Hurt../H.S♥

Κεφαλαιο 32♥

3 μερες μετα

Με τον Γουιλ βγαινουμε κανονικα.Ειναι πραγματικα οτι χρειαζομουν αυτον τον καιρο.

Ειναι τελειως.Στην ταξη καθομαστε μαζι και σχεδον καθε μερα ειμαστε εξω.

Απο το Λονδινο δεν εχω κανενα νέο.Δεν μιλαω πλεον με την Αλισον.Δεν ξερω καν τον λογο που δεν μου τηλεφωνει πλεον.

Δεν εχω νεα του Χαρυ αρκετο καιρο.Αλλα δεν με νοιαζει.Ετσι θελω να πιστευω.Ειμαι με τον Γουιλ και ειμαι καλα.Ολα τα αλλα ειναι περιτα για μενα.Ο χαρυ με πληγωσε, του εδωσα δευτερη ευκερια και με ξαναπληγωσε.Αυτο που ξερω με συγουρια ειναι οτι τριτη δεν υπαρξει.

Ενας μηνας μετα

Harry's POV

Ενας μηνας χωρις εκεινη.Σε καποιους θα φενεται λιγος καιρος αλλα σε καποιον που το βιωνει μοιαζει με αιωνα.

Ακομα μπορω να μυρισω την μυρωδια των μαλλιων της.Ακομα νιοθω τα μικρα της χερια να ειναι γυρω απο τον λαιμο μου.Γαμω την θελω ακομα τοσο πολυ.

Τον τελευταιο μηνα δεν σταματαω να κανω τιποτα αλλο απο το να πινω και πηδαω αγνωστες κοπελες στις τουαλετες των κλαμπ.Δεν με ευχαριστει ολο αυτο ουτε εκεινες οι τσουλες με εκαναν να ξεχνιεμαι απλα εβαζα το πρωσοπο της Λυδιας στης αθλιες μαπες τους για λιγα λεπτα.

Δεν θα την ξεπερασω το ξερω.Χαρις αυτην μπορεσα και ξεπερασα λιγο αυτο το μισος που ενιωθα για τον ιδιο μου τον εαυτο.Οχι οτι με βοηθησε με καποιον τροπο,απλως με εκανε να νοιαζομαι τοσο για αυτην που στο τελος ξεχασα τον εαυτο μου και τα προβληματα μου.

Ημουν απειρες φορες στον πειρασμο να παω να την δω.Να της πω πως ειπα ψεματα και οτι την αγαπαω.

Η σκια του μπασταρδου Ζειν ομως ηταν συνεχεια απο πισω μου.Με ειχε στο χερι γαμωτο.Θα μπορουσε ακομα να με χωσει και μεσα.

Δεν θα με ενοιαζε ομως.Το προτιμω απο το να με μισησει η Λυδια.Συγουρα εχει απαισια συναισθηματα για μενα τωρα αλλα και παλι δεν νομιζω οτι με μισει.Δεν ξερω καν γιατι το νομιζω αυτο αφου ετσι θα ειναι.

Εχει περασει ενας γαμημενος μηνας χωρις να εχω ενα γαμημενο νεο της.

"Τι περιμενες Σταιλς? Να σε παρει τηλεφωνο?

Λεει η φωνη στο μυαλο μου.Καλα λεει τι περιμενα?Αρχιζω να ξεχναω την φωνη της.Το τελευταιο αγγιγμα της ηταν η δυνατη σφαλιαρα που μου εδωσε στο μαγουλο.Γαμωτο κοντευω να τρελαθω.

Γιατι πρεπει να ειναι ολα τοσο σκατα? Σφγκω το ποτηρη με την βοτκα που κραταω στο χερι μου.Εχω πιοι τοσο πολυ και δεν ξερω ποσες γαμημενες ωρες βρησκομαι σε αυτο το μπαρ.

Σηκονω το χερι μου για ενα ακομα ποτηρη και ο μπαρμαν μου γνεφει.

Σηκωνομαι για να παω στην τουαλετα,πρεπει να ριξω λιγο γαμημενο νερο στο προσωπο μου.

Καθως στριβω το σωμα μου συγκρουεται ελαφρα με ενα αλλο.Τελεια.Λεω ωστε να μπορεσει να με ακουσει.

"Πως και απο τα μεροι μας Χαρυ?" Μου λεει η Λιβ και τυλιγει τα χερια της γυρω απο τον λαιμο μου.

Τι σκατα πρεπει να κανω για να καταλαβει οτι δεν την θελω?

Τραβαω τα χερια της με δυναμη απο πανω μου και εκεινη γελαει.Ναι ειναι πολυ αστειο να σε φτυνουναι.

Η μουσικη γινεται ολο και ποιο δυνατη και η Λιβ αρχιζει να τριβεται πανω μου δημιουργοντας μου ενα ριγος σε ολο μου το σωμα.

Γαμωτο λεω απο μεσα μου και εκεινη χαμογελαει.

Τυλιγει ξανα τα χερια της γυρω απο τον λαιμο μου και με κοντευει.

Με φιλαει αλλα δεν ανταποκρινομαι.Δεν θελω.Το μονο που θελω ειναι εκεινη.

"Ελα Χαρυ θα σε βοηθησω να την ξεχασεις" μου λεει στο αυτι και αργοτερα μου φιλαει τον λαιμο.Οχι γαμωτο δεν θελω να την ξεχασω.

Φευγω απο κοντα της και εξαφανιζομαι απο το Μπαρ.

Μπαινω στο αυτοκινητο μου και κατευθυνομαι μεθυσμενος προς το σπιτι μου.

Τα εχω ξαναζησει ολα αυτα.Ηταν τοτε που ειχε ερθει η Λυδια απο την Αμερικη χωρις να το ξερω.Ηταν τοτε που την βρηκα να περιμενει εξω στα σκαλια του σπιτιου μου.

Φτανω στο σπιτι μου και αναιβενω τα σκαλια.Ευχομαι να ηταν εδω ομως δεν ειναι.Ποτε ξανα δεν θα ξανα ειναι εδω και αυτο χαρις εμενα.

Ξαπλονω στο κρεβατι μου με δυναμη και ποιανω στα χερια μου το κινητο μου.Θα της στειλω μηνυμα.Αυτη η κατασταση δεν μπορει να συνεχιστει αλλο.Το νιοθω θα τρελαθω.

Τι σκατα μα της πω ομως? Μπορει να αλλαξε και αριθμο.

*Συγνωμη* ειναι το μονοδικο πραγμα που καταφερα να γραψω.Ισως να ηταν
Λαθος αυτο το μηνυμα αλλα δεν μπορουσα να κουβαλαω τοσες τυψεις.

Ειναι αργα και εχουν περασει ειδη 10 λεπτα απο τοτε που της εστειλα το μηνυμα.

"Μην εισαι ηλιθιος Χαρυ.Και αργα να μην ηταν παλι δεν θα σου απαντουσε"
Λεει η φωνη μεσα μου.

Εχει δικαιο.Πεταω το κινητο διπλα μου στο κρεβατι και παω να σηκοθω ωσπου το ακουω να δονειτε....

Αλοχααα.....Συγνωμη που καθυστερισα λιγο και γενικα συγνωμη που τα κεφαλαια αυτα πολυ σκατα και πολυ μικρα....θα προσπαθησω να αναιβαζω καθε μερα απο εδω και περα γιατι Δευτερα θα φυγω και εκει που θα παω δεν θα εχει Ιντερνετ.

Τα λεμε αυριο στο επομενο.

Μην με βριζετε♥♥♥♥♥♥