Hurt../H.S♥

Κεφαλαιο 33♥

Harry's POV

*Χαχαχα* λεει το μηνυμα.Αυτη ειναι η απαντηση της στην συγνωμη μου.

Ημουν συγουρος οτι αν θα μου απαντουσε θα με εβριζε η κατι τετοιο.

Για καποιον λογο απογοητευτικα ομως γαμωτο.Διχνει αδιαφορια.Εχει δικαιο και δεν την αδικο.

Τωρα ειμαι ακομα ποιο χαλια,χωμενος μεσα στην αηδια που ζουσα τοσο καιρο.

Lydia's POV

Ημουν με τον Γουιλ και ειχαμε πει οτι θα βγαιναμε εξω.Οσο ποιο πολυ τον πλησιαζω τοσο ποιο πολυ μου αρεσει.

Μου φερεται ωραια και με κανει να αισθανομαι συνεχεια τοσο συμαντικη.

Ετοιμαστηκα γρηγορα και πηγα να τον συναντισω στο μερρος που μου ειπε.Ηταν σχετικα αργα το βραδυ αλλα αυτο δεν με εμποδιζε στο να νγω μαζι του.

Οταν τον αντικρισα τα ματια μου γυαλισαν απο την χαρα.Ετρεξα πανω του και τομ αγκαλιασα.Αυτος με φιλησε και με εποιασε απο την μεση.

Προχωραμε στους νυχτερινους δρομους της Νεας Υορκης ωσπου ακουω το κινητο μου να δονειτε.

*Συγνωμη* λεει το μηνυμα και με το που βλεπω τον αποστολεα κοκαλονω.

"Τι εγινε?" Με ρωταω ο Γουιλ βλεποντας την σοκαρισμενη μου εκφραση.

Δεν του απανταω συνεχιζω να διαβαζω αυτην την καταραμενη λεξη που μου χαλασε την μερα.

"Γουιλ δεν αισθανομαι καλα,θα ηταν καλυτερα να παω σπιτι"του λεω ακομα δεν εχω συνιδιτοποιηση τιποτα ακομα.

"Ενταξει αλλα τι εγινε? Διαβασες το μηνυμα και κοκαλωσες.Απο ποιον ειναι? "Με ρωταει αλλα δεν ειμαι σε θεση να του απαντησω.

"Θα τα πουμε αυριο" του λεω και του δινω ενα φιλη στο μαγουλο πριν φυγω.

Μεσα σε πεντα λεπτα ειχα φτασει στο σπιτι και ειχα παει στο δωματιο μου.

Δακρυα ειχαν γεμισει το πρωσοπο μου.Γιατι μου το κανει αυτο? Τι θελει απο εμενα? Δεν ηταν αρκετο αυτο που ειδη μου εχει κανει?

Γιατι συνεχιζει να με πολεμαει? Εχω αλλα ονειρα πλεον,και αυτος δεν ενοικει σε αυτα.Προσπαθω πολυ να τον ξεπερασω αλλα ειναι φριχτα δυσκολο.

Να του απαντησω? Και τι να του πω? Μου ειπε συγνωμη μπορει και να μετανιωσε στα αληθεια.Μα τι ηλιθια που ειμαι.

Θα μπορουσε την στιγμη που εγραφε το μηνυμα να ηταν με την Λιβ και να γελουσαν υσβαρος μου.