Κεφαλαιο 6♥

145 18 6
                                    

Με το που βλεπω το προσωπο του ξαφνιαζομαι.Τον κοιταζω για λιγο και συνεχιζω τον δρομο μου, πριν μου ειπε να παω μονη μου τι θελει τωρα?

"Ποσο μακρια σκοπευεις να πας με τα ποδια?."Μου λεει γελοντας ειρωνικα.Οταν βλεπει οτι δεν του απανταω σοβαρευει.

"Μπες μεσα" μου λεει αποτομα και κοιταζει το τιμονι του αυτοκινητου.Δεν θελω να παω μαζι του ειναι μπερδεμενο χαρτι,μια ετσι και μια αλλιως.

"Δεν θελω να ερθω μαζι σου"του λεω γελοντας ειρωνικα αυτην την φορα.

"Θες να πας να δεις την φιλη σου η οχι?"το χαμογελο μου κοβεται αποτομα.Κουναω το κεφαλι μου καταφατικα και αυτος μου κανει νοημα να μπω στο αμαξι.

Αφου μπαινω στο αυτοκινητο κουλουριαζομαι στην θεση του συνοδηγου κοιτοντας εξω απο το παραθυρο,παρακαλοντας αυτη η διαδρομη να ειναι γρηγορη.Ο Χαρυ ανοιγει το παραθυρο και εγω ανατριχιαζω.Διαολε κανει πολυ κρυο.Για μια στιγμη νομιζα οτι τα χερια μου θα σπασουν απο την παγωνια.Ο Χαρυ καποια στιγμη με κοιταζει με την ακρη του ματιου του, καταλαβαινει οτι εχω ξεπαγιασει και κλινει το παραθυρο ξεφυσοντας.Συγνωμη που κρυοσα δηλαδη.

Με το που φτανουμε στο νοσοκομειο εγω κατευαινω απο το αυτοκινητο και αυτος φευγει αδιαφορα.Κουναω το κεφαλι μου και μπαινω μεσα.Πηγαινω στην γραμματια και την ρωταω αν εφεραν καποια κοπελα με το ονομα Αλισον Αρτζεντ.Μου λεει τον οροφο και το δωματιο που βρισκεται και τρεχω να το βρω...Πηγενω σε εναν μακρυ διαδρομο και αμεσως σκαναρω τους γονεις της Αλισον, λογικα θα τους ενημερωσε ο Ναιαλ ο οποιος βρισκεται 3 μετρα μακρια τους κρθιος στηριζοντας τον εαυτο του στον τοιχο.

"Πως ειναι?" Ρωταω ταραγμενη και κατευθυνομαι στους γονεις της.

Η μαμα της με αγκαλιαζει και αρχιζει να κλαιει.Ο μπαμπας της ξεφυσαει και ερχεται προς το μερρος μου.Ωχχ

"Της κανουν πλυση στομαχου , της εδωσαν πολλες ουσιες εκεινη οι μπασταρδοι".

"Θα γινει καλα?" Τον ρωταω

"Ναι θα γινει αλλα ο οργανισμος της θα αργησει να επανελθει."Βουρκονω και πηγαινω προς το μερρος του Ναιαλ.Αυτος με αγκαλιαζει σφιχτα και ξεφυσαει.

"Εισαι καλα?" Με ρωταει και τα ματια του γυαλιζουν.Τι του λενε τωρα?.

"Ανυσηχησα για σενα" συμπληρωνει και σφιγγει την μεση μου.

"Σε εψαχνα παντου και δεν σε εβρισκα που ησουν?"Με ρωταει και περιμενει απαντηση.Τι θελω να του πω τι ειχε συμβει σε εκεινο το παρτυ,ουτε εγω θελω να το θυμαμαι.Αν δεν ηταν ο Χαρυ θα....

Μετα απο λιγα δευτερα βγαινω απο την αγκαλια του και απομακρυνομαι ελαχιστα.Μου χαιδευει το μαγουλο και του χαμογελω ελαφρα.Πηγαινω προς τους γονεις την αλισον και τους ρωταω αν μπορω να την δω η κατι τετοιο.Μου λενε οτι ο γιατρος ειπε οτι δεν επιτρεπονται οι επισκεψεις.Τελεια τι κανουμε τωρα?

"Καλυτερα να πας σπιτι να ξεκουραστεις και ερχεσαι αυριο μετα το σχολειο να την δεις"μου λεει η μαμα της Αλισον η κυρια Ευα που ειναι τοσο καλη μαζι μου.Και μου σταθηκε αρκετα οταν εχασα τον αδερφο μου.Χωρις να μπορω να κανω κατι αλλο δεχομαι και ο Ναιαλ προσφερεται να με παει σπιτι.Δεν ξερω τι θα εκανα χωρις αυτον, ειναι παντα εκει οταν τον χρειαζομαι.Αλλα αυτο το ενδιαφερων του μου φενεται λιγο παραξενο καποιες φορες.

Βγαινουμε απο το νισοκομειο και κατευθυνομαστε προς το αυτοκινητο του.Αφου φτασουμε αυτος ανοιγη την πορτα του συνοδηγου για να μπω.Ψυθυριζω ενα "ευχαριστω" αλλα δεν νομιζω να το ακουσε.Αφου παει καθεται και αυτος στην θεση του ξεκιναμε την διαδρομη.Δεν μιλαμε καθολου μεχρι την στιγμη που περνει την πρωτοβουλια να με ρωτησει...

"Λυδια,τι ακριβως εγινε?"

"Ναιαλ δεν θελω να μιλησω για αυτο τωρα..απλα πηγαινε με σπιτι σε παρακαλω"Αυτος γνεφει και κοιταζει ευθεια του δρομου.Μετα απο λιγη ωρα φτανουμε εξω απο το σπιτι μου και ο Ναιαλ βγαινει πρωτος για να μου ανοιξη την πορτα.Ειναι τοσο καλος...

"Ευχαριστω πολυ για ολα" του λεω και τον αγκαλιαζω ενω εχω βγει απο το αμαξι.

"Τιποτα "απανταει και με φιλαει απαλα στο μαγουλο.

"Καληνυχτα " του λεω και με καλινυχτιζει και αυτος...Αφου βλεπω το αυτοκινητο του να απομακρυνεται μπαινω μεσα στο σπιτι ξεφυσοντας.....Δεν μπορω να πιστεψω αυτο που εγινε σημερα....Ασχημες εικονες ερχονται στο μυαλο μου μεταξυ και ο Χαρυ...Κατι τρεχει με αυτον και πρεπει να το μαθω....Αφου πεφτω πανω στο καναπε ξερενομαι στον υπνο χωρις να φανταστω τις δυσκολιες που θα αντιμετωπιζα το επωμενο πρωι.....

Γεια σας γλυκακιαααα.....τι κανετε? και εγω καλα ...ειμαι η βασιλισα των ορθογραφικων.. πολυ κουτσικο κεφαλαιο αλλα υγεια μουαχαχαχ♥♥ πλζ ψηφιστε και σχολιαστε...

Hurt../H.S♥Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang