Snow White And Her Seven Butlers

Chapter 6: Temporary Visitors

[Snow's POV]

-DINING AREA-

"Bakit wala pang pag-kain?" tanong ko ng makababa na ako mula sa kwarto ko. Nasa sala silang pito at nanonood ng Barney. Seriously?!

"Ikaw magluluto. Remember?" sagot ni Prince

"HA?! ANG DAYA NAMAN! DAPAT GUMAWA TAYO NG SCHEDULE!!" protesta ko.

Nagkatinginan silang pito.

"Sige gagawa ako mamaya pero sa ngayon ikaw muna mag-luluto" sagot ni AJ

FXCK. Wala pa din akong lusot -____-"

-KITCHEN-

"Bakit ka nandito?!" sigaw ko

"Sa aming pito ako ang pinaka magaling mag luto. Ah, vegetable soup lulutuin mo ngayon" sagot ni Prince

"I really don't understand kung bakit kailangan ko itong gawin. Binayaran kayo ni Lolo to serve me. Eh bakit parang kayo ang pinagsisilbihan ko?!" I said while tinatali sa waist ko yung apron.

"You're right. Binabayaran kami ng lolo mo para pag-silbihan ka and to CHANGE you and your gross attitude. Ang gusto namin is iparamdam gaano kahirap maging katulong just like how you treat your ex maids. You've fired them even though they didn't commit some serious mistakes. Hindi mo ba naisip na sila rin ay nahihirapan pakisamahan yang masama mong ugali?" sermon niya

I just rolled my eyes.

"Its their fault. If they don't want to get fired then they must perform their stupid job well." sagot ko

"Paano nila magagawa ng ayos trabaho nila kung ang lagi mong pinupuna puro pagkakamali nila. Why don't you try looking at their good side instead of always noticing their mistakes?" tanong ni Prince

Good side? Mistakes?

"Dad, please wag ka na pong umalis"
"I'm so sorry Snow"
"Kuya, don't leave me""

Napapikit ako.

"Kase nakakapagod ng tumingin sa good side. Minsan kase kapag lagi kang naka focus sa good side nila hindi mo malalaman kung kailan aatake ang Worst side nila Tama ka Prince. I'm wrong for thinking someone's bad side only. But can you blame me? People love to hurt me. That's why I have to hurt them too. In my cruel world revenge is all that matters for me"

Wala namang imik si Prince.

"Mag-luluto na ako"

Tinalikudan ko na siya.

~

[POV ni Prince]

Yung mga sinabi ni Lady Snow...

Saan kaya galing lahat ng sakit na yun?

-LIVING ROOM-

"Prince okey lang ba si Lady Snow doon?" tanong ni Troy

"Iniwan ko sa kanya yung recipe book" sagot ko

"Are you okey? You look weird" tanong ni AJ

"Si Lady Snow.. She is hurt inside. She's sad that's why she's not smiling" sagot ko

"Paano mo naman na sabi?" - Jun

"I can feel it" sagot ko.

I can feel it.

-WILLSMITH ACADEMY-

"Cess!" tawag ni Cindy at patalong niyakap si Lady Snow.

She really love Lady Snow ヽ(^^)ﾉ

"Hey there guyz!" bati sa amin ni Cindy

Kumaway kami sa kanya.

"Hi Cindy!" bati namin

"Free ka ba mamaya Cindy?" diskarte ni Romeo.

Isang malakas n batok ang ibinigay sa kanya ni Lady Snow.

"Wag mong masalisali si Cindy sa mga collection mo!!" sigaw ni Lady Snow

Katakot (ó﹏ò｡)

-ROOFTOP-

[Snow's POV]

"Hi Lady Snow!"

Napalingon ako.

AJ?

"Ikaw pala" I said as I lean on the railings.

"Ikaw lang?" tanong niya sabay tabi sa akin.

"May nakikita ka bang iba?" sarcastic kong sagot.

Tinitigan niya ako.

"Hindi ka ba napapagod na laging nakasimangot. Sige ka papangit ka niyan" sabi niya sabay tawa

"Inborn na tong kagandahan ko kaya di na'to mawawala" she smirk

"Alam mo ba gusto talaga naming pito na makita kang nakangiti. Iniimagine nga nami anong itsura mo kapag ngumiti ka na" sabi niya

"Crush niyo ko noh?" sabi ko

Humagalpak naman siya sa kakatawa.

TAENANG LALAKING TO (¯―¯٥)

"Self confidence lvl: 1000000000000" tawa niya

Hindi pa din siya tumitigil sa kakatawa. Bigwasan ko kaya to?

I let out a sigh.

"Its been hundred of years since I last smiled" I said seriously.

"Alam mo ba lalo kang gaganda pag ngumiti ka na?" He said

Napatingin ako sa kanya. Hindi na siya tumatawa. Nakatingin na siya sa akin habang nakangiti.

-///////- He's creeping me out.

"Kung ano man yang problema mo wag mong hayaang maapektuhan kung ano ang mga gusto mong gawin." sabi niya

I just stared at him.

"Problems are life's temporary visitors. Don't give them reasons to stay permanently in your life. Life's too short. We should enjoy it" He smiled again

Nagtitigan kaming dalawa.

"Magiging masaya takaga kaming pito kapag ngumiti ka na ulit" sabi niya sabay lakad palayo.

And I was left alone.