Κεφαλαιο 8♥

136 18 9
                                    

Το κεφαλι μου κοντευε να σπασει τι γινοταν? Τι παιζοταν με τον Χαρυ? .Με εσωσε απο συγουρο βιασμο,γιατι να αφησει την φιλη μου ετσι? ξερω δεν την γνωριζε για να εχει καποια υποχρεωσει η κατι τετοιο αλλα και παλι ουτε εμενα γνωριζε οταν με βοηθησε, οτι οτι γνωριζομαστε τωρα.

Η νοσοκομα ερχεται και με ενημερωνει οτι το επισκευτηριο τελειωνει και πως πρεπει να φυγω.Κουναω το κεφαλι μου κατιφατικα και αποχαιρετω την Αλισον με μια ζεστη αγκαλια, ακομα δεν μπορω να πιστεψω αυτο που μου ειπε.

Οταν βγαινω απο το δωματιο,οι γονεις της Αλισον ηταν ακομα εκει αλλα ο Ναιαλ ελειπε, που θα πει οτι θα πρεπει να βρω μεσο για να γυρισω σπιτι μου....ουφφφ....καληνυχτω τους γονεις τις Αλισον και φευγω απο το νοσοκομειο.

Περπαταω εκατο μετρα περιπου απο την δεξια μερια του νοσοκομειου,ενα ταξι περναει απο διπλα μου και το φωναζω....του λεω την οδο και κατευιυνομαστε στο σπιτι μου.Εκατσα στην πισω θεση και κολλησα στην αριστερη πορτα κοιτοντας εξω απο το παραθυρο.

Καποια στιγμη τα ματια μου αντικριζουν τον Χαρυ.Καθεται σε ενα παγκακι με ενα μπουκαλι νομιζω ουισκη στο χερι του.

"Σταματηστε εδω παρακαλω" λεω στον οδηγο του ταξι και αυτος σταματαει.Τον πληρονω και πηγαινω προς το μερρος του χαρυ.

Πλησιαζω κοντα του αρκετα γρηγορα,αλλα αυτος δεν καταλαβαινει ακομα την παρουσια μου.

"Χαρυ" φωναζω και στεκομαι μπροστα του.Με αντικριζει για 2 δευτερολεπτα, και γυρναει το κεφαλι του στο σημειο που κπιτουσε πριν.Αρχιζει να γελαει με ενα σιγανο εκνευριστηκο τροπο κοιτοντας το πατωμα....Γιατι στον διαολο γελαει?

"Τι θες παλι?" Μου ρωταει και με κοιταει με ενα ειρωνικο βλεμα στο προσωπο του.Θελω τοσο πολυ να του χοσω μια μεσα στην μαπα να του κοπει το γελειο.

"Χρειαζομαι καποιες απαντησεις" του λεω υψωνοντας τον τονο της φωνης μου και αυτο με κοιταει με ενα βλεμα...να το πω ξαφνιασμενος?

"Μπορεις να μην πριζεις τους ανθρωπους στης 12 το βραδυ?"

"Μπορεις να μην γινεσαι τοσο μαλακας?"

"Τι ειπες?" Ρωταει μεσα απο τα δοντια του και σηκωνεται απο το παγκακι φερνοντας το προσωπο του ευθεια στο δικο μου.

"Με ακουσες" του απανταω αποτομα και κανω ενα βημα προς το μερρος του.Αυτος με κοιταζει μεσα στα ματια,μπορω να διακρινω να διακρινω τα κοκκινα ματια του απο το ποτο.Διαολε ειναι πανεμορφος,εχει τοσο πρασινα ματια που μου προκαλουν παρεσθησεις.Αδιαφορα καθεται στο παγκακι πινοντας μια γουλια απο το μπουκαλι.Χωρις να το σκεφτω του αρπαζω το μπουκαλι και το πεταω κατω σπαζοντας το.Ουαου...

Hurt../H.S♥Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ