Sarhoş Evlilik

-SON-

Bu bölümün şarkısı...  https://www.youtube.com/watch?v=LJd9r-SHlUw

Bir oyunla başladı herşey. Bakarsınız birden bir değnek değer, ve her şey aşka döner..

Ama kimsenin bilmediği bir şey vardır..

O da bu masalın iki prensi olduğu..

Levent arabayı büyük bir villanın arka kapısında durdurdu. Şaşıran gözlerime aldırmadan arka koltuğa kolunu uzattı ve rengarenk bir buket gelin çiçeği çıkardığını gördüm.

Buketi kucağıma bırakıp arabadan indi ve benim kapıma yöneldi. Açıp inmemi bekledi ama ben hala şaşkındım.

"İnsene hadi."

"Niye geldik buraya?"

"Ya in hadi."

"Bu ıssız villada ne işimiz var!"

"Ne ıssızı görmüyor musun ışıklar yanıyor içerde."

Ne kadar konuşsam da sözlerine anlam veremeyeceğimi anlayıp aşağı indim. Bir hışımla elimi tuttu ve hızla yürümeye başladı.

Villanın arka kapısını tıklatınca beyaz önlüklü, siyah papyonlu garsona benzeyen genç kapıyı açtı.

"Abi hoşgeldiniz buyurun. Tam zamanında."

Hızla içeri girince şaşkınlıkla bakakaldım. Her yerde servis masaları vardı. Şampanya şişeleri, doldurulmayı bekleyen kadehler, tatlılar, yemekler, küçük aparatifler.. Ama hiç davetli yoktu. Hem de hiç!

"Ee şey.. Bütün bunları kendimiz mi yiyeceğiz? Ayrıca annem göremeyecekse bu düğünün ne anlamı va-"

"Kızım!!! "

"Anne!"

"Derya Anneciğim merhaba!"

"Ah Levent oğlum! Ah güzel kızım! İkiniz de muhteşem gözüküyorsunuz."

Mavi pullu abiyeler içinde bize bakan annemin gözleri dolmaya başladı. Anlaşılan düğünde annem, Levent ve ben olacak gibiydik.

"Neyse çocuklar ben sizi yalnız bırakayım."

"Anne dur tek davetli sensin nereye gidiyorsun!"

Bu sözüm üzerine Levent kahkahalarla gülmeye başladı annem de kapıdan çıkmadan bana dönüp Levent'in gülüşüne eşlik etti.

"Ah İlahi kız!"

Ben sanırım rüya görüyorum. Ya da kabus. Ya da karabasan. Bu ne yahu! Zorla düğünüm yapılıyor. Gelin makyajımı arabada yapıyorum. Tek davetli annem. O da gidiyor.

Ben böyle kara kara düşünürken birden bire Levent bıraktığı elimi tekrar yakaladı. Ve villanın ön kapısına doğru asil adımlarla yürümeye başladı.

Bu sırada iki görevli kapıya yanaşıp biri sağ kanadı biri sol kanadı aynı anda açıp kenara çekildiler.

Ben de gözlerimi Levent'ten karşıya çevirdim. Açılan kapıya bakar bakmaz şaşkınlıktan küçük dilimi yutuyordum!

Dışarısı çok kalabalık! Çok çok kalabalık!

Hışımla büyüyen gözlerimi Levent'e çevirdim!

Kulağına yaklaşarak fısıldadım.

"Bana burada ne döndüğünü anlatabilir mis-"