But, why grow up?

15

Foto hierboven is Bella ❤️🦄

---

"Bella!" Wordt er geroepen.

Ik draai me om want het klinkt als een bekende stem.

James komt naar me toe gerend.

Ik frons, hij was wel de laatste die ik verwachtte.

"Hey." Zeg ik vrolijk.

Hij lijkt even verbaasd.

"Hey, hoe gaat het met je?" Vraagt hij.

Zijn grijze ogen stralen als ik antwoord.

"Goed hoor, met jou? Sorry dat i- oh..." Ik herinner me opeens weer waarom ik wegrende.

Ik kijk hem zwijgend aan.

Oh nee, waarom is het kietelmonster weer bezig?

Hij kijkt even naar de grond en hij krijgt lichte blosjes op zijn wangen.

Wat schattig, zo lijkt hij net een klein meisje. Alleen nog een roze tutu om het af te maken.

Ik krijg de neiging om in zijn wangen te knijpen en te zeggen dat hij schattig is.

Maar ik doe het niet, ik beheers mezelf.

"Ja, over dat.
Het spijt me zo Bella. Ik wil je niet kwijt.
Je bent zo lief en ik vind je echt heel leuk." Zegt hij.

Ah! Wat naar voor hem.

"Ik vind jou ook lief hoor." Zeg ik.

Hij kijkt me aan.

"Maar?" Vraagt hij.

Hij knijpt zijn ogen zowat tot spleetjes.

"Maar de rest gaat je niks aan." Hoor ik achter James vandaan komen.

James draait zich om en hij kijkt Joël aan.

Ik kijk naar de kwade ogen van bami en ik realiseer me dat er nu twee jongens staan die mij leuk vinden...

Ik zei toch dat dit verkeerd ging aflopen...

"Ha! Dwaas. Wat wou jij doen dan? Ze haat je." Sist James naar Joël.

Uh jongens...

Even een pauze graag...

Bamibal kijkt mij aan en ik schud mijn hoofd.

"Dat was voor dat-"
"Voor wat?" Onderbreekt James me.

Ik kijk bamibal aan. Zijn prachtige ogen en zijn brede lichaam zorgen ervoor dat James opeens niks meer betekent, voor mij.

"Voor wat?!" Vraagt James boos aan me.

Hij pakt mijn pols vast en knijpt erin.

"Voor wat Bella? Alsjeblieft, zeg niet dat je hem kiest boven mij." Smeekt James me zowat.

Ik bijt op mijn lip en ik kijk hem aan.

"Betekende die kus dan niks voor je?" Vraagt hij.

"Mm, die kus betekende meer voor me dan je je ooit kunt bedenken." Antwoord ik braaf.

Natuurlijk betekende die wel wat voor me, mijn eerste kus. Die ga ik echt niet zomaar vergeten.

Alleen stom dat ik die aan de verkeerde jongen heb gegeven.

Joël kijkt me aan.

Ik weet dat hij het niet fijn vind om dit te horen, ik kan het aan hem zien.

Hij slaat zijn armen over elkaar en hij kijkt James strak aan.

"Zou je me los willen laten? Alsjeblieft." Zeg ik tegen James.

Hij kijkt me diep in mijn ogen aan.

Zacht laat hij me los en ik slik.

Ik moet me erover heen zetten, ik kan niet van twee jongens houden. En al helemaal niet een die mijn grenzen niet respecteert.

Ik loop langzaam naar Joël en hij sluit me in zijn armen.

"Hoe wist je dat we hier waren?" Vraag ik tegen zijn borst aan.

"Ik zag dat James je in de gaten hield en je toen achtervolgde." Zegt hij.

Ik maak me los en kijk hem aan.

James is weg, maar beter ook. Hij brengt mijn kietelmonster in de war.

Stomme kietelmonster in de war brengende ogen van hem!

Toch zijn die van Joël mooier, vind ik.

Zijn ogen zijn licht bruin met in het midden een groen randje.

Bamibal streelt zacht door mijn haar heen en zijn hand blijft langs mijn kaak liggen.

Het kietelmonster maakt me gek!

Langzaam komt hij dichterbij met zijn gezicht en hij brengt zijn mond naar mijn oor.

"Je bent zo mooi." Fluistert hij in mijn oor.

Ik krijg kippenvel en de neiging om hem te kussen is groot, maar ik doe het niet.

Het feit dat hij mijn stiefbroer is, is heel raar.

Dat is iets wat wel even duurt voor ik het uit mijn hoofd heb.

Hij laat me weer zacht los en hij kijkt me intens aan.

Ik lach zenuwachtig.

Joël drukt een kus op mijn hand en hij neemt me mee naar huis.

Ik voel me een beetje vreemd...

Misschien wel, verlieft?

Verlieft op mijn stiefbroer, hoe cliché...