What You Did For Me Ft. 1D LM

6

Pov Lily Edwards.

"Jongens, we gaan." Zegt Perrie.

Iedereen roept doei.

Ik loop Perrie en Jade achterna. Ik zie een grote, brede, kale man in een pak staan.

"Lily, dit is onze bodyguard Peter. Peter dit is mijn zusje Lily." Zegt Perrie.

Peter knikt en geeft me een hand. Zijn hand is groot, zweterig en hard. Goor.

We stappen in de auto opweg naar de stad.

•

"Wat vinden jullie van dit shirtje?" Vraagt Perrie.

"Leuk!" Zeg ik.

"Ik vind hem wel iets voor jou. Pas hem en als hij goed staat moet je hem kopen." Zegt Perrie.

"Hoeveel kost hij?" Vraag ik.

Perrie zoekt wat in het shirtje. "Eh, best wel duur." Zegt ze.

Ik schud mijn hoofd. Ik ga geen geld uitgeven aan een duur shirtje. "Laat maar zitten dan." Mompel ik.

"Nee, ik betaal hem wel." Zegt Perrie.

"Nee dat vind ik zielig."

Perrie zucht en kijkt me aan. "Lily, ik heb genoeg geld, laat me nou gewoon een keer iets voor je kopen." Zegt ze.

Ik zucht en knik dan. "Alleen deze en alleen omdat hij zo mooi is." Zeg ik.

Ze glimlacht en pakt mijn maat en ze geeft het aan me. Nadat we alle drie wat hebben gepast en hebben betaald lopen we naar de Fish Foot Spa. Het is een spa met van die visjes die aan je voeten knabbelen.

"Goedemiddag." Zegt de vrouw achter een soortvan balie. "Kan ik jullie helpen?"

"Goedemiddag. Wij hebben geen afspraak, maar kunnen wij een behandeling krijgen?" Vraagt Jade zo vriendelijk mogelijk.

"Ik zal even kijken." Zegt de vrouw. Ze doet wat op haar computer. "Ja, er is nog één vrij. Jullie hebben geluk." Ze lacht eventjes. "U mag daar wachten tot iemand jullie komt ophalen."

We knikken en gaan op de stoelen zitten. Na ongeveer drie minuten komt er een vrouw aan die ons ophaalt. We moeten eerst onze voeten wassen en daarna mogen we onze voeten in zo'n bak met de knabbelvisjes doen.

"Dit kietelt!" Zeggen Perrie en ik lachend. Even later zijn we een beetje aan het gevoel gewend. Onze nagels worden verzorgd en gelakt. Mijn nagels krijgen een witte, matte kleur. Perrie krijgt licht roze en Jade krijgt donker rood. Onze voeten mogen uit het badje en ze worden ingemasseerd met voetencréme. Jade betaalt voor ons en haarzelf.

•

Na een tijdje hebben we een paar tassen vast. Opeens komt er veel paparazzi. De bodyguard loopt voor ons en duwt iedereen een beetje aan de kant. "Geef ze wat ruimte!" Roept hij.

Ik loop naast Perrie en naast haar loopt Jade. Ik schrik elke keer als mensen me aantikken. Ik loop dichter tegen Perrie.

"Jongens, geef mijn zusje wat ruimte!" Roept Perrie. Ze laat me tussen haar en Jade lopen. De papz komt alleen maar dichterbij.

Mijn ademhaling versnelt en ik zie dat het draait voor mijn ogen. "Pezz." Zeg ik zacht. Het geluid demt en het word waziger voor min ogen. Voor ik het weet voel ik de grond.

•

Ik open mijn ogen. Mijn hoofd bonkt. Ik lig in een bed. Ik kreun als er een steek door mijn hoofd gaat.

"Lily." Zegt Perrie zacht en bezorgd. Ze pakt mijn hand vast. "Je bent wakker."

Ik frons mijn wenkbrauwen.

"Weet je nog wat er gebeurt is?" Vraagt ze.

Ik denk na en knik. Ik kan niet goed tegen drukte.

"Hoe voel je je?" Vraagt ze.

Ik haal mijn schouders op. "Mijn hoofd doet pijn." Zeg ik. Mijn stem is zacht en hees.

"Ik pak wel een glas water en een paracetamol." Zegt Jade. Ze zit achter Perrie. Ze staat op en loopt weg.

"Sorry." Zegt ik zacht.

"Waarvoor?" Vraagt Perrie verward.

"Dat ik de middag heb verpest."

"Je hebt de middag niet verpest. Als ik wist dat je niet tegen drukte kon, had ik meer bodyguards mee genomen. Je hebt geen reden om sorry te zeggen." Zegt ze.

Ik kijk weg.

Perrie helpt me met rechtop zitten en Jade geeft me het glas met water en een paracetamol.

"Iedereen vind me nu vast een aansteller." Zeg ik.

"Wie is iedereen?" Vraagt Jade.

"Jullie, de rest van de meiden, de jongens, jullie fans, mijn ouders en de ouders van jullie. De hele wereld." Zeg ik. Er prikken tranen in mijn ogen.

"Lily, niet zo onzeker zijn. Ze denken dat heus niet. Je bent een super lieve meid, dus niemand kan zo denken. Als iemand wel zo denkt spoort diegene niet. Denk niet elke keer wat andere mensen van je vinden en denken." Zegt Perrie zacht. Ze slaat haar armen om me heen. "Ga anders nog even slapen."

Ik knik en ga weer liggen. Ik draai me op mijn zij met de rug naar hun toe en hoor ze weg lopen.

•

"Lily, wakker worden. We gaan avond eten."

Ik kreun en open mijn ogen. Ik kijk recht in licht blauwe ogen. "H-hey." Zeg ik zacht.

"Hey. Hoe gaat het met je?" Vraagt Niall.

"Wel goed." Zeg ik. Ik ga rechtop zitten en zie dat ik een minni mouse pyjama aan heb. Die heeft Perrie zeker bij me aangedaan.

Niall glimlacht naar me en hij steekt zijn hand uit. "Kom je?" Vraagt hij.

Ik knik en pak zijn hand. Ik sta eerst even stil, omdat het beeld voor me zwart word.

"Gaat het wel?" Vraagt Niall bezorgd. Hij legt zijn hand op mijn schouder.

"Ja het gaat wel. Ik stond te snel op en dan krijg ik zwart voor mijn ogen, maar dat heb ik wel vaker, dus het is niks ergs." Zeg ik glimlachend. Ik laat zijn hand los.

Samen lopen we naar de rest. "Hey Lil, hoe voel je je?" Vraagt Perrie.

Ik ga naast haar zitten en glimlach naar haar. "Het gaat wel goed. Wat eten we?" Vraag ik.

"Goedzo en we eten spaghetti." Zegt Perrie.