But, why grow up?

11

Hier zie je Soyun Pezazul als Bella ❤️🦄

---

"Ik weet gewoon niet wat ik moet doen." Zucht ik.

Ilse kijkt bedenkelijk.

"Probeer ze beide eens uit. Wie vind jij nou echt leuk? Daar moet je achter zien te komen." Zegt Ilse.

Ja! Wat slim van haar!

Gelukkig weet alleen Joël in wat voor een situatie ik zit. En Leo weet het.

Oh, Ilse ook.

Ik zucht.

"Maar wat nou als ze er achter komen? Dan lijkt het net alsof ik een player ben. Een vrouwelijke player..." Zeg ik.

"Als ze erom vragen, geef je gewoon eerlijk antwoord. Dat moet je trouwens altijd doen, eerlijk antwoorden. Maar voor jou is dat niet moeilijk." Zegt ze.

"Hoezo? Ik kan best liegen hoor!" Zeg ik beledigt.

"Ja tuurlijk. Weet je nog die keer dat je een frietje op de grond had laten vallen en dat je zei dat jij dat niet was?" Zegt ze.

Ik grom naar haar.

"Dat was inderdaad een slechte leugen. Maar jij verraadde me." Zeg ik.

"Niet, je verraadde jezelf, stomme druif." Zegt ze.

"Maar goed, ik ga weer Ilse, ik heb met James afgesproken." Zeg ik.

"Oke Bel, denk aan wat ik gezegt heb." Zegt ze.

Ik knik, geef haar een knuffel en ik loop weg.

Zonder Ilse zou ik dood gaan, echt waar.

Ze heeft me al een paar keer gered toen ik door wou lopen terwijl er een auto aankwam.

Ik loop naar onze straat en ik bel aan bij James.

Zijn moeder doet met een lach open.

"Hey schat." Groet ze me.

Ik lach maar haar.
"Hey." Groet ik haar terug.

"Ik zal James halen, wil je binnen komen? Wat eten en drinken?" Zegt ze.

Ik schud mijn hoofd.
"Nee bedankt mevrouw." Zeg ik.

Gekke mama van James.

Ze loopt naar de kamer en amper een paar seconden later komt James de gang in gelopen.

We kijken elkaar aan en net als hij me een kus wilt geven draai ik mijn hoofd weg.

"Niet hier." Fluister ik zacht.

Ik weet dat Joël me in de gaten houdt, ik voel het gewoon.

Ik zie zijn ogen oplichten.

We lachen naar elkaar en als James de deur dicht heeft geef ik hem een knuffel.

"Goeiemiddag." Groet ik hem.

"Het heeft te lang geduurd, kom." Zegt hij.

Hij trekt me mee naar boven.

Ik loop achter hem aan naar boven en als we daar zijn spring ik op zijn bed.

"Heb je geen broers of zussen?" Vraag ik.

Hij schud zijn hoofd.

"Zeg, moet ik me niet eerst voorstellen aan je ouders?" Vraag ik.

"Dat heb je al gedaan, een paar dagen terug toen we hier net kwamen wonen." Zegt hij.

Ik maak een ooh geluidje.

Oh ja, das waar ook.

"Grapje." Zeg ik met een lach.

Zo denkt hij misschien wel dat ik het niet echt meende, maar ik betwijfel het...

Ik neem zowat het hele bed in beslag, een tweepersoonsbed.

"He, plek inpikker!" Zegt hij en hij duikt bovenop me.

Ik schiet in de lacht als hij van het bed valt door zijn lompe kracht.
Ik krijg door zijn verbaasde reactie de slappe lach en ik kan zowat geen adem meer halen.

Door de lach begin ik te hikken en ik kijk James aan.

Hij kijkt me geamuseerd aan.

"Gaat het?" Vraagt hij. Ik knik maar tussendoor blijf ik hikken.

Hij lacht.

"Weetje, je bent best wel een lief meisje." Zegt James opeens.

Ik frons en kijk hem aan.

Nou, als hij het zegt...
Ik zal hem maar geloven...

Hij lacht naar me en hij kruipt boven me.

Ik kijk hem lachend aan en ik tik hem op zijn neus.

"Zeg, wat ben jij van plan?" Vraag ik lacherig.

Ik lach, van de zenuwen.

Ik bedoel, voor James had ik nog nooit gekust en nu lig ik onder hem op zijn bed.

Zijn bed, zijn kamer, zijn huis.

Ik heb hier niks te zeggen behalve over mijn eigen lichaam.

James drukt zijn lippen op de mijne en ik voel zacht een hand langs mijn heup.

Ik kijk James aan maar hij is druk bezig met mij kussen.

Oh my pinda, wat een lelijk gezicht zeg.

Ik doe snel mijn ogen weer dicht en ik concentreer me meer op zijn handen dan op de kus zelf.

Zijn handen gaan zowat over heel mijn lichaam heen.

Het voelt niet zo prettig, maar dit zal vast even wennen zijn.

Zolang hij maar niet denkt dat ik vies ga doen hoor!
Echt niet!

Al snel voel ik zijn hand onder mijn shirt gaan.

Ik pak zijn hand vast als waarschuwing en ik kijk hem aan.

Hij lijkt het niet te merken en gaat gewoon door. Ik schop hem van me af en ik kijk hem boos aan.

Hij staat verbaasd op en kijkt me aan.

Ik kom overeind en ik sta op.
Ik stuur hem nog een laatste boze blik en ik ren dan weg.

Ik ren naar huis toe en nog voor ik er ben doet Leo open.

Ik kijk hem aan en ik spring zowat in zijn armen.

"Bella, ook leuk jou te zien. Maar zou je me los willen laten. Er wacht iemand op me." Zegt hij.

Ik kijk hem aan en knik.
Ik laat hem los en ik loop naar boven.

Joël kijkt me aan.

"Wat is er gebeurt?" Vraagt hij.

Ik laat me in zijn armen vallen en ik begin te huilen.

Wat een rot ervaring was dat met James zeg...