Κεφαλαιο 2♥

132 10 0
                                    

Ειδα το αγορι απο το λεοφωρειο να καθεται μονος του στο τελευταιο θρανιο και να κοιταει το ταβανι,λογικα θα βαριοταν.

Σκευτικα να παω και να καθησω διπλα του,αλλα μετα ειπα απο μεσα μου οτι μπορει να φανει καπως.

Ετσι πηγα και καθησα σε ενα θρανιο μπροστα απο αυτον.

Καθως τα υπολοιπα παιδια αρχισαν να μαζευονται στην ταξη,βλεπω ενα ξανθο αγορι με γαλαζια ματια να ερχεται προς το μερρος μου.

"Μπορω να καθισω?" Με ρωταει.

"Εε ναι βεβαια "του απανταω οσο ποιο ευγενικα μπορω.

"Με λενε Ναιαλ" Συστηνεται δινοντας μου το χερι του.

"Λυδια" του λεω δινοντας του και εγω το δικο μου.

"Το μαθημα αρχιζει παιδια"Ακουω την φωνη της καθηγητριας Πώλις...εχει τοσο σπαστικη φωνη αυτη η καθηγητρια.Ολο φωναζει και γινεται ενοχλητικη,για καποιον λογο ομως μου ελειψε.Ειχα συνιθισει στην υστερια της.

[...]

Το μαθημα αρχισε βαρετα και βαρετα τελειωσε.Εμεινα εκπληκτη ομως καθως παρατηρουσα οτι ο Ναιαλ προσεχε το μαθημα σε αντιθεση με το αγορι απο πισω μου(που ακομα δεν ξερω το ονομα του) που ακουμπουσε το κεφαλι του στο θρανιο και κοιμοταν.

Με το που χτυπαει το κουδουνι εγω βγαινω απο την ταξη και κατευθυνομαι στο κυλικειο.

"Λυδια"Ακουω μια φωνη απο πισω μου και γυρναω αντικριζοντας τον Ναιαλ.

"Εμ γεια"του λεω ψυχρα.

"Τι εχεις να κανεις για αποψε?"Ρωταει χαμογελοντας.Οπα τι?

"Εμ"του απανταω διχνοντας την νευρικοτητα μου.

"Χαχα οχι μην ταραζεσαι,ελεγα απλως να εαν ηθελες"μασαει τα λογια του.

"Κοιτα αποψε θα μαζευτουμε καποια παιδια απο το πανεπιστημιο στην παραλια, αν θες ελα"

"Δεν νομιζω οτι ειναι καλη ιδεα,ευχαριστω παντως"

"Παντως εγω θα σε περιμενω" λεει και φευγει χαμογελοντας.

Δεν το θεορω καλη ιδεα να παω,αρχικα δεν ξερω κανεναν,η μονη φιλη που εχω ειναι η Αλισον.Και δευτερον σκευτομαι ακομα τον αδερφο μου.Δεν μπορω να διασκεδαζω οταν αυτος ειναι .......

"Ειι Λυδιαα"μου λεει η Αλισον,ημουν τοσο αφηριμενη και χαμενη μεσα στις σκεψεις μου που δεν την προσεξα καν.

Hurt../H.S♥Место, где живут истории. Откройте их для себя