Mavi'nin Kusuru

3.Bölüm "Kardelen"

♻Meg Myers -Sorry

"Düşmeyi göze alamazsan, uçamazsın"

3. Bölüm;

Tüm gün babamı aramıştım fakat hiçbirinde her zaman olduğu gibi cevap vermemişti. Sonunda pes ederek yataktan kalktım. Yakası aşağı sarkan kazağımı düzeltip elimdeki telefonu yatağımın yanındaki komodinin üzerine bıraktım.

Sarsak adımlarla mutfağa doğru yürüdüm. Bugün Önder amcayı arayıp kafeye gelemeyeceğimi söylemiştim. Diğer zamanların aksine kendimi daha yorgun hissediyordum. Sanırım şifayı kapmıştım.

"Tıpkı bir asalak gibi yağmurda yürüme triplerine girersen böyle olur." Ne zaman bana hakaret edip yaptığım şeyleri eleştirmeyi bırakacaktı bu iç ses?

Onu umursamadan gri renkteki buzdolabın kapağını açtım. Yemekleri ısıtacak hâlim yoktu o yüzden açtığım gibi geri kapattım. Kahverengi renginin ağırlıkta olduğu, çok çekmeceli mutfak dolaplarında abur cuburların bulunduğu kısma doğru ilerledim. Çekmeceyi kendime çekip içindeki çikolataların birkaç tanesini elime alıp tekrardan kapattım.

Tekrardan odaya çıkıp yatağımın üzerine bacaklarımı uzatarak oturdum. Paketlerini açıp tüm çikolataları tek tek mideme yollarken, vücudum hâlâ yorgun hissediyordu. Neyse ki bütün gün annemin güzel yüzünü görmekten onun her şeyini feda edebileceği mesleği yüzünden kurtulmuştum.

Küçükken de böyleydi işte. Ben anne şefkati, sevgisi beklerdim. Oysa her şeyini mesleğine verirdi. Kariyeri önemliydi onun için.
Komodinin üzerinde duran telefonumun titremesiyle dolan gözlerimi oraya çevirdim. Balık burcu olmak bunu gerektiriyordu sanırım. En ufacık şeyde dahi gözlerim doluyordu ve ben bundan nefret etsem bile önüne geçemiyordum.

Uzanıp telefonumu elime aldım. Ekranda mesaj bildirimi vardı. Hızlıca deseni çizip mesaj kutusuna tıkladım.

Kimden; Emir
Sabah kafeye uğradım ama yoktun. İyi misin?

Kaşlarımı çatarak telefonun ekranına baktım. Ben bu adamın telefon numarasını almamıştım ki. Üstelik ismini bile yeni öğrenmiştim. Benim numaram onda ne geziyordu?

Kime; Emir
Telefon numaramı nereden buldun? Üstelik senin numaran neden benim telefonumda kayıtlı?

Hâlâ kaşlarım çatık bir şekilde telefonun ekranına bakıyordum. Şifremi nasıl girmişti bu adam? Henüz birbirimizi tanımıyorduk bile. Bunu yapma cüretini nasıl kendinde buluyordu?

Kimden; Emir
Özür dilerim, güzellik. Sadece sana daha çabuk ulaşmak için yapmıştım.

Kime; Emir
Şifremi nasıl buldun?

Bu herif kadar rahat olunuyor muydu? Çünkü sahip olmak istediğim özellikler arasında başı çekmeye başlamıştı. Yatağın üzerindeki çikolata çöplerini avucumda toplayıp yataktan kalktım. Odanın kapısının yanında duran çöpün içine tıkıp tekrar yatağa oturdum.

Kimden; Emir
O da benim sırrım olsun güzelim. Ekranı yan yatırıp parmak izlerini takip etmek pekte zor olmasa gerek, ha?

Şu an karşımda tek kaşı havada, alayla bana bakan Emir'i hayal etmekte pek zor olmasa gerekti, ha?

Sinirle elimdeki telefonu yatağımın diğer köşesine fırlatıp hışımla yataktan fırladım. Ne yani, insanların mahremine el uzatmak bu kadar kolay mıydı?