UNUTMAK İSTİYORUM..

22.bölüm

    Patronum orta yaşlarda biriydi. Tamam bunu abartı abartı anlatmıycam kusura bakmayın üşenirim ben bi kere. Herneyse odadan çıktım ve derin bi  nefes bıraktım içerde hiç nefes almadım nerdeyse. Korkmayın sadece heyecanlıydim. Yanıma koşarak gelen danışman kız
"Noldu nası geçti ne dedi ay sen ise alın ya"
diye hızlı hızlı benden daha hızlı konuşunca ona baktım. Ve gülmeye başladım
"Kızım ne gülüyosun ya"
diye koluma hafifçe vurunca ona baktım ve
"Bilmiyorum ama en gec yarın saat 12 gibi arayacağım dedi.
"Oha kesin aramalı bak buraya  gelen hep kısa etekli kızlar kibirli falan bak ben seni daha farklı gördüm o yüzden yakın davrandım. İşe alınman için herşeyi yapıcam haberin olsun"
diyince gülümseyip kafa sakladım ve ona sarıldım
"Peki tesekkur ederim"
dedim ve onunla vedalaşıp şirketten çıktım.

      Eve geçme isteğimi bi köşeye fırlattım ve boş boş dolaşmaya başladım. Bazen fotoğraf çekiyor bazende mutlu olduğuma dair videolar çekiyorum ama mutlu olmadığımı içimde bir yerlerde ciddi bir şekilde hissediyordum.
  
      Yorulduğumda artık eve gitme zamanımın geldiğini anladım. Eve geçerken bi yandan sarjımda bitmesi beni  daha sıkıyor ve bunaltıyordu. İnsanların sonu gelmeyen Sohbetleri çocukların ağlaması başım çok ağrıyordu. Öf yeter be. Ah benim Man kafam ne demek telefonu hiç şarja takmadan öylece kullanmak tabi dayanmaz  bir gün boyunca. Eyvah! Ya beni ararlarsa!? Of ya hep benim şansıma olur zaten bunlar offf!! Ne kadar bahtsız bi kızçeyim  ben ya!  OFF offf! 
  
     Eve girer girmez koşarak prize sarıldım OH telefonu açıp hemen şarja taktım aramamislar ki! Vuhuu! Suan çok mutlu oldum ben ya. Evde saçma salak danslar ile haraket ederken bilin bakalım noldu elektrikler kesildi. Hay ben senin lan sarjımda yok! Ağlamak istiyorum lan bu ne hay ben şansıma tüküreyim . Yere diz çöktüm.   Laned olsun bu iş! Laned olsun bu elektirik ! Laned  olsun!
   
      Napıyım ben napıyım?? Buldum Bataryası çıkarıp takayim evet!  İşte zeki ben zeki ben! Alkış bana evet! Hiç vakit kaybetmeden Bataryayı  çıkardım ve bi kaç saniye sonra geri taktım. OH be! Telefon açılınca sarj %25 olmuştu hiç yoktan iyidir diyerek parlaklığı falan düşürdüm ve koltuğa koydum onu şimdi gelelim el feneri nerde Hmm nerde nerde nerde lan! Ay çıldırdım valla kafayı yedim ben iyice öf!
  
        Bi kaç saat sonra elektrikler geldi ben küfür savurarak odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve aç olan karnımı doyurmak için çorba yapma kararı aldım güzel fikir very good ☺☺☺😊😆😆😆
Açlık kafa yaptı gene..
   
          Karnımı doyurur doyurmaz şarjı dolan telefona baktım arama yok ses seda yok aramiycaklar dimi beni? Vay münafıklar vay pislikler!  Diye soylenirken telefon elimde titremeye başladı yabancı.
"Alo?"
"Alo kız benim ben danışman kız şey yarın arayacaklar hazırlanan yarın ise gelicen  erken haber veriyim dedim bu numaranida dos yandan buldum kızmadin  dimi neyse orada mısın?"
"Evet şaka falan mı ya "
"Yok kız ciddi bu arada ben Ecem"
"Oha Ecem teşekkür ederim oha ya"
dedim ve ecemle vedalaşıp telefonu kapattım oha muhteşem. OH noldu elektirik herseye rağmen alındım işe kapak olsun OH ohh.

      Bu saçmalama faslindan sonra kendime gelip yarın ne giyicem diye düşünmeye başladım Ecem inde üstüne hiç dikkat etmedik iyi mi! Kendi kendime gülmeye başladım oha ya resmen kendi ayaklarımın üstünde duracağim oha ya allahım çok mutluyum.

       Odama çıkıp kendime giyeceğim şeyleri belirledim ilk iş günüm olduğu için bişi demezler diye düşünerek kirmizi yüksek bel eteğim alt tarafları dalgalı olan üstüne siyah bustiyerimi onun üstüne kırmızı  bi yelek tarzı bi ceket seçtim ayakkabı olarak ta hafif bileğmi geçen siyah topuklu ayakkabımi seçtim. Saçlarımı da kalın masa yaparım diye planlayın kendimi yatağa attım. İşte bu. Annemler mesaj atmak istesem bu isteğimi kendimden uzaklaştırdım. Biraz daha duyabilirler çünkü hala bana sinrlidirler eminim ki zamanı gelince onlar beni arayacaklar çünkü onlar benim Ailem. Beni asla zora sokmalarında benim için en iyisini isterler. Ama yaptığım yanlıştı herkesle birlikte onlarıda yüz üstü bırakıp gelmiştim buraya ne kadar anlayışlı olurlarsa olsunlar mutlaka bu yaptığıma sinirlenmislerdir.
  
        Çok kırdım galiba herkesi beni SEVEN herkesi kendimden uzaklaştırdım. Susmam da bir işe yaramaz artık. Onların hepsi tek tek haklılar. Sadece Gökalp ve göksel haksız onlarda bana aynısını yapmışlardı. Unutamam ne kadar unutmak istesem de unutamam işte. Ama bundan sonra onlar da unutamaz belkide unutur ama göksel bi kere yaşadığımı yaşadı ya o bile yeter bana o bile yeter.
     
       Gökalp bir kere yüz üstü kaldı ya o bile yeter bana o bile! Bak bu ufacık şeyler bana yetti ama onlar hiç bir şey ile yetinmedi. Sustum düşündükçe onlardan nefret ediyorum düşündükçe başım ağrıyor. .. yeter...

Yorumlarınız değerlidir iyi veya kötü fark etmez..