Chapter 21: It's a goodbye?

20 1 0
                                    

Althea's POV

"So?" Pagtataray na naman Rein. Ang gwapong tao nito naging bakla. Hayys.

"Oh?" Pagtataray ko.

"Hoy antaray mo na ngayon. Tsk. May Troy lang ey." Padabog syang umalis.

Ay nagalit. Hahaha.

"Lah ka ginalit mo." Napatingin ako sa nagsalita. Shems nasa likod ko pala si Megan.

"Hindi ah." Pagtatanggol ko sa sarili ko.

"Guilty." Natatawa nyang sabi. "Anyways, kayo na ba ni Troy? Hindi kami na inform ah." Dugtong pa nya.

Hays. Kasalanan kasi 'to ni Troy ey. May paakbay-akbay pa kase.

"Hindi ah." Pagdedepensa ko. "At tyaka kung tatanungin mo lang kung bakit inakbayan nya ako kanina, tanging masasagot ko lang WALA YUN."

"Pfft." Napabuntung hininga na lang sya.

Tsk. Makapagconcentrate na nga dito sa ginagawa ko. Kung bakit kasi wala si Tan-tan. Yan tuloy ako na naman topic. Huhuhu.

Bulungan dyan, bulungan dito, Bubuyug everywhere.

Makaalis nga muna dito. Kabw*set eh.

Agad akong umalis sa field. Iniwan ko muna yung ginagawa ko dun. Nagpaalam naman ako kay Megan at Rein.

San ba ako pupunta? San nga ba? Ah alam ko na. Sa locker ko na lang. Basa na rin lang naman tong T-shirt ko, magpapalit na lang muna ako. Palagi namang may exrtra shirt ako sa locker ko, baka kase anytime kakailanganin ko.

Pagkatapos kong kunin yung Shirt ko, dumiretso ako agad sa restroom. Pagkapalit ko, lumabas ako agad.

Muntik na akong mahimatay sa nakita ko sa labas ng restroom. Tulong! Sigaw ko sa isip ko.

Natatakot ako sa mga ganito. At tyaka hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko.

"Althea!" Sigaw ng familiar na boses sakin.

Gusto ko syang tignan, kaso hindi ako makagalaw dahil sa nasa harapan ko ngayon.

"What the h*ck!" Pagmumura nya ng makita nya yung nasa harapan ko. "Pumikit ka lang para hindi mo yan makita, at lalapit ako sayo para alalayan ka na umalis na dito." Nag-aalalang sabi nya.

Sinunod ko na lang sya, kesyo namang mamatay ako rito ng takot.

Pagkapikit ko, agad na lumapit sakin si Troy. Inalalayan nya ako hanggang makaalis kami dun.

Bakit ba andaming may ayaw sakin dito? Una pinapahiya ako, ngayon death threat?. Gusto ba nila akong patayin?

God. Pleaseeee. Save me from them.

Nathan's Pov

"Kuya ano na?" Tanong ulit sakin ni Neill.

Ang hirap kasing iproseso sa utak ko yung mga sinabi nila Daddy.

"Tan-tan you need to go back in Canada as soon as possible."

Tsk. Kababalik ko nga lang dito sa Pinas, tapos pinapaalis na naman nila ako.

Sa totoo lang ayoko ng bumalik ulit dun. Dahil dito na ako masaya kasama si Zeia. Ayokong iwan sya lalo na't alam kong nakaaligid lang si Troy sa kanya.

"Kuya!" Sigaw na naman sakin ni Neill. Kanina pa nila ako kinukulit kung ano na raw.

"Neill please leave me alone, just for now." Sagot ko sa kanya. Kailangang mag-isip muna ako.

"I remind you kuya, kailangan nating pumunta ulit dun." Nakatalikod na sabi nya at agad nyang tinungo yung pintuan ng kwarto ko.

Wala akong maisip ngayon. Hindi ko madesisyonan yung alok ni Dad sakin.

Kung bakit kailangan ko pang bumalik dun? Sana naman kahit ngayon lang pagbigyan ako nila Dad sa decision ko.

I lay down on my bed, kailangan kong makausap si Dad ng masinsinan.

Agad akong lumabas sa kwarto ko, tinungo ko yung Opisina ni Dad sa bahay.

Bago ko pa man buksan ang pintuan, biglang lumabas si Mom.

"Tan-tan!" Gulat nyang sabi. Siguro nagulat sya nang makita nya ako.

"Mom. I need to talk to dad." Seryoso kong sabi.

"Come in." Mahinahong sambit ni Dad. Narinig nya naman yung sinabi ko eh.

Pumasok na ako, sumunod naman sakin si Mom. Umupo ako sa may sofa sa office ni Dad.

"Nandito na naman lang kayo Mom and Dad. Let's talk about what you said to us. I mean pag-usapan po natin yung sinasabi nyong pagpunta ko ulit sa Canada with Neill." Pag-uumpisa ko.

"So do you have decision?" Tanong ni Mom.

"Yes i have." Sarkastiko kong sagot.

"So what?" Tanong naman ni Dad.

"I don't want to go back there anymore." Sagot ko.

Alam kong nagulat sila sa sagot ko, pero yun yung gusto ko. Ang dumito, ang tumira dito.

"What?" Gulat na tanong nila.

"Mom and Dad. I not a child anymore so i have the decision to do what i want." Napalakas ata pagsagot ko.

"Tan-tan. Nalulugi yung negosyo natin dun. And i know you can handle that. Alam mong di namin pwedeng iwan tong negosyo natin dito sa Pilipinas." Sambit ni Dad.

Natigilan ako sa sinabi ni Dad. Kaya pala this past dew days namomoblema sila.

"Tan-tan please." Singit ni Mom.

"Saglit lang naman yun anak." Pakiusap ni Dad.

Sa mga nalaman ko ngayon. Siguro kahit ngayon lang kailangan kong sundin sila Dad.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko. Tinungo ko ang pintuan nang opisina ni Dad. Bago ko pa man yun mabuksan nagsalita ulit si Dad. "Anak, kahit ngayon lang please. Nakikiusap ako sayo sundin mo naman kami."

Ramdam ko sa pagsasalita ni Dad, na ayaw nyang mawala ang naipundar nila ni Mom na negosyo namin sa Canada.

"Don't worry mom and Dad. Pupunta ako dun." Sagot ko.

"Thank you very much anak. We owe you a lot."

"But in one condition."

"Ano yun anak." Tanong ni Dad.

"Just give me two days please. Tatapusin ko lang ang Foundation Day namin."

"Take your time anak." -Dad.

Pagkatapos kong sabihin ang condition ko. Lumabas na ako sa Opisina ni Dad. Tumungo na ako sa Kwarto ko.

2 days. Sa dalawang araw na yan. Susulitin ko na makasama ka Zeia.

Masakit man sa loob ko na iwan ka, pero wala akong magagawa. But i'll promise. Babalik rin ako.

Di ba Author babalik ako? Hahahaha. Masyado na kasing madrama. Hahaha.

Moving-on With A GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon