They Are Real?

♧3♧

Hier is al weer een nieuw hoofdstukje! Typ fouten graag melden♡☆♡
Media zijn Jackob en Vera♡

"Weltrusten." Hoor ik terug in mijn hoofd. Mijn ogen zijn gelijk wijd open en ik kijk hem aan. Ik schud mijn hoofd uiteindelijk. 'Het zal wel.' Mompel ik en val in slaap.

POV Rachel

Even een snelle notitie van mij vooraf. Dit is Alex!!!!

Is hij geen schatje?
XXX Rachel

Ik open mijn ogen. Het is nog donker buiten. Ik stap uit bed. Ik doe mijn sloffen aan. Ik zie Lex niet meer in zijn mand liggen. Ik loop mijn kamer uit naar beneden. Ik zie de voordeur open staan. Ik pak mijn jas en loop naar buiten. Ik volg de sporen van Lex. Als ik in de buurt van het bos kom, komt er een grote afstand tussen de sporen. Hij is dus gaan rennen. Ik begin ook te rennen. De sporen gaan van het pad af de dichtere bossen in. Ik blijf ze alsnog volgen.
Ik weet niet hoelang ik al ren, maar toch ben ik nog niet moe. Onder het rennen kijk ik omhoog, tussen de bomen door. Ik zie de maan. Ze is vol. In de verte hoor ik een huilende wolf.
Het bos wordt minder dicht en de sporen veranderen. Langzaam aan, steeds meer richting het strand meer, veranderen de honden sporen in mensen sporen. Ik blijf verward het spoor volgen. Ik kom aan bij het strandje. Ik zie iemand staan. Een jongen, om precies te zijn. Ik loop naar hem toe. Ik stop ongeveer 2 meter achter hem. Hij zit in het zand.
'H-hallo?' Vraag ik bang. De jongen staat op. 'W-wie ben j-jij?' Vraag ik. De jongen draait zich om. 'Alex?' Vraag ik verbaast. Zijn blauwe ogen kleuren goud/zwart. 'Mate.' Gromt hij. 'Wow, wat?!' Vraag ik verbaast. Hij verandert in een bruine wolf. 'Lex?' Vraag ik nu verward. Hij springt op me. Ik val in het zand. Hij komt boven me staan. 'Van. Mij.' Gromt hij weer. Opeens wordt hij geraakt in zijn borst. Op de plaats van zijn hart. Hij valt van me af. En daar ligt hij zo. Dood naast me. De tranen rollen overm mijn wangen. 'Nee. Nee! Dit kan niet!' Roep ik huilend tegen niemand in het algemeen. Ik hoor gelach achter me.
Ik draai me om. Mijn ogen worden groot. 'Jackob.' Zeg ik zacht. Hij lacht weer duivels en richt het geweer op me. 'Mijn laatste zilveren kogel is voor de speciale half-wolf.' Lacht hij. 'Weltrusten, Rapunzel.' En hij schiet.
°○°○°○°○°○°○°○°○°○°○°○°○°○°○°

Ik schrik wakker. 'Het was maar een droom.' Zeg ik zacht tegen mezelf. Ik kijk om me heen en zie dat ik uit bed gevallen ben. Lex ligt tegen me aan. Hij kijkt me met een vragende blik aan. Hij geeft me een lik over mijn wang. Ik voel bij mijn ogen. Blijkbaar heb ik gehuild in mijn slaap. Ik geef Lex een knuffel. 'Je bent niet dood. Je leeft nog.' Zeg ik zacht, meer tegen mezelf. Lex maakt een vragent geluidje. 'Ik had een nachtmerrie. Jij was er. En je was blijkbaar de wolf van Alex. Je noemde me je Mate. Daarna werd je dood geschoten door Jackob. Hij zei iets over dat hij zijn laatste zilveren kogel had bewaard voor de speciale half-wolf. En toen schoot hij mij neer. Daarna werd ik wakker.' Zeg ik zacht tegen Lex. 'Maar het was maar een droom. Jij leeft nog. Niemand is een weerwolf. Of wie weet. En ik ben in iedergeval geen weerwolf dus het was zoiezo al een droom.' Lach ik zachtjes. Lex geeft me een knuffel. Ik sta op en kruip mijn bed weer is. Ik schuif naar de muur en klop voor me op het bed. Lex snapt het en komt naast me liggen.
'Weltrusen Lex.' Zeg ik en val weer snel in slaap.

Hey people♡☆♡
I know, beetje kort. Maar ik wil wel iets meer hoofdstukken dan een stuk of 4/5. Dus ik probeer het spannend te houden😄.
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_