Bleach ( Karışık İlişki)

#Başlangıç

Cumartresi günüydü.Anneannnemin yanına gitmiştik.Annemin iyiliği tutmuş akşama kadar orada duracaktık.Kuzenlerimle birlikte dışarıya çıktık.Mahalleden bazı kişiler gelmişti.Biz tanımadığımız için biraz çekinerek ,oradakiler ile oynamaya başladık.Sorna bazı kişiler sıkıldığı için evlerine gitti.

Biz ise oynamaya devam ettik
Aradan biraz zaman geçti bizde sıkıldık.DC oynamaya başladık. Ben onun yanın da oturyordum. Ablam falan benim karşımdalardı. Biraz korktum.Sonuçta tanımıyordum. Ama kanım kaynamıştı o çocuğa. Ama hep kendime şunu diyordum"birini sevemezsin , zaten sevmenin nasıl birşey olduğunu bile bilmiyor sun" ama işte öyle bir şeyi ki aşk, istemediğin şeyler hep olur.

Biraz zama geçmişti.Aslında onu aklımdan çıkaramıyodum. Bazı gunler kendimi,onu düşlerken buluyordum. Karma karışık duygular içindeydim. Bilmiyordum ne olacağını.Gözlerini kapatan turuncu saçları vardı.Anlamıyordum.Aslında normal biriydi. Ama nedense sadece ona bakmak istiyordum. Onun yanında olmak istiyordum. Neydi bu? Beni ona bağlayan şey neydi? Neden ona karşıydı duygularım. Karşım da olsa ağlayacaktım. Eve gelmiştim. Annemin bana" Ne oldu kızım" demesi ile kendime geldim. Anneme" yok bişi"diyerek geçiştirdim.
Aslında bilmiyordum. Kendimden 3 yaş büyük birine aşık olmak yanlış mı? Çok karış bişeymiş bu aşk. Ama sorun şuydu ben ona aşık olduğumu kabullensem bile o bana karşılık verecek mi? Korkuyordum. O benden daha olgun. Belki de bana çocuk diyecekti. Ama çocuk değildim ki. 14 yaşındaydım. Mantıken ergen olduğumdan dolayı genç grubuna giriyordum. Ama işte hala çok korkuyordum.Yaş farkı beni korkutuyordu. Ama o diğerleri gibi değildi. Çocuk ruhluydu.Belkide buydu beni ona sürükleyen. Resmen ona bağlanmıştım. Ne yapmalıydım hiç bir fikrim yoktu.

Onu görmeyi o kadar istiyordum ki. Anneannemin hasta olması da bana bahane olmuştu. 4 gün orda kalacaktım. Sevinçliydim ama korkuyordum da . Sonuçta eğer ona bağlanırsam hep görmem gerekiyordu. Yoksa anında derslerim düşüyordu. Ve ailemde bunun farkına varıp benden şüpeleniyorlardı. Bu yüzden belli ettirmemeye çalışıyordum. Camdan hep dışarı bakıyordum. O geçerse görürüm diye. Anneannem bana " Kızım sevdiğin mi var onamı bakıyorsun " demesiyle adeta şoka girdim. Anneannem nerden bilecekti ki.Anneanneme dönüp" Sen nerden biliyorsun " dedim. Anneannem " Ben bilirim " dedi. Ve o yaşlı nene gülüşlerinden attı. Bana bakıp "kızım seninki geçiyor dedi. "Ne" diyerek arkamı döndüm. Gerçekten de o geçiyordu. Nerden bilebilir diye iç geçirdim. "Demekki bu yaşlılarda da iş varmış değilmi kızım"dedi anneannem.Aslında haklıydı. O gün yaşlılara güvenmek gerektiğini daha iyi anladım.

Mahallede arkadaş edinmiştim. Bu yüzden yabancı gelmiyordu burası. Anneannemden izin aldım dışarı çıktım. Birkaç kişi toplaştık birşeyler oynamaya başladık. Ama tabi genç işi oyunları. Sokağın girişine bir baktım o. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Görünmeyen gözleriyle bizi süzdüğünün farkındaydım. Hafif hafif tebessüm ediyordu. Refleksten elimi kaldırıp el salladım. Ne yaptığımın farkına 1 dk geçtikten sorna vardım. Yanımıza geldi. Müzik dinliyordu. Bana dönüp" Beni görmek isteyen biri varmış sanırım"dedi. Biran şaşırdım. Ona dönüp" Benmi? senimi? Açıkcası hiç güleceğim yoktu. Hem niye seni görmek istiyeyimki?"dedim. Aslında kalbim onu görmek istediğimi haykırıyordu. Hafif gülümseyerek " Neden acaba?"dedi. Yüzüm kızarmıştı.Hem hemen nasıl anlamıştı? Yuzune bakmaya cesaret edemedim. Bana baktığının farkındaydım. "Hadi ama velet bak bana" demesiyle o anın romantizmi bozulmuş, beklediğim darbe gelmişti. Kafamı kaldırıp" VELET Mİ? " dedim.Bana bakıp gülüyordu. Keskin bir bakış attım.Ve ona şunu söyledim:" Sen kendine bak müzikci duygusal ergen" dedim. Anında yüzündeki o gülümseme gitti.Bana bakıp durdu. Adeta beni süzdü. Utanmıştı. Utamıştım. Bir an onu üzdüğümü düşündüm. Kafasını kaldırıp bana baktı. İnanmıyorum. İlk defa gözlerini görmüştüm.Gözleri kop koyu kahveydi. Dalgınlığıma geldi ve bir an" Gözlerin" dedim. Daha dikkatli bakıp"Ne olmuş gözlerime?"diye sordu." Hiç birşey" demeyi başardım.Ama gözlerine dalıp gitmiştim."Şiiiiitt VELET" demesiyle irkildim." Gözlerime daha fazla bakarsan yanlış anlarım" dedi. Dalgın dalgın"Olur" dedim." Ne" diye tepki gösterdi. Hiç birşey diyemedim. O günü utanç içinde geçirdim.