Chapter 17

11 0 0
                                    

The hell

Staring at nothing. Looking wasted but managed to stand up. Nakakabaliw na sobra. Halos hindi manlang ako makatulog kagabi kakaisip kung nasan na yung abnormal na yon.

Nakipagtanan na kaya? Baka naman na rape sa daan? Naglayas kaya siya? Nako wag naman po sana.

Kinuha ko ang cellphone ko at sinubukang tawagan siya pero nagriring lang. Nagtext naman ako at naghintay sa reply niya.

To Grey:
Where are you? Answer my texts and call please. Take care.

Halos mag iisang oras na din nung nagtext ako pero walang reply. His phone just kept on ringing and ringing pero walang sumasagot.

To Carl:
Good morning! Please paki update naman ako kung may balita na kayo kay Grey. Thanks.

Nilapag ko na ang cellphone ko sa bed side table at binuksan ang pinto. And for the third time, may bouquet at teddy bear na mas malaki kaysa sa kahapon. Napansin ko lang, payaman ng payaman 'to ah.

"Ya! Kanino to galing?" Sigaw ko.

Dali dali namang umakyat si yaya at nagpaliwanag.

"Ang sabi kasi sa akin hija wag na wag sasabihin sa'yo. Pasensya ka na. Bumaba ka na at magbebereakfast na."

Tumango lang ako sa kanya at pumasok ulit sa kwarto. Kinuha ko ang maliit na papel na may nakasulat na 'Day 3'

Sino naman kaya nagpapadala nito? May pa countdown pa. Birthday ko ba?

Bumaba na ako para makapag breakfast. Naabutan ko din sina mommy na kumakain pa at papasok na sa trabaho.

"Good morning!" Bati ni mommy. "Good morning Ma." Walang sigla kong sagot.

"Di na tayo gaanong nakakapagusap ah. Kamusta naman Althea? You look sad. Kayo ni Grey kamusta naman?"

"Yun nga po Dad eh. Pagkatapos naming umalis nung isang araw di na siya nagpapakita. And worst, di manlang niya makuhang sumagot sa tawag at texts sa kanya."

"Ano sabi ng parents niya?" Tanong naman ni mommy.

"Ang sabi lang po ni Carl, di rin alam ng parents ni Grey. Sana nga po maayos lang siya."

They just gave me an encouraging smile and continue to eat. Kung nasan ka mang abnormal ka, wag ka ng babalik.

Pero syempre joke lang yon no.

-----

Nagdadrive na ko papuntang shop ngayon. Umaasa din ako na baka naman nagtatrabaho lang si Grey.

Dumaan muna ako sa restaurant na pinagtatrabahuhan niya at nagbaka sakaling matagpuan siya dito.

"Althea pagkatapos niya kasing mag out nung isang araw di na rin siya pumapasok. Nagulat nga kami dahil first time niyang mag absent." Sabi ni Ate Lala, manager nila dito at anak ng may ari.

"Ganon ba ate? Sige paki inform nalang ako ah? Thank you." Ngumiti siya sa akin at lumabas na. Tumawid na ko papuntang cake shop.

Nasan ka na ba?

Pinagbuksan naman ako ni Jess ng nasa tapat na ko ng shop. Bumati lang siya at dumiretso na ko sa counter. Wala pang gaanong customer dahil maaga pa naman. Nag browse lang ako ng facebook ang saw this post that's posted five minutes ago.

Grey Villavicencio was tagged in a post...

A round of applause for this man! Anak naman kasi ng tinapa eh nag outing pala. Jusmiyo naman.

Ngiting ngiti pa siya sa picture habang naka akbay sa dalawang lalaki, sa tingin ko ay kaibigan niya to. Mukha silang nasa beach dahil sa white sand na background. Nakaupo sa sila dito at mukhang kagigising lang.

Nakuha pang mahchill neto tapos di magpapaalam?! Agad ko siyang chinat.

"HOY GREY! Kung may balak ka mang bumalik, wag na. Aalis alis di magpapaalam. Abnormal ka ba talaga? Autistic ganon? Bwiset!"

I pressed the sent button and waited for him to reply. Buti naman at naisipan.

"HOY DIN DEANNE! Pasensya naman po kung hindi nakapagpaalam ha? Kasi po biglaan lang. Pagdating ko samin galing ng bahay niyo eh naghihintay na sila sakin. Miss you ;)"

Aba naman at nakuha pang kumindat neto.

"Poor ka na pala ngayon. Bakit di mo sinasagot tawag ko? Di ka nagrereply sa texts ko? I miss myself too don't worry."

Ughh nakakainis ka talaga!

"Hehe secret. Bye na nga! Istorbo ka naman. See you. Take care always kailangan mo pa kong makita."

Nako kahit wag na nakakainis.

"Oh Althea anong nangyare sa mukha mo?" Kalabit naman ni Jess.

"Ganyan na talaga yan."

"Luka! Bakit nga?"

"Hmmp! Si Grey kasi. Osya bumalik ka na nga dun. May trabaho pa. Chupi!"

Tumawa naman ito at umalis na din. Mga abnormal na ba uso ngayon? Yung totoo?

Ilang customers pa ang pumasok sa shop. Malapit na ding maubos ang cakes. Wala akong ginawa mag hapon kundi ang umupo tumulala at maglaro sa cellphone. Naiinis pa din ako.

Pa outing outing nalang siya. Kung ano ano naisip ko bakit wala tapos nagpapakasaya pala? Anak talaga ng abnormal.

What the hell Grey.

To The Person AcrossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon