Sarhoş Evlilik

Son Anda Gelen Beyaz Atlı Prens

  Sen de git istediğinle birlikte ol. Ne yaparsan yap. ÖZGÜRSÜN!! BİZ SADECE KAĞIT ÜZERİNDE EVLİYİZ KIZIM KAĞIT ÜZERİNDE! Sıkma beni bu kadar!

Bu kadar yeterdi! Ben bunları hak etmiyordum! Hışımla dolabımdan bir elbise ve ona uygun ayakkabılar çıkardım. Saat on ikiye yaklaşmak üzereydi. Komidinin üzerindeki telefonumu alıp hızla rehberime girdim. En yakın iki arkadaşım olan Ceyda ve Selin'e mesaj attım. Gazetedeki haberden sonra beni defalarca aramışlardı ama korkumdan açamamıştım. İkisine de aynı anda mesaj attım.

"Yarım saat sonra her zamanki mekanda olun. Her şeyi anlatacağım."

İkisinden de kızgınlık içerikli onay mesajları gelince makyajımı yapmaya başladım. Saçımı da elimle şekillendirip elbisemi üzerime geçirdikten sonra yanıma bir cüzdan çanta alıp içine telefonumu, paramı, kredi kartlarımı ve anahtarımı attım. Ayakkabılarımı da yanıma alıp çıkış kapısına yöneldim. Kapıyı açıp ayakkabılarımı giyerken Levent'in duşta olduğunu fark ettim. Su sesini bile bastıracak şekilde kapıyı çarpıp arabama atladım.

Yarım saat sonra kızlarla favori eğlence mekanımız olan Jox'taydım. Arabamı valeye teslim edip içeri girdim. Ceyda ve Selin orada beni bekliyorlardı. İkisinin de evi çok yakın olduğu için çabuk gelmişlerdi. Bizim arkadaşlığımız buydu işte. İki elimiz kanda da olsa, kızgın, kavgalı da olsak hiç sorgulamadan koşardık birbirimize.

Kızlar beni görünce önce üzerime atlatıp sıkı sıkı sarıldılar. Sonra da beni yavaşça itip kızgın kızgın baktılar.

"Kızlar.. Bakmayın öyle. Anlatacağım."

--------

Yarım saat boyunca her şeyi anlattım onlara. Her şeyi en küçük ayrıntısına kadar tüm gerçekleriyle. Yanlışlıkla evlendiğimizi, Şeyh ile olanları, Levent'in imzaladığı anlaşmayı tüm detaylarıyla anlattım. Ne kadar kapana kısıldığımı, alakam olmayan bir adamla birlikte yaşadığımı, seviştiğimi, kendimi ne kadar ucuz hissettiğimi, adamın düğün organizatörümüzle yattığını...

Kah güldüler rezilliklerime kah ağladılar çıkmaza düşmüş halime. Onlar olmasa ne yapardım bilmiyorum.

En iyi niyetlimiz Ceyda'ydı. Bana sıkı sıkı sarıldı. Ağlamak üzereydi arkadaşının çağresizliğine. Tam burnunu çekerken bir anda Selin'in donup kaldığını fark ettim. Kibarca Ceyda'nın kollarından kurtulup Selin'e yaklaştım.

"Canım ne oldu? Dondun kaldın?"

"Kı-kızlar şu sahnedeki adamı tanıdınız mı?"

Selin'in uyarısı üzerine bakışlarımızı sahneye yönelttik. Elektro gitar çalan adam sahneye birini çağırmıştı. Çağırdığı kişi büyük bir arkadaş gurubunun arasından ıslarla sahneye çıkıyordu. Gözüm bir yerden ısırıyordu ama..

Biz böyle aramızda adamı tanımaya çalışırken, gitarist sahnede duran mikrofonu alıp dikkatleri üzerine çekti. Kalabalık seyirci grubundan çağırdığı ve bizim tanımaya çalıştığımız adama kolunu atarak boğazını temizledi.

"Öhö öhö. Herkes buraya bakabilir mi?"

Mekanda canlı müzik vardı ama herkes kendi havasındaydı. Müzisyenin anonsu ile herkes sahneye döndü.

"Rahatsız ettiğim için özür dilerim. Bu yanımda gördüğünüz yakışıklı adam eskiden bu sahnelerde bizimle birlikte çalardı. Ama işletme bölümünden mezun oldu ve üniversitenin çaylak müzik grubunu bırakıp takım elbise giyilen işleri tercih etti."