"Move-on. Isang salitang madaling sabihin pero mahirap gawin."
Meet Cazeia Althea Mendoza. Isang dakilang babae. Magaling sa prangkahan. Pero hindi nakikipag-away. Magaling sya sa Acdemic, Maganda sya, Palakaibigan, at Malambing. She is one of a kin...
Nang biglang may nahulog na kung ano sa kabilang row. Tumingin agad ako sa kung sino man yun. Malay nyo baka may ghost dito sa Library. Sabi pa naman sakin dati ni Ate Jian na may namatay na raw dito. Hehehehe.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tumingin ako saglit. Tsk. Wala lang pala. Akala ko kung ano na. Baka hangin lang yun. Ang lawak kasi ng imagination ni Althea Mendoza. Hahahahaha. Maganda naman ako. Di jowk lang.
Bago pa lumala ang imagination ko. Hinanap ko na lang agad yung libro na yun. Kakabanas eh. Tsk. Wala pa namang estudyanteng dumadaan dito. Ay meron pala, kaso minsanan nga lang.
May galit ata yung taong nagpakuha sakin nito. Huhuhu. Mabait naman ako medyo maprangka lang. Hehehe.
"Bilisan mo kasing hanapin Althea Mendoza." Bulong ko sa sarili ko. Baka kasi may makarinig sakin dito. Lagot ako.
"Tulungan na kita."
"Ay kalabaw." Napatalon ako sa gulat. Tumingin ako sa likod ko. Argggghh. Sya pala.
Tinaasan ko lang sya nang mataray kong kilay. Tsk. Kasalanan nya kaya nasampal ako.
"Tinutulungan na nga kita eh." Nakayukong sabi nya.
Yan wala na syang mukhang ihaharap sakin. Baliw ka kasi. Baliw ka Troy Reyes.
"I don't need your help. So please leave me alone." Mataray kong sabi.
"Ito ba hinahanap mo?" What the. Hindi nya pinansin yung sinabi ko. Arggh. Ayoko pa namang makita yung pagmumukha nito. Tsk.
Aber. Wait a minute kapeng mainit. Hahaha, jowk lang. Hehehe. Ano yung hawak nyang libro? Pano nya nahanap yun? Kanina pa ako naghahanap dito, tapos sya wala man lang pawis nyang hinanap yun. Galeng.
"Akin na yan at umalis ka na dito." Mabilis kong hinablot yung librong hawak nya at success oh. Nakuha ko. Anlakas ko pala. Hahaha.
"Wala man lang Thank you." Bulong nya.
Akala nya di ko narinig hah. Nakonsensya tuloy ako. Ano ba kasi tong ginagawa ko. Hmmmh. Kasalanan nya rin naman eh, ang sakit kaya ng masampal.
Tinarayan ko lang sya. Huwag magpatalo Althea. Huwag kang bumigay sa charm nang taong yan.
Hindi ko lang sya pinapansin. Maglalakad na sana ako nang mapaisip ako. Hehehe. San nga ba daanan dito? Tsk. Nakaharang sya sa daanan. Grabe. Edi shing.
Huuu. Non sense. Dadaan ako sa kanya, bahala na.
Pretend lang akong dadaan. Patawa-tawa pa sya. Bad nito. Panget talaga to.
"Excuse me." Padabog kong sabi.
Nang mag katapat na kami, bigla akong natapilok. Buti na lang may sumalo sakin.
Hawak hawak nya yung likod ko. At nakakapit ako sa leeg nya. Parang nasa fairy tale story ako.
