But, why grow up?

5

"Zeg, met je geniale hersens, je denk toch zeker niet dat ik zit te wachten op een overnachting op straat." Zeurt James.

"He meester brein. Je hebt toch een telefoon." Zeg ik droog.

Hij kijkt me chagrijnig aan.

Oeeeh, verkeerde snaar geraakt.

"Jij toch ook." Snauwt hij.

"Ja maar die is leeg, en trouwens, jij bent hier de geïrriteerde, ik niet." Kaats ik terug.

"Sorry, ik ben gewoon een beetje gefrustreerd." Zegt hij.

Ik lach.

"Dat had ik nog niet door hoor." Zeg ik.

Hij zucht even en pakt zijn telefoon. Hij typt wat in en een stem uit zijn telefoon verteld dat we rechtsaf moeten.

Ik kijk James aan.

"Nou, laten we maar gaan dan." Zegt hij.

Ik lach en loop achter hem aan.

"Waren we serieus zo dichtbij?" Vraagt hij als we na enkele minuten bij onze straat staan.

Ik haal mijn schouders op.

"Alsof ik dat wist, pannenkoek." Zeg ik.

James lacht en geeft me een speelse duw.
"Niet zo boos he prinses." Zegt hij.

Ik grom naar hem.
"Hou je mond pannenkoek." Snauw ik.

James kijkt me aan.
"Wat is er Bella?" Vraagt hij.

Ik haal mijn schouders op.
"Weet ik veel." Mopper ik.
James gaat voor me staan en tilt mijn hoofd op.

Ik kijk weg van hem.

Ik ben gewoon een beetje gefrustreerd dat ik de weg niet wist...

"Kijk me aan." Zegt hij. Ik schud mijn hoofd.

Zijn ogen zijn te mooi om in te kijken, nee grapje. Dat zou een beetje stom zijn...

"Kijk me aan." Zegt hij strenger. Ik kijk hem aan.

"Het geeft niet Bella. Ik ben niet boos op je en jij zou ook niet boos op jezelf mogen zijn. Iedereen maakt fouten." Zegt hij.

Ik lach naar hem.
"Lief." Zeg ik.

Hij lacht en kijkt me diep in mijn ogen aan.
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen.

De enige keer dat iemand me zo aankeek probeerde die me te kussen en toen had ik hem neer geslagen...

Ik kijk hem aan en ik laat een zenuwachtige zucht horen.

Hij lacht en komt dichterbij met zijn gezicht. Ik sluit mijn ogen.

Ik heb best wel wat geleerd van al die romantische films!

Ik voel zijn warme adem over mijn gezicht glijden en zijn hand pakt de mijne vast.

Dit geeft me een zwevend gevoel.

Ik ga op mijn tenen staan. James is lang, ik ben NIET klein...

"BELLA!" Word er hard geroepen.

Ik schrik en struikel voorover.
James vangt me op en zijn handen op mijn heupen laten me blozen.

Ik kijk weg van hem en kijk naar een rood aangelopen bamibal.