But, why grow up?

16

"Drommels! Ilse komt zo!" Zeg ik tegen mijn vader.

"Oke, blijft ze hier eten?" Vraagt hij.

"Als het mag wel, ik zal het zo aan haar vragen." Zeg ik.

Ik ren naar boven en ik doe snel mijn haren. Anders zie ik eruit als een zwerver.

"Waarom zo'n haast?" Vraagt Joël.

"Ilse komt zo." Zeg ik.

Ik kijk hem aan terwijl ik met de borstel vecht.

Hij zit vast...

"Uh, bami? Kun je misschien helpen?" Vraag ik.

Hij lacht en ik draai me om zodat hij bij de borstel kan.

"Wat in hemelsnaam heb je met die borstel gedaan? Hoe krijg je dit nou weer voor elkaar?" Vraagt hij en hij laat de mega klit zien waar mijn haar in vast zit.

"Sorry." Zeg ik zacht.

"Geeft niet, ik zal het eruit halen voor je." Zegt hij.

Ik glimlach.
"Dankje." Zeg ik.

Zijn vingers trekken heel zacht aan mijn haar.

"Als het pijn doet, moet je het zeggen ja?" Zegt hij.

Ik knik, wat niet zo slim was aangezien bami mijn haren nog vast heeft...

Ik voel dat er een paar kleine haartjes uit mijn hoofd worden getrokken.

Ik zucht, lekker slim weer Bella. Lekker slim.

Zijn grote handen hebben moeite met mijn haar maar na enkele minuten lukt het hem toch om zowel de borstel uit mijn haar te halen, als mijn klit.

Hij borstelt de rest van mijn haar goed door en dan draait hij me om.

"Bedankt bami." Zeg ik.

Hij glimlacht.

"Geen dank Bel, je hebt mooi haar." Zegt hij.

Ik lach, ookal heb ik mijn haar niet voor het kiezen, ik ben er super blij mee!

Bami kijkt me aan en ik kijk hem aan.

Hij pakt mijn hand vast en hij trekt me naar zich toe.

Ik lach en ik kijk hem aan.

Heel zacht pakt hij met beide handen mijn gezicht vast.

Mijn kietelmonster is op hol geslagen en hij maakt salto's in mijn buik.
Tenminste, zo voelt het.

Waar moet ik mijn handen houden?!

Oh nee... Ik ga het weer verpesten...

Joël kijkt me aan en alsof hij mijn gedachten kan lezen pakt hij om de beurt mijn armen vast en hij legt ze om zijn nek heen.

Pfieuw, ben ik even blij dat ik al deo op had gedaan.

Hij legt een hand terug op mijn kaak en de ander legt hij op mijn heup.

Heel zacht komt hij dichterbij en we doen onze ogen dicht.

Als je zou zien hoe bami nu staat zou je denken dat hij een boggol heeft.
Maar dat heeft hij niet, het lijkt alleen zo.

Zijn duim streelt mijn wang en zijn adem glijd over mijn gezicht.

Net op het moment dat ik op mijn tenen ga staan klinkt de schelle bel van beneden.

Langzaam zak ik terug en zucht ik.

Het schiet ook niet op zo.

Hij zucht en hij laat me langzaam los.

Beneden doet mijn vader de deur open en de vrolijke stem van Ilse klinkt door het huis.

Ik laat bami los en met kleine blosjes op mijn wangen kijk ik hem aan.

Hij glimlacht naar me en hij kijkt me aan.

"Veel plezier met Ilse." Zegt hij met een glimlach.

"Bedankt!" Zeg ik en ik hol naar beneden.

Daar vliegt Ilse op me af en geeft ze me een knuffel.

"Waarom zijn je wangen zo rood?" Vraagt ze.

Ik kijk naar de grond.

"Oeeh, jij gaat me alles vertellen, op naar boven!" Zegt ze en ze rent naar boven.

Ik kijk haar aan en dan kijk ik naar bami, die boven naar me staat te kijken.

Ik vorm het woord help met mijn lippen en hij lacht.

Ik loop naar boven en ik zie dat Ilse op mijn bed springt. Ze is echt een rantdebiel eerste klas.

Daarom is ze ook mijn beste vriendin.

"He hoe is het eigenlijk met David?" Vraag ik luid als ik boven sta.

Ik weet dat Ilse probeert om hem te versieren, niet dat ze daar goed in is.

Misschien gaat ze nu alleen over David praten en hoef ik haar niet uit te leggen dat bami en ik zojuist bijna gekust hadden.

"Ha! Daar trap ik mooi niet in dombo! Jij gaat eerst mij iets uitleggen." Zegt ze.

Ik grom en ik loop mijn kamer in en ik doe de deur dicht.

Zo weet ik zeker dat bami niet mee kan luisteren, dat vind ik namelijk een beetje ongemakkelijk.

Ilse kijkt me aan en ze schiet in de lach.

"Relax Bella, dus het is toch Joël geworden?" Vraagt ze.

Ik knik en ik plof op het bed.

"Ja, ik was een paar dagen geleden bij James langs maar hij ging meteen veel te ver en hij stopte niet toen ik dat wou. Ik ben toen naar huis gerent en toen ving Joël me op en sinds dien doen we zowat niks anders dan knuffelen. Op net na, toen kuste we bijna." Zeg ik.

Ze heeft er zelf om gevraagd, zo'n lange uitleg.

Ik peil haar reactie.

Nee toch maar niet, ik ben daar niet zo goed in.

"Wow, dat had ik niet verwacht van James." Zegt ze.

Ik knik.
"Ik ook niet, hij was eerst zo lief en zorgzaam. Maar toen ik bij hem thuis kwam, nam hij me meteen mee naar boven en dook hij meteen boven op me, als je snap wat ik bedoel." Zeg ik.

"Ja ik snap je, maar even over David he-"

De rest van wat ze zegt hoor ik al niet meer.
Mijn hoofd is te druk bezig met Joël.