UNUTMAK İSTİYORUM..

21.Bölüm

Eve geldiğimde yorgunluğumdan eser yoktu. Sanki hiç yorulmamış gibiydim. Üzerime siyah taytım uzun mavi bluzumu geçirip gri ev botlarımı giydim. Saçlarımı topuz yapıp kendime bi kahve hazırladım. Koltuğa doğru yürürken sıcak olan kahvemi dökmemeye özen gösteriyordum.

Nihayet koltuğa vardığımda kahvemi sehpamın üzerine bıraktım. Ufak bana göre olan battaniyeme sarıldım ve televizyonda ayarladığım filme bakmaya başladım. Kore filmi olan bu film ilgimi çekmişti. Doctor Stranger daha öncede izlemiş olmama ragmen hala ilgimi çekiyordu. Bazı bölümlerinde ağlamıştım. Ve bu her izlediğimde olan birşeydi sadece 2. İzleyişimdeydi. Saçmaladım galiba? Tamam ok bb.

Kahvem bitince yatarak izlemeye başladım filmi 6_ bölümü izledikten sonra saat 12 yi geçiyordu. O an içimde bir şey oluştu. Noluyor bana? Kendime gelmem için birazda telefondan muzik dinleme kararı aldım ve bir müzik açtım. Müziği dinlerken gözlerimi kapattım. Kuracak bir hayalimde yoktu ki. Napıyım.

Sabah kalktığımda heryerim tutulmuştu. Lan heryerim ağrıyor nolmuş bana yav? Ben koltukta mı uyudum hay ebeninki. Saat kaç. Al işte sarjımda bitmiş. Hayatımın en boktan zamanını yaşıyorum galiba? Bugün neden bok gibi başladı acaba? Of ya. Telefonu elime alıp üst kata çıktım. Telefonu sarja takıp banyoya girdim. Kendimi rahatlattıktan sonra ilk iş odamı biraz toparladım. Dizleri yırtık kot üstüne yarım bluz beyaz ve siyah uzun bi ceket giyip siyah iki kollu deri çantamı aldım. Siyah sporlarımı elime alıp siyah gözlüklerimi aynamın öne koydum. Saçlarımı kuruttum hafif bi makyaj yaptım parfum sıktıktan sonra bunları çantama attım. Saçlarımı düzleştirip tepeden bi at kuyruğu yaptım. Kulaklığmı buldum. Ve onuda çantama attım. Siyah satim ve bilekliklerimi taktıktan sonra ceketin kollarını hafif yukarı aldım. Telefonum hızlı şarj olmuştu. %50. Onu ve sarj aletini ayakkabım gözlügüm çantamı da alıp aşağı indim.
Kahve suyumu koyup beklemeye başladım. Bugün iştahım yoktu dışardan yiyebilirdim. Kahvemi yaptıktan sonra kahvemi içmeye koyuldum. Telefonumda yanımda birazdaha sarj oluyodu. Kahvemi bitirdikten sonra mutfağıda topladım. Sonra salonu topladım. Ve ayakkabıları giydim. Telefonu sarjdan çekip, sarj aletini çantama attım. Telefonu cebime koydum gözlüğü başımın üstüne sabitledikten sonra anahtarı alıp evden çıktım.
Şimdi siz bu kız nereye gidiyor diye bi soru yönelttiyseniz söyliyim iş arıycam ve sonra okuluma devam edicem ama şuan iş bulmam lazım. Çünkü param azaldı. Üzgünüm ama hayatımı bi rutine bindirmem lazımdı sonuçta yeni bi başlangıç yapıyordum ve buda benim önüme sunulacak bi şey değildi.
İlk önce bi internet kafeye uğrayıp kendi öz geçmişimi hazırladım, daha sonra iş ilanlarına baktım baya bi gezdim. İnternetteki iş ilanlarından bazılarına da baktıktan sonra bi kaçına başvurdum. Hepsinden de aynı cevabı aldım. Biz sizi daha sonra arıyacağız. Tamam arayın bişi dedik?! Ay açlık kafa yaptı heralde.
Bi cafede durdum ve mola verdim. Kendi kendime hala internete bakarken bişi buldum acil sekreter aranıyor..... Acil mi hemen gelirim bebeğim bekleyin yav. Daha hiç birşey yemeden verilen adrese gitmeye başladım. Şirketin adı
DEMİRELLER di haydi hayırlısı. Allah ım nolur olsun nolur olsun amin amin amin. Şirketi bulmam kısa sürdü. Devasa güzel bi yerdi. İçeri girmemle bütün gözler bana döndü. Beni gördükten sonra herkes işine devam etti. Bende danışmanın oraya gittim.
"Afedersiniz ben iş ilanı için gelmiştim?"
diye tatlı tatlı kadına gülümsedim oda bana aynı nezaketle gülümseyip
"Tabi lütfen oturun bu konuyu bi patronuma söyliyim bizzat kendisi konuşmak istedi çalışmak isteyenler ile normalde bu şirkette o konuşmaz da"
dedi bende gülümseyip
"Anladım beklerim ben sorun yok"
dedim kadın asansöre binip gözden kayboldu. Bende beklemeye başladım. Çok tatlı nazik bi kadındı. Bunun yanı sıra hiç soğukkanlı suratsiz bişi de değildi. Yani hani çoğu danışmanlar suratsiz bişi olur ya hiç öyle değil.

Kadın bir müddet sonra geri gelince ona dikkatle baktım.
"Yanına çağırıyor gel beraber gidelim."
dedi asansörü bekletirken bende hiç duraksamadan yanına gittim.

Asansörde kısa ve hoş sohbettimiz beni oldukça rahatlattı. Ama hiç heycanim yok diyemem tabiki.