SEXMATE story

Limit

  We're in the middle of our sex ng tumunog ang cellphone ko. Inabot ko iyon sa side table namin sa kwarto ng pigilan nya ko. "just finish this" ingat na ingat sya sa ginagawa nyang pagbayo sakin.

 "bilisan mo pa" nakanganga pa akong tingin sa kanya ng isagad nya "shit! ahhhh please" bumilis ang pagbayo nya habang ako ay nasa ilalim nya. Bumagal ang paghinga nya at ramdam ko ang katas nya sa loob. Bumangon ako agad para maabot ko ang pills ko pero di ko ito makita sa drawer.. mahina akong nagmura "asan na yun?" di pwede ako makalimot at baka mabuo ito. 

 "hey? okay ka lang?" agad ko syang nilingon "what's wrong?" parang labas sa ilong ang pagaalala nya sakin.

 "di ko makita ang pills ko dito sa drawer, nakita mo?" tumayo sya ng walang saplot padin sa katawan. Pinagpatuloy ko padin ang paghahanap, baka nahulog lang o naitabi ko lang sa kung saan.

 "wala naman ako nakikita" malumanay nyang sinabi sakin parang baliwala lang "baka nailagay mo lang sa kung saan, hanapin mo" humarap ako sa kanya na nagbibihis na ng pambahay.

 "right" ayoko mang manghinala pero bumaba ako para maghanap pa din.

 At natapos ako sa buong apartment ng wala akong nakitang pills.Shit! di pwede to. madaling araw na kailangan kong makabili ngayon. 

 "bibili ako ng pills sa labas" Pagkasabi ko noon ay di sya agad pumayag sa desisyon ko.

 "no" lumapit sya sakin at hinila ako sa kama, eto namang katawang lupa ko ay nagpahila. Ramdam ko ang mainit nyang katawan kaya nawala sa isip ko ang pills na iyon. Wala naman sigurong mabubuo ,sana!

 "Magluluto ako ng adobo, lagi nalang tayo padeliver " tumango ako "sama ka? sa wet market ako pupunta" parang ayoko.

 "kaya mo na yan" Tumaas ako para makuha ang phone ko at bumaba 

 "wag ka aalis ha? dapat pagbalik ko andito ka padin" Tumango ako, san pa ba ko pupunta? umirap ako sa hangin at kinalikot na ang phone ko.

 jed: loraine,dinner?

 Agad ako nagtipa ng text sa kanya

 Ako : kala ko matatagalan pa ang pag uwi mo?

jed : kating kati na ko makita ka e

 Bigla nalang lumabas ang mukha ni mr chavez sa isip ko, bakit pakiramdam ko ay nagtataksil ako sa kanya? tsk no loraine ... he just one of your fling,na nagbebenefits ka! right.

 Ako : pwedeng bukas? pagkaawas ko?

jed : di kita mapipilit?

Ako : basta bukas.

 Tinapon ko ang cellphone ko sa gilid ko, nakaupo kasi ako sa sofa . Baka magalit ang isa pag nakita nya kong paalis mamaya, wala pa naman kaming pasok ngayon.

 Teka? bakit ako nagkakaganito? shit. Di dapat ganito.

 Dumating sya ng bago maglunch kaya nakakain ako ng niluto nyang adobo. Masarap naman syang magluto kasing sarap kung pano nya ko pinapapak pag asa kama na.

 Feel ko nga para akong prinsesa pag andiyan sya, at parang itong part ng iniisip ko ay ang masamang bagay na naramdaman ko.... masyado na kong dumedepende sa kanya at baka mahirapan ako pag umalis sya.

 I should know the limit but type ko sya pero di ko sya gustong makasama habang buhay. Kailangan ko sya ngayon at darating ang araw na aayaw yan and we live happily ever after na magkahiwalay.

 Nagspend kami ng time sa isa't isa ng buong magdamag. Yung lagi namin ginagawa, movie marathon, kain at kwentuhan pag may pwedeng pagkwentuhan. 

  Kinabukasan ay nagsimula na naman kaming bumalik sa kanya kanyang trabaho kahit alam kong pinagtitinginan na naman ako ng mga empleyado ay wala ako pakelam, nakakailang ulit na ko dapat ay sanay na ko sa mga tingin nila.

 Sa buong magdamag ay puro ako gawa ng papeles at after lunch ko natapos ito. Isang tunog galing sa cellphone ko ang agad nagpabilis ng kilos ko "hey?" di ko pa nakikita sa screen kung sino ang tumatawag.

 "loraine, i need you" boses ni nica ang nasa phone.

 "anong problema?" interesadong tanong ko.

 "ang lolo ko sa US....comatose" nalungkot bigla ang boses nya.

 " ano pwede ko maitulong?" alala ko.

 "take care of my bussiness... kahit lakihan ko ang percentage kada month gagawin ko" desperada nyang sinabi.

 "kelan ka ba aalis? and you think kaya ko?"

 "loraine... i know you! matagal na kitang kilala at kahit di mo sabihin ay mas matalino ka pa sakin kasi lagi mo ko binibigyan ng idea noon kaya nga kita tinulungan sa financial mo diba? binubugaw kita at libre ka pa sa alak dito.... kaya alam ko at sayo lang ako may tiwala" pagmamakaawa nya "at isa pa wala ako tiwala kay Sandra!" yung kanang kamay nya , libre daw e.

 "alam mong may pangangailangan din ako nica, and pwede ko kupitan ang bar mo!" natawa ako sa naisip ko.

 "pwede ba loraine, bussiness mo nadin ito dahil may share ka..  pagnagnakaw ka ay alam mo ang consequence" bakit naman ako kukuha ng pera ng iba? pwera nalang kung binigay mismo.

 "dami mo sinasabi....kelan alis mo?"

 "o may gawd! for real?" si tanga parang ulaga, irap ko sa ere.

 "oo nga! kelangan mo muna ipaliwanag sakin lahat bago ka umalis at baka magmukha akong tanga ,the day before ka umalis okay?"

 "ayay captain!" naririnig ko na ang pagiging masaya nya .

 "ganyan ka pag may kailangan ka! " tumawa sya sa sinabi ko, sadya naman kasi.

 "di naman"sumimangot ako kahit di naman nya nakikita.

 "papahirapan mo lang ata ako sa bar"

 "dont worry, uupo ka lang at tatayo pag kailangan... maguutos sa ibang empleyado" tumango tango ako sa sinabi nya... mas maganda ng nagkakaliwanagan.