~Миний үзэсгэлэнт боол 2~ "COMPLETE"

#4

Бэкхён: чи миний..."нүүрэнд минь дөхөн" миний боол болохоор эзнийхээ үгийг зөрчих ёсгүй "шивнэх"

Би:...

Бэкхён холдон: за Тэхёнтай суух уу?? эсвэл би Тэхён дээр хүргэж өгөх ёстой юу??

Би: би хоол идэхгүй "уурлах"

Бэкхён: ойлголлоо "инээмсэглэх"

Би: тэнэг эзэн "явах"

Нахён явж ард Бэкхён инээмсэглэж үлдлээ.

Чанёол: чи юу яриад байсан юм??

Бэкхён: тоох хэрэггүй ээ

Сэүн: дөхөөд юу шивнэсэн юм??

Бэкхён: чамд хамаагүй жаалаа

Тэёон: хэн юм??

Бэкхён: хардаад байгаа юм уу??

Тэёон: тэгээд үгүй юм уу?? "уурлах"

Бэкхён: "инээх" тэгэж хардахаар харилцаа байхгүй ээ

Нахён уурандаа дээвэр лүү гаран хана налан суугаад нүдээ анин сууна.Гэтэл хэн нэгэн түүний чихэнд чихэвчээ хийхэд тэр нүдээ нээн харлаа.

Би: Каи??

Каи: дуу сонс!!...сэтгэл санаа дээрдэнэ

Би: баярлалаа...гэхдээ энэ чинь дандаа уянгийн дуу байна,тэгээд дээрдэнэ гэж үү??

Каи: зүгээр л сонс гээд нөгөө чихэвчээ хийн Каи тултал нь чангалахад Нахёны нүд нь өөрийн эрхгүй анилдах нь тэр.Нахён аз жаргалтай гэгч нь инээмсэглэсээр гудамжаар алхана,тэр ирэх ёстой газраа ирэхэд түүний хамгийн их харахыг хүсдэг тэр захидалын эзэн нуруугаа харуулсаар зогсож байлаа.Нахён зөөлнөөр дөхөн очиход тэрээр эргэн харлаа.Гэхдээ энэ хүн Нахёны танидаг бөгөөд хэзээ ч төсөөлөөгүй хүн байлаа.Нахён нүдээ мөчид тэрээр зүүд гэдгийг ойлголлоо.Гэхдээ тэр хэн нэгний мөрийг дэрлэн бас цамцыг нь дэрлэсэн байв.

Каи: сэрчихсэн үү??

Би: аан,тийм ээ...гэхдээ хичээл???

Каи: аль хэдийн тарчихсан

Би: юу?? "орилох"...сэрээхгүй яасан юм бэ??

Каи: зүгээр л "инээх"

Би: чи ёстой нэг "муухай харах"

Каи: "доош харах" уучлаарай !!

Би: "инээх" тоголсон юм аа...бос явцгаая гэж хэлээд Каитай дээврээс буулаа.Ангидаа очиход ангид бараг л хүнгүй Нахёны ширээн дээр хэн нэгэн сууж байлаа.Гэхдээ тэр хүнийг Каи,Нахён ч тэр шууд л хараад таниж байв.

Каи: өө Бэкхён юу хийж байгаа юм??

Бэкхён: "Нахён луу ширтэх"

Каи: Бэкхён??

Бэкхён: "Нахён луу ширтсээр" Каи гарч байгаач

Каи: юу??...аан за "гарах"

Би: юу вэ??Бюн Бэкхён

Бэкхён: хаана байсан юм??

Би: юу??

Бэкхён: хэдэн цаг хичээл таслаад хаана байсан юм?? "уурлах"

Би: дээвэр дээр

Бэкхён: хэнтэй??

Би: тэрийг хүртэл хэлэх ёстой юм уу?? "уурлах"

Бэкхён: би хэлсэн байх аа...чи миний боол гэж

Би: гэнэт яагаад ингээд байгаа юм?? өмнө нь надтай огт харьцдаггүй байсан биз дээ "орилох"

Бэкхён:...

Би: би чи намайг үйлчлэгч болохоор дарамтлаж болно гэж бодсон юм уу?? эсвэл надад сайн болчихсон юм уу??

Бэкхён:...

Би: яагаад дуугарахгүй байгаа юм??

Бэкхён: "гарах"

Нахён наана нь уурандаа шатан хүнд хүнд амьсгалан зогсоно.Гэнэт гарч ирээд боолоо болго гэж сонин зүйл яриад,тэгээд үйлдэл бүрийг нь тэр хянаж,заах нь Нахёны дургүйг хүргэж байлаа.Дуртай дургүй цүнхээ аван гэрийн зүг явлаа.Тэр замдаа яагаад Бэкхён ингээд байгааг бодон толгойгоо өвтгөсөөр гэртээ ирлээ.Гэртээ ирэхэд хэн ч байхгүй байв.Нахён хувцасаа сольж өмсөөд гэрээ цэвэрлэсээр Бэкхёний өрөөний үүдэнд ирлээ.Гүнзгий амьсгаа аван дотогш ороход тийм ч заваан биш бас тийм ч цэвэрхэн биш байв.Эхлээд ор хөнжилийг нь засаад ширээн дээрх зүйлийг нь цэгцэлж байгаад нэг зүйлийг гараараа түлхэн газар унан шил хагарах чимээ гарахад тэр тэр унасан зүйлийг харвал жаазалсан зураг байв.Зургийг авахдаа түүний толгойд Бэкхён хараад яах бол гэх бодол эргэлдэн айн гар нь чичирж байлаа.Гэтэл Нахёнын шоконд оруулах зүйлийг олж харах нь тэр.Нахёны нүд нь томрон тэрхүү зүйлийг барин гайхан зогсож байхад хаалга дуугаран Бэкхён орж ирэхэд Нахён сандран тэрхүү зүйлээ халаасандаа хийхдээ гараа зүсэж орхив.

Бэкхён: юу хийж байгаа юм?? "уурлах"

Би: уучлаарай зургийг чинь-

Бэкхён: чи үнэхээр..би чамайг миний өрөөг цэвэрлээд хэрэггүй гэж хэлсэн биз дээ "уурлах"