What You Did For Me Ft. 1D LM

20

Pov Lily Edwards.

Ik word wakker en rek me uit, voor zover dat kan, want Niall ligt naast me. Hij slaapt nog. Ik druk een kusje op zijn hand die naast mijn hoofd ligt. Ik pak zijn hand vast en druk en nog een kusje op. Ik heb zoveel geluk met hem. Hij is zo lief. Ik gaap en kijk op de klok. Het is half tien. Fuck. Snel schiet ik overeind en pak mijn kleding. Ik heb om tien uur met Perrie afgesproken. Ik spring onder de douche en was mijn haren en mijn lichaam. Als ik klaar ben droog ik me snel af en trek mijn kleren aan. Ik doe een beetje make-up op. Gelukkig hoef ik niet te eten, want dat doen we bij de Starbucks. Ik spuit wat deo en parfum op, en poets mijn tanden. Ik föhn mijn haren en breng het in model. Ik doe het in een hoge, schattige staart. Ik trek mijn schoenen en een jas aan. Ik  kijk op de klok. Het is vijf voor tien. Ik loop naar Niall toe.

Hij slaapt nog steeds.

Ik druk een kusje op zijn lippen en wrijf over zijn wang. "Wakker worden." Zeg ik zachtjes.

Hij wordt niet wakker.

"Ik heb ontbijt." Zeg ik wat harder. "Donuts!" Zeg ik nog harder.

Niall's ogen gaan open. "Heb je donuts?" Vraagt hij slaperig. Hij wrijft in zijn ogen.

"Nee die heb ik niet. Je werd niet wakker, daarom zei ik dat. Maar ik ga met Perrie weg, weet je nog?" Vraag ik.

Er wordt op de deur geklopt. "Lily, ben je klaar?" Zegt Perrie.

"Ja ik kom!" Zeg ik. "Geef me een kus. I love you." Zeg ik tegen Niall.

We geven elkaar een kus.

"I love you too babygirl." Zegt Niall. Hij trekt de dekens helemaal over zich heen, zodat alleen zijn ogen er boven uit steken om me aan te kijken.

Ik pak mijn tas en loop het hotelkamer uit. "Hey Pezz." Zeg ik als ik haar zie staan. Ik geef haar een knuffel.

"Hey babygirl." Zegt Perrie met een lage stem.

"Dat hoorde ik." Roept Niall.

We lachen en lopen naar de lift. We gaan naar beneden en we lopen met de bodyguard van Perrie naar de Starbucks. Het is dichtbij, daarom gaan we lopen.

Perrie wou in de ochtend, omdat de kinderen nu op school zitten en nu is het rustig in de stad. Dus ook in de Starbucks.

We lopen de Starbucks binnen. Het is lekker rustig. We gaan in de rij staan, maar er staat geen rij dus we zijn meteen aan de beurt.

"Ik wil graag een White Chocolate Mocha." Zegt Perrie.

De oudere vrouw typt wat in op de kassa. Ze kijkt daarna naar mij.

"Voor mij een White Hot Chocolate, alstublieft." Zeg ik zacht.

De vrouw knikt en typt wat op de kassa. "Was dat het?" Vraagt ze.

Ik schud mijn hoofd. "Ik wil ook graag een Strawberry Mascarpone Croissant." Zeg ik.

"Die wil ik ook." Zegt Perrie. "Met een bakje aardbeien."

De vrouw knikt en typt het op de kassa. "Dat wordt dan tien pond, alstublieft." Zegt ze.

Ik pak het geld uit mijn portemonnee en geef het aan de vrouw.