AŞK-I SEVDA ( AŞK-I SERİSİ -2)

Seneler / MUTLULUK. "FİNAL PART - 1"

2 yıldır bir şen kahkaha ile geçen mutlulukla illaki bir beklenti vardı.

Hazırlıklar ardından sofraya oturduk. Uras'ın teyzesi, eniştesi ve kız! kuzeni vardı misafirlikte.
Tam erkekler muhabbet ederken
Duru Yenge konuşmaya başladı.

"Eeee Mirzacığım çocuk yok mu? "

"yok yenge ama hayırlısı"

"Olmadı mı hiç? "

"Olmuş olsa haberin olurdu yenge!"

Uras'ın uyarıcı konuşması üzerine yüzü asılsada devam etti.

"Alırsın bir tane daha artık"

Ne demeye çalışıyordu ki? Evlatlık mı alacaktı? Üff anlamadım ki Ayşe izin isteyip gittiğinde beynim sulandı.Sinirle
ayağa fırlayan Mirza herkesin dikkatini çekti.

"Yenge büyüğümsün ama sınırlarını zorlama. BEN AYŞE'Yİ SEVİYORUM ONUN ÜSTÜNE GÜL KOKLAMAM GERİSİDE SİZİ HİÇ İLGİLENDİRMEZ. "

Bir hışımla dönüp gitti. Uras ta sinirle yanımda soluyordu.

"Aaaa ben birşey mi dedim? Urascım sen olsan almaz mıydın? "

"Yenge!! Amca şu hanımını sustur yoksa... "

"Yoksa ne Urascım? "

Diyen kuzenine baktım önyargılı olmak istemem ama yiyecekmiş gibi bakmasına ve ağzını yaya yaya konuşmasına sinir oldum. Uras babamdan izin isteyip kalktı. Yengemlerde gidince kaldım tek başıma

"izninizle"

Deyip sofradan kalktım.Musab'ı kucağımda sabitleyip merdivenleri çıkmaya başladım.Mirza nın sesiyle onların odasına yöneldim tam kapıyı çalacakken kapı açılıp Mirza kucağında Ayşe dışarı çıktı.

••••••••••••••••••••

Ayşe'den;

Gene Hastane odasında uyandım.
Kansız olduğumdan sürekli bayılıyorum ve aynı son hastane odası! Kapının açılmasıyla bakışlarımı gelen kişiye yönlendirdim. Mirza uyandığımı görünce hızlıca yanıma geldi.

"İyi misin? "

Sorusu üzerine göz göze geldik sanki gözlerinde bir mutluluk vardı.

"iyiyim de artık gitsek çok bunalttı burası "

"tamm sen bekle hemen doktoru çağırıp geliyorum"

Diyip çıktı. Canım sıkıldı onlar gelene kadar etrafı inceledim.
Doktor son kontrolleri yapıp taburcu etti beni. Sevda 'dan Allah razı olsun çok yardımcı oldu. Her ne kadar bizimle gelmesi için ikna etmeye çalışsakta Uras eniştemi çağırdı. Neymiş bizi yalnız bırakacakmış.
Eve geldiğimizde Duru yengelerin gittiğini öğrendim. Saat 01.47 gecenin bir vakti eve geldik. Pek oyalanmadan uyuduk.Sabah pek uyanmak istemesemde uyandım kafamı kaldırıp etrafa baktığımda Mirza'nın telefonla uğraştığını gördüm biraz daha hareketlendiğimde bakışları beni buldu. Telefonu bırakıp bana döndü

" Hayırlı sabahlar hatun"

" Hayırlı sabahlar"

"Aç mısın? Hemen kahvaltımızı yapalım mı? "

"Birazdan hep beraber yaparız ne bu acele"

"Hiç acıktım"

Var bir haller ama neyse. Hemen hazırlanıp kahvaltıya indik. Allah tan en son biz inmemişiz . Herkese günaydın diyip yerimize oturduk. Herkes tam olduğunda yemeğe başladık.

"Ayşe istersen ballı ekmek yapayım?"

"Gerek yok Mirza"

"Canım istersen bu pekmezden ye kan yapar"

"Yani kan yapar da reçel ye bence hem Mirza sever ye "

'Banane Mirza seviyorsa abi 'demek istesemde demedim.

"Kızım bak bu peynir çok güzel hem sağlıklı beslenmelisin.İstediğin canının çektiği birşey varsa yapalım"

"Hanım gitme gelinimin üstüne "

"Aman bey ben gelinim in iyiliğini düşünüyorum. "

"YİNGİİİ "

Ah Baran! Sesini bana uyuzluk olsun diye inceltmese iyi olacak.

"Efendim Baran "

"Nasılsın iyi misin yingi? "

"Ay Baran sus be amcacım sıkma karımı hem yemeğini yiyemedi! "

"Birşey mi oldu?"

Dedim patananak herkes şaşkın biçimde bana bakmaya başladı biri hariç Baran! Ah kahkahasını bitirip gıcık gıcık bakmaya başladı. Koluma dokunulmasıyla kafamı çevirdim.

"Yenge yeğenimle oynayabilir miyim?"

Kaşlarımı çattım .

"Bence bunu Sevda yengene sormalısın?"

Başını Hayır anlamında sallayıp hemen yerine oturdu.

"Sorduğun sorunun cevabını merak etmiyor musun ?"

Ah Mirza çok pis merak ediyorum başımı mahçupça eğdim.

"Yingi anlamadın mı gerçekten? "

" Şimdi senin o fönlü saçını yolacağım anlıycam Baran!"

"çok gaddar bir anne olacaksın yenge ,yeğenime acıdım "

"Sus be hem o çok güzel bir anne olacak"

Benim üzerimden üretilen tahminlere gözlerim doldu. Uzun zamandır konuşulan bir meseleydi annelik  ve ben kendimi bu gibi durumlarda mahçup hissediyorum.

"Hey hey sakın ağlama!sonra çocukta etkileniyor "

"Ne çocuğu?"

"Affff yenge yav hamilesin hemde ikiz!"

Diye hem düzgün konuşan Baran  a hemde dediklerine dondum.

●●●●●●

Belki hayatın en güzel bekleyişiydi çocuklarının doğumu. Evet ikizler doğmuştu ama Ayşe kansızlıktan biraz hastanede kalmıştı. İkizler eve şenlik getirmişti bir mutluluk ahengi katmıştı. Eh bir de Musab vardı ikizleri hiç rahat bırakmıyordu. Musab yüzünden sürekli ağlayan kızlar annesini ve babasınıda çok rahat ettirmiyor.

Ve kısa sürede yazılan daha doğrusu baskıyla yazılan bir bölümdü ve final part 1 bu şekilde son buldu. Uzun aradan sonra burdayım ve final part 2 hemen gelmeyecek haberiniz olsun. Veee müthiş bir sonla bitecek kitab .

Allaha emanet olun canlarım...