıyorduk . Pek samimi olmasak da para her şeyi yapıyor bildiğiniz gibi .

" İyiyim Taylan amca sağol . Oyalanmadan eşyaları yukarıya taşıyalım zaten geç oldu anca hallederiz . "

" Tamam kızım . Sen git kapıyı aç biz taşımaya başlayalım . "

Taylan amcanın sözünü dinledikten sonra başımı hafif eğerek ' tamam ' anlamında salladım ve seri adımlarla merdivenlere doğru ilerledim . Neden asansörle çıkmıyorsun demeyin . Kapalı alan fobim var . Bu yüzden merdivenlere mahkumum anlayacağınız . Hep o adi herifin yüzünden . Babam denen herif sürekli bodruma kilitlemeseydi ne fobim olurdu ne morluklar .

Düşünmeyi bıraktığım zaman daireme gelmiştim zaten . Anahtarla kapıyı açtım . Adamlar geldiğinde geçmeleri için yol verdim . Ve yorucu dakikalar başladı .

Evin dizimi felan yaklaşık 2 saat sürdü . Ev çok güzel oldu ama bende bittim . Taylan amcaların parasını verip onları gönderip sona kalan ufak tefek işleri tamamladım . Karnım acıktı ama evde yiyecek namına hiçbir şey yok . Alışverişe çıkmalıyım .

Odama geçip üzerime siyah tayt , siyah düz bir t-shirt ve siyah nike ayakkabılarımı giydim . Saçım maşalıydı zaten . Pek de önemsemiyordum açıkcası . Telefonumu , kulaklığımı , kredi kartımı ve anahtarımı alıp evden çıktım .

Bizim apartmanın karşısında sıralı evler vardı . Eczane , tamirci , çilingir felan . Yeni taşındığım için marketin nerede olduğunu bilmiyorum ama bulabilirim . Kimseye soracak değilim . Kulaklığımı takıp telefondan rastgele bir şarkı açıp sağa doğru ilerledim . Bizim apartmandan 3 ev sonra bir çocuk parkı vardı ve saat akşam 5 civarı olduğu için tek tük çocuk vardı . Etrafta da evine giden insanlar . Pek kalabalık değildi yani . Bu benim için iyi bir şey .

Yaklaşık 5 dakika kadar yürüdükten sonra karşıma bim çıktı . Ah ! Ne büyük tesadüf . Hızlı adımlarla bime girdim . Bir araba alıp ( araba deniyordu sanırsam hatırlamıyorum sorry =_= ) kahvaltılık reyonuna gittim . Her çeşit kahvaltılıktan arabaya koyduktan sonra bir kaç paket çorba , makarna , yarımşar kilo sebze meyve felan aldım . 5 paket cips , 10 tane karam , 5 tane kola , 20 tane sıcak çikolata ve çay aldıktan sonra işim bitti . Kasaya gidip aldıklarımı ödedim ve çıktım yola . Poşetleri eve kadar taşıyamayacağımı anlayınca bir taksi durdurup eve gittim . Telefonumun kılıfında olan 20 Tl yi taksiciye verip indim arabadan . Yavaş adımlarla evime çıktım ve aldıklarımı dolaba yerleştirdim . Ardından kıyafetlerimi çıkarıp ayıcıklı şortlu pijama takımımı giydim . Aynanın karşısına geçtiğimde çoğunluğu geçmiş olan yara izlerine , morluklara baktım . Dokundukça yaşadığım o anları hissediyordum . Bağırışlarım , yalvarışlarım , ağlayışlarım . Sonra aklıma tek bir şey geliyordu . ÖFKE . İntikam aleviyle cayır cayır yanan bir beden . Çalışan , ve kendini korumaya yönelik her dalı öğrenişim . Kazandığım madalyalar . Boş övünmeler ...

Düşüncelere bi son verip mutfağa geçtim . Bir tabağa cips koyup kolayı ve bardak alıp balkona geçtim . Buraya özel olarak koltuk almıştım. Pufumsu gibilerden . Kupa olan bardağa kola koyup telefonumu elime aldım . Hesaplarımı kontrol ederken bir yandan da cips yiyordum . Bana göre en çirkin olan fotoğrafa bile en az on bin beğeni geliyordu . Anlam veremiyordum . Boya gibi duran saçlarım bazen sarı gibi , bazen karamel gibi bazense kumral gibi görünüyordu . Zayıf bir vücuda sahibim zaten . Kıyafetlerim de sıradandı bana göre . Deneyerek almazdım . Bakardım hoşuma giderse alırdım . Bu kadar basit . Kolamdan yudumlarken aşağıdan gelen bağırışlar duydum . Sanki biri bağırıyordu ? Kafamı kaldırıp aşağıya doğru baktım . Bir genç bizim evin karşı tarafında sokak lambasının altından bağırıyordu . Ayakta duramıyor gibi bir hali vardı . Sanki ... ım yaralanmış gibi .

" Kızım öhö insene aşağı senin öhö yüzünden bıçaklandım ben öhö . "

" Eris saçmalama . Banane bıçaklandıysan bıçaklandın . Beni ilgilendirmiyorsun . Yeter artık abim gelicek . Git burdan . " Yan balkondan bir kız çıkıp bunları dedikten sonra bir hışımla içeri girdi . Adının Eris olduğunu öğrendiğim çocuk ise öksürerek yere çömeldi . Tam anlamıyla çaresiz görünüyordu . Bir zamanlar benim göründüğüm gibi . Ben ayağa kalktıysam o çocukta kalkmalı . Ben tek başıma kalktım ama o çocuk tek kalkmayacak . Yardım etmek gerekir değil mi ? Hem yarası da bayağı kanamış .

" Şh çocuk ? " Ben seslendikten sonra önce bir etrafına baktı . 1 dakika kadar sonra beni buldu gözleri . Konuşamayacak gibi olduğundan başını salladı ' ne ' der gibi .

" Yardım mı istiyorsun ? "

Olabildiğince hızlı bir şekilde başını salladı .

" Bir şartla . Yarın o kızı dövmeme izin vericeksin ? "

Çocuk sırıtarak verdiğim cevaba karşı hafif bir şekilde güldü ve başını salladı . Bende aşağıya inmek için ayağa kalktım . İlk günden başladık aksiyonlara Allah bilir önümüzdeki günler neler olacak ?